The aim of this study is to analyze the spatial pattern of sericulture in Türkiye with spatial analysis approaches, taking into account the data of 81 provinces, by creating a database based on Geographic Information Systems (GIS). This study employed data from the TURKSTAT, which included the amount of fresh cocoon produced and the silkworm egg boxes opened, between 2004-2022. In order to evaluate the relationship between the cocoon yield in each province and the cocoon yield in neighboring provinces, Moran's I measurements were made for the relevant time periods, and each period's Moran's I scatter plot was created. The Local Spatial Association Indicator (LISA) was used to assess the spatial structure of fresh cocoon yield. There was determined spatial clustering and a positive spatial association for cocoon yield, and all of the Moran's I values were found to be more than 0. The LISA maps were demonstrated the distinct local clustering patterns in the cocoon yield. More local clusters were identified (High-High or Low-Low) compared to local spatial outliers (High-Low or Low-High). High-High clusters were generally identified in the Marmara Region. Important implications have been obtained in terms of sustainability, such as how to take advantage of hotspot spillover effects and prioritize hotspot locations when allocating resources. As a result, spatial relations should be taken into account in the policies to be developed for sericulture and more activities should be carried out on sericulture.
Bu çalışmanın amacı, Coğrafi Bilgi Sistemlerine (CBS) dayalı bir veri tabanı oluşturarak, Türkiye'deki ipek böcekçiliğinin mekânsal yapısını, 81 ilin verileri dikkate alınarak mekânsal analiz yaklaşımlarıyla analiz etmektir. Bu çalışmada 2004-2022 yılları arasında üretilen yaş koza miktarı ve açılan kutu sayısını içeren TÜİK verileri kullanılmıştır. Her ildeki koza verimi ile komşu illerdeki koza verimi arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amacıyla ilgili zaman dilimleri için Moran's I ölçümleri yapılmış ve her döneme ait Moran's I dağılım grafiği oluşturulmuştur. Yaş koza veriminin mekânsal yapısını değerlendirmek için Yerel Mekânsal İlişki Göstergesi (LISA) kullanılmıştır. Koza verimi için mekânsal kümelenme ve pozitif mekânsal ilişki belirlenmiş olup, Moran's I değerlerinin tamamı 0'dan büyük bulunmuştur. LISA haritaları koza verimindeki farklı yerel kümelenme modellerini göstermiştir. Yerel mekansal aykırı değerlere (Yüksek-Düşük veya Düşük-Yüksek) kıyasla daha fazla yerel küme (Yüksek-Yüksek veya Düşük-Düşük) belirlenmiştir. Yüksek-Yüksek kümeler genel olarak Marmara Bölgesi'nde tespit edilmiştir. Sıcak nokta yayılım etkilerinden nasıl yararlanılacağı ve kaynaklar tahsis edilirken sıcak nokta konumlarının nasıl önceliklendirileceği gibi sürdürülebilirlik açısından önemli çıkarımlar elde edilmiştir. Sonuç olarak ipekböcekçiliğine yönelik geliştirilecek politikalarda mekânsal ilişkiler dikkate alınmalı ve ipekböcekçiliği konusunda daha fazla faaliyet yürütülmelidir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Arı ve İpek Böceği Yetiştiriciliği ve Islahı, Zootekni, Genetik ve Biyoistatistik |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 12 Ekim 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 12 Ekim 2024 |
Gönderilme Tarihi | 1 Mart 2024 |
Kabul Tarihi | 24 Temmuz 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 11 Sayı: 4 |