A Survey about the Awareness Level of the Child Abuse and Neglect among the Socioeconomically LowLevel Families

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 3, 1 - 12, 16.07.2019

Selin Meraki , Esra Çalık Var

Öz

ABSTRACT

Purpose: The purpose of this survey is examining the awareness level of families with low socio-economic status about child abuse and neglect.

Method: A survey (Abuse Awareness Scale) was conducted among the 137 children’ parents who dwell in the Ankara city and intend to apply to social aid system. In order to test whether there is a significant difference in terms of sociodemographic characteristics of the participants, T-test among the parametric tests and Anova methods were used.

Findings: A significant relevance was detected between the scores of the parents on the scale and their education level and marital status. But apparently, there was no significant relationship between age and duration of receiving social aids.

Result: In this research, it was found out that the level of child abuse awareness of the families with the lower socio-economic level was not important for the age of the parents. But the education level of the participants increased, awareness of the parents about child abuse and neglect also has increased. Furthermore, results revealed that single parents are less aware of the child abuse and neglect, and there was no significant relevance between the level of awareness of child abuse and duration of receiving social aids of the families.  

Anahtar Kelimeler

Family, Children, Children Neglect, Children Abuse

Alt-Sosyo Ekonomik Düzeye Sahip Ailelerin Çocuk İstismarı ve İhmali Konusunda Farkındalık Düzeylerinin İncelenmesi

Öz

Amaç:
Araştırmanın
amacı, sosyo-ekonomik düzeyi düşük ailelerin çocuk istismarı ve ihmali
konusunda farkındalık düzeylerinin incelenmesidir.

Yöntem:
Ankara ilinde
ikamet etmekte olup sosyal yardımlardan faydalandığını belirten 137 çocuğun
anne-babasına ‘’İstismar Farkındalık Ölçeği’’ uygulanmıştır. Katılımcıların
bahsi geçen ölçekten aldıkları puanlar ile sosyo-demografik özellikleri
arasında anlamlı bir farklılık olup olmadığını test etmek amacıyla parametrik
testlerden Bağımsız örneklemler için T Testi ve Tek yönlü
Anova  analizleri kullanılmıştır.

Bulgular: Ailelerin ‘’İstismar
Farkındalık Ölçeği’’ nden aldıkları puanlar ile eğitim durumu ve medeni durum
arasında anlamlı bir farklılık bulunmuş; yaş ve sosyal yardımlardan faydalanma
süresi ile ölçekten alınan puanlar arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır.

Sonuç: Bu çalışmada alt sosyo-ekonomik düzeye sahip
ailelerin çocuk istismarı bilinç düzeyinde anne-babanın yaşının önemi olmadığı;
katılımcıların eğitimi durumu arttıkça bilinç düzeylerinin arttığı, boşanmış ve
eşini kaybetmiş ebeveynlerin istismar ve ihmal bilinç düzeyinin daha düşük
olduğu, sosyal yardımlardan faydalandıklarını söyleyen anne ve babaların sosyal
yardımdan faydalanma süresi ile çocuk istismarı ve ihmali bilgi düzeyleri ile
arasında anlamlı bir ilişki olmadığı sonuçlarına ulaşılmıştır. Çocuk istismarı
ve ihmalinin önlenebilmesi için risk faktörlerine sahip özellikle alt
sosyo-ekonomik seviyedeki ailelerin bilinçlendirilebilmesi için eğitimlerin
planlanması, risk grubundaki yoksul ailelerin tespiti ve bu ailelere yapılan
yardımların geliştirilebilmesi için izlenmesi gerekliği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Aile, Çocuk, Çocuk İhmali, Çocuk İstismarı

