Türkiye’de Yabancılara Türkçe Öğretiminin Otuz Yılı: 1990-2020

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 2, 27 - 54, 15.11.2020

Dursun Köse , Ergün Özsoy

Öz

Bu makalede yabancılara Türkçe öğretiminin son otuz yılındaki kurumsal, akademik, didaktik ve metodolojik gelişmeler incelenmiştir. Makalenin birinci kısmında bu alanda çalışan kurumların gelişimi yakın tarihe ışık tutacak bir perspektifle ele alınmıştır. Bu dönemin, yabancılara Türkçe öğretiminin geçmişi düşünüldüğünde tarih boyunca en hızlı kurumsal gelişimin görüldüğü zaman dilimi olduğu tarafımızca iddia edilmiştir. İkinci kısımda, incelenen dönem itibariyle giderek ivme kazanan akademik yayın ve faaliyetlerin gelişimine yer verilmiştir. Yine bu dönem de şimdiye kadar hiç olmadığı ölçüde, akademik araştırma ve çalışmaların en yüksek düzeye çıktığı dönem olarak görülmektedir. Üçüncü bölümde yabancılara Türkçe öğretiminin son yıllara kadar üzerinde yeterince durulmamış olan didaktik ve metodolojik boyutundaki gelişmeler ele alınmıştır. Didaktik ve metodoloji konusu kurumsal gelişme ve akademik yayınlara oranla geliştirilmesi gereken önemli bir alandır. Bu makalede Türkçenin kendine özgü özelliklerinin öğretim yöntemleri bakımından dikkate alınması gerektiği ileri sürülmüştür. Yabancılara Türkçe öğretiminin otuz yıllık gelişimi bu makalede ana hatlarıyla değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

TÖMER, Yabancı Dil Olarak Türkçe, Yunus Emre Enstitüsü, Didaktik, Metodoloji

Kaynakça

• Akyüz, K. (1965). Yabancılar için Türkçe Dersleri: Konuşma Okuma. Ankara Üniversitesi Yayınları, Ankara.
• Altıner, İ. (1996). Üniversite Giriş Sınavlarında (ÖSS-ÖYS-YÖS) Yabancı Dil ve Anadil Olarak Türkçe Testleri ile 'Yabancılar için Türkçe' Kitaplarındaki Türkçe Testleri Üzerine Açıklayıcı ve Eleştirisel Bir Yaklaşım, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Averbek, G.D. (2019). Araplara Türkçe Öğretmek Üzere Kaleme Alınan Tuhfe-i Fedayî Adlı Manzum Sözlük, Uluslararası Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Dergisi, 2, 93-111.
• Bayraktar N. (2003). Yabancılara Türkçe Öğretiminin Tarihsel Gelişimi, Ankara Üniversitesi TÖMER Dil Dergisi, 119, 58-71.
• Biçer, N. (2012). Hunlardan Günümüze Yabancılara Türkçe Öğretimi, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 1/4, 107-133.
• Bozkurt, B., Uzun, E. (2015). Türkçenin Eğitim ve Öğretimine İlişkin Bir Alanyazını Değerlendirmesi. Uluslararası Bilimsel Toplantılarda Eğilimler/Yönelimler. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 1, 2.
• Can, K. (1983). Yabancılar için Türkçe-İngilizce Açıklamalı Türkçe Dersleri. ODTÜ Yayınları, Ankara.
• Council of Europe, (2001). Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assessment, Cambridge University Press, Cambridge.
• Council of Europe. (2017). Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assessment Companion Volume Provisional Edition, Language Policy Programme, Education Policy Division, Education Department, Strasbourg Cedex.
• Dilek, İ. (1995). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Özgün Metinlerle Çalışma Yolları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul Üniversitesi.
• Dilidüzgün, Ş. (1995). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Yazınsal Metinler Yeri ve İşlevi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul Üniversitesi.
• Dökmeci, V. (2018). İstanbul’daki Venedik Dragomanları ve Dil Oğlanları (1551-1797), Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Erdem, M.D. vd. (2015). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Alanında Yazılmış Bilimsel Makalelerde Geçen Anahtar Sözcüklere İlişkin Bir İçerik Analizi, OMÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 213-237.
• Erdil, M. (2018). Türkiye Cumhuriyeti Yükseköğretim Kuruluna Bağlı 209 Üniversitede Yabancılara Türkçe Öğretimi, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 60, 94.