Türkçede
ön seste y- sesinin korunması veya c-, j- gibi seslere dönüşmesi ilginç bir
görünüm arz eder. y->c-/j- dönüşümü bir Kıpçak dil özelliği olarak kabul
edilmekte ve günümüzde Kıpçak Türkçesinin çağdaş temsilcilerinde görülmektedir.
Ancak Kıpçak grubu Türk lehçelerinde de ön sesteki bu kullanım farklılık arz
eder. Ön ses y-, günümüz Kıpçak Türk lehçelerinden Kırgız, Karaçay-Balkar
Türkçelerinde c-; Kazak, Karakalpak Türkçelerinde ise j- olarak görülürken,
Başkurt, Nogay, Kırım-Tatar, Kumuk, Karay Türkçelerinde ise değişikliğe
uğramaz. Oğuz (Türkiye, Azerbaycan, Türkmen, Gagauz) ve Karluk (Özbek, Uygur) grubu
Türk lehçelerinde de ön seste y- korunmaktadır. Kuzeydoğu grubu Türk
lehçelerinden Tuva ve Hakas Türkçelerinde ç-, Altay Türkçesinde de c-‘dir. y-
sesi Yakutçada (Saha) s-, Çuvaşçada da - olmaktadır. Ön seste y-/c-
sesinin durumu bakımından Tatar Türkçesi farklı bir görünüm arz etmektedir.
Tatar Türkçesinde sayı olarak ön seste y-‘yi koruyan kelimeler çoğunlukta olsa
da (yafrak “yaprak”, yakın, yıl, yalkın “alev”, yat-, yıl gibi), önemli bir
miktarda da ön seste c- bulunduran kelimeler yer almaktadır. Tatar Tºlºnºŋ
Aŋlatmalı Süzlºgº’nde (C.III, Kazan 1981) kök hâlde, türemiş,
pekiştirmeli, birleşik kelime, yansıma, ikileme şeklinde (cidº “yedi”, cidºgen “yedigen”, cidºyıllık “yedi yıllık”, ciŋel
“hafif”, ciŋºley- “hafifle-”, cir “yer”, cir-kük
“yer gök”, cirlº
“toprak sahibi, cilbºr-cilbºr “püfür püfür”, ceyºn-kışın “yaz kış” vb.) c- sesi ile
başlayan 450 civarında Türkçe madde başı kelime bulunmaktadır.
Tatar
yazı dilinde diğer Türk lehçelerinden farklılık arz eden y->c- değişmesi bilhassa
/i/ ünlüsünden önce cil “yel”, cir “yer” gibi kelimelerde ortaya çıkmakta ve bu
durum diğer Kıpçak lehçelerinin Tatar Türkçesine tesiriyle açıklanmaktadır.
Ancak gerek Tatar Türkçesinin tarihî dönemleri gerekse ağızları dikkate
alınırsa, Tatar Türkçesindeki ön ses y->c- değişiminin diğer Kıpçak
lehçelerinin etkisinden ziyade kendi yapısı ve şartları göz önünde tutularak
değerlendirilmesi gerekliliği ortaya çıkmaktadır. Bu çalışmada da Tatar
Türkçesinin tarihî metinleri ve ağızları incelenerek söz konusu durum hakkında bir
değerlendirme yapılacaktır. Bu bağlamda Orta (Kazan), Batı (Mişer), Doğu
(Sibirya) gibi üç büyük ağız grubu olan Tatar Türkçesinin ağızlarından ve yazı
dilinden örnekler verilecek, ön ses y-‘nin ilgili ağızlarda korunması veya
başka seslere dönüşmesi değerlendirilecektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dilbilim |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Haziran 2017 |
Gönderilme Tarihi | 31 Mayıs 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |
TÜRKLAD'ın içeriği Creative Commons Atıf-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. E-ISSN: 2587-1293
Fırat Üniversitesi İnsani ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü – Çağdaş Türk Lehçeleri ve Edebiyatları Bölümü, Rektörlük Yerleşkesi ELAZIĞ-TÜRKİYE / Telefon: +90 424 237 00 00 – 3525 / 3637; Belgeç: +90 424 233 00 62; elmek: uluturklad@gmail.com