Kaynakça

• Kulaksız Y. Yoksulluk bağlamında çocuk işgücü. ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi. 2014; 2(3): 91-111.
• Tuncer B. Ekonomik gelişme ve nüfus. 1.Baskı. Ankara: Lider Matbaacılık; 1976.
• Erbay E. Çocuk hakları. 1.Baskı: İstanbul: Kayhan Matbaacılık; 2013.
• Acehan S, Bilen A, Gülen M. Çocuk istismarı ve ihmalinin değerlendirilmesi. Arşiv Kaynak Tarama Dergisi. 2013; 22(4): 591-614.
• Cılga İ. Çocuk sağlığı ve refahı açısından çocuk hakları sözleşmesi. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi. 1996; 5(4): 123-124.
• Berkmen B, Orkray Z. Çocuk istismarı ölçeği’nin türkçe’ye çevirisi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Katılımlı III. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Kongresi, 2015; Ankara, 242.
• Zeytinoğlu S. Kozcu Ş. Fiziksel çocuk istismarı konusunda bir araştırma. Seminer Psikoloji. 1990; 6(7): 77-84.
• T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü. Güvenlik birimine gelen veya getirilen çocuk istatistikleri. Ankara; D.E; 2000.
• Bilir Fİ, Arı M, Atik B, San NP. Konya, kayseri, denizli il merkezlerinde 4-12 yaş grubu 4003 çocuk üzerinde dövülme sıklığı ve bununla ilgili bazı duygusal sorunların taranması. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Dergisi. 1987; 2(1): 3-9.
• Polat O. Tüm boyutlarıyla çocuk istismarı. 2. Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık; 2017.
• Taner Y. Gökler B. Çocuk istismarı ve ihmali: psikiyatrik yönleri. Acta Medica. 2004; 35(2): 82-86.
• Polat O. Çocuk ve şiddet. 1.Baskı. İstanbul: Der Yayıncılık; 2001.
• Kara B, Biçer Ü, Gökalp AS. Çocuk istismarı. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 2004; 47(1): 140-151.
• Cüceloğlu D. İçimizdeki çocuk. 38.Baskı. İsatnbul: Remzi Kitabevi; 2007.
• Bilir Ş, Arı M, Dönmez NB, Atik B. Türkiye’ nin 16 ilinde 4-12 yaşlar arasındaki 50.473 çocuğa fiziksel ceza verme sıklığı ve buna ilişkin problem durumlarının incelenmesi. Aile ve Toplum. 1991; 1(1): 32-56.
• Tıraşçı Y, Gören S. Çocuk istismarı ve ihmali. Dicle Tıp Dergisi. 2007; 34(1): 82-86.
• Hancı İH. Adli tıp ve adli bilimler. 1.Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık; 2002.
• Topçu S. Çocuk ve gençlerin cinsel istismarı. 1.Baskı. Ankara: Doruk Yayıncılık; 1997.
• Şahin P, Beyazova U. Çocuğun cinsel istismarında adli bildirim: hekimin ikilemi. Adli Tıp Dergisi.2003; 17(2): 47-51.
• Harrington D, Zuravin S, Depanfilis D, Ting L. Theneglectscale: confirmatoryfactoranalyses in a low-incomesample. Child Maltreat. 2002; 4(1): 359-368.
• Polat O. Klinik adli tıp. 1.Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık; 2004.
• Akyüz E. Çocuğun haklarının ve güvenliğinin korunması. 1.Baskı. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları; 2000.
• Polat O. Tüm boyutları ile çocuk istismarı. 2.Baskı. İstanbul: Seçkin Yayınları; 2007.
• United Nations children’s fund, committing to child survival: a promise renewed, progress report.[Internet]. 2013 [15 Nisan 2019 tarihinde erişildi] Erişim adresi: http://www.unicef.org/lac/Committing_to_Child_Survival_APR_9_Sept_20 13.pdf
• Mayer S. What money can’t buy: family ıncome and children’s life changes. Chicago: The University of Chicago Pres; 2003.
• Türkiye’ deki çocukların durumu raporu yoksul çocuklar.[Internet]. 2001 [15 Nisan 2019 tarihinde erişildi]Erişim adresi: www.unicef.org
• Anthony EK, King B, Austin MJ. Reducing child poverty by promoting child well-being: ıdentifying best practices in a time of greatneed. Child and Youth Services Review, 2011; 33(10): 1999-2009.
• Hatun Ş. Çocuk hakları sözleşmesinin 13. yılında yoksulluk ve çocuklar üzerine etkileri. 1.Baskı. Ankara: Türk Tabipleri Birliği Merkez Konseyi; 2002.
• Aber JL, Jones S, Cohen S. The impact of poverty on the mental health and development of very young children. New York: New York: Guildford Press; 2000.
• Kurnaz Ş. Çocuk yoksulluğu. Aile ve Toplum Dergisi. 2007; 9(3): 47-55.
• Karakaş B, Çevik ÖC. Çocuk refahı: çocuk hakları perspektifinden bir değerlendirme. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2006; 18(3): 887-906.
• Koçak C, Büyükgönenç L. Toplumdaki bireylerin çocuk istismarına yönelik bilgi ve görüşleri. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2011; 4(1): 89-104.
• Hancı İH. (2008). İzmir'de eğitim hastanelerinde çocuk istismarı tanısı alan olgularla ilgili izmir çocuk istismarı araştırma grubunun on sekiz aylık deneyimi (İnternet). 2008 (24.04.2019). Available from: http://www.sosyalhizmetuzmani.org/cocukistismari