Gazete, geleneksel
gazeteciliğin en çok tercih edilen araçlarından biridir. Türkiye’de ilk gazete 17.
yüzyılda basılmış ve 2000’li yıllara dek gelişimini sürdürmüştür. 1970’lerde
internetin ortaya çıkması ve 1990’larda gazetelerin internet üzerinden
erişilebilir olmasıyla, basılı gazetelere olan talep önemli derecede
azalmıştır. Teknolojinin gelişmesi, bilgiyi daha kolay ulaşılabilir hal
getirmiştir. Böylece internet tabanlı araçlarla bilgiye ulaşmak daha çok tercih
edilmeye başlanmıştır. Genç kuşak başta olmak üzere toplum, önce televizyon ve
radyo, son dönemde de internet üzerinden ulaştığı haberi gazetedekine tercih
etmeye başlamıştır. Haberleşme, böylece, farklı bir boyut kazanmıştır.
İletişimin dijital araçlarla yapılması, haber kaynaklarının, yani medya
araçlarının da dijitalleşmesini gerekli kılmıştır.
Dört ana bölümden
oluşan çalışmanın ilk bölümünde bir medya aracı olan gazetenin tanımı yapılmış
ve gelişim süreci ele alınmıştır. İkinci bölümde gazetecilik, mesleki anlamda
analiz edilmiştir. Üçüncü bölümde geleneksel gazetecilik ve dijital gazetecilik
(internet gazeteciliği) kavramları tanımlanmış ve karşılaştırmalı olarak analiz
edilmiştir. Son bölümde ise, gazeteciliğin geleceğine yönelik değerlendirme ve
öngörülere yer verilmiştir. Çalışmada literatür tarama ve kurgulama yöntemleri
kullanılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 4 Sayı: 2 |