Communication with Family in Pediatric Nursing

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 1, 12 - 24, 30.04.2024

Dilara Aydın , Emine Efe

https://doi.org/10.51536/tusbad.1329820

Öz

Communication is an indispensable element for all people to survive. It can also be called a system of relationships created to ensure the exchange of information between individuals. Health communication is defined by the Centers for Disease Control and Prevention (CDC) as the study and use of communication strategies to inform and influence individual decisions to improve health. The two sides of health communication are usually health professionals and patients. Effective, integrated and coordinated communication is reported by the World Health Organization (WHO) as an integral part of fulfilling goals such as health promotion and building a healthier future. In nursing, which is a profession based on human relations, effective communication is necessary for the effectiveness of patient care, professional satisfaction and patient satisfaction, in short, to provide a quality health service. Especially communication with pediatric patients and their families requires special care for nurses. The aim of this review is to examine the quality and importance of nurses' communication with children's families in line with the literature.

Anahtar Kelimeler

Communication, Family, Nursing, Pediatric nursing

Pediatri Hemşireliğinde Aile ile İletişim

Öz

İletişim, tüm insanların yaşamını devam ettirebilmesi için vazgeçilmez bir unsurdur. Bireyler arasındaki bilgi alışverişini sağlamak amacıyla oluşturulan bir ilişkiler sistemi olarak da adlandırılabilmektedir. Sağlık iletişimi ise; Hastalıkları Kontrol ve Önleme Merkezi (Centers for Disease Control and Prevention [CDC]) tarafından, sağlığı geliştirmek için bireysel kararları etkilemek ve bilgilendirmek amacıyla iletişim stratejilerinin incelenmesi ve kullanılması olarak tanımlanmaktadır. Sağlık iletişiminin taraflarını genellikle sağlık profesyonelleri ve hasta bireyler oluşturmaktadır. Etkili, entegre ve koordineli iletişim, Dünya Sağlık Örgütü’nün (DSÖ) sağlığı geliştirme ve daha sağlıklı bir gelecek inşa etme gibi hedeflerini yerine getirebilmenin ayrılmaz bir parçası olarak bildirilmektedir. İnsan ilişkileri üzerine kurulu bir meslek olan hemşirelikte ise hasta bakımının etkinliği, mesleki doyum ve hasta doyumu, kısaca kaliteli bir sağlık hizmeti verilebilmesi için etkili bir iletişimin kurulması gerekmektedir. Özellikle çocuk hastalar ve aileleriyle kurulacak olan iletişim hemşireler için ayrı bir özen gerektirmektedir. Bu derlemenin amacı, hemşirelerin çocukların aileleriyle olan iletişimlerinin kalitesini ve önemini literatür doğrultusunda incelemektir.

Anahtar Kelimeler

Aile, Çocuk hemşireliği, Hemşirelik, İletişim

Kaynakça

• 1. Kaşıkçı MK, Akın E. Temel hemşirelik esaslar, kavramlar, ilkeler, uygulamalar. İstanbul: İstanbul Tıp Kitabevleri; 2021.
• 2. Ceylan Ş. Sağlık çalışanlarında etkili iletişim becerilerinin değerlendirilmesi. [Uzmanlık tezi]. İzmir, Türkiye: Tepecik Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi Aile Hekimliği Kliniği, Sağlık Bilimleri Üniversitesi; 2019.
• 3. Türk Dil Kurumu (TDK). İletişim kelimesi anlamı [İnternet]. 2023 [Erişim tarihi: 10 Ocak 2023]. Erişim adresi: https://sozluk.gov.tr/
• 4. Kaçan CY, Palloş A. Hemşirelik öğrencilerinde kültürlerarası iletişim kaygısı ve iletişim becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi. 2022; 11(1), 50-58. https://doi.org/10.53424/balikesirsbd.947779
• 5. Kaya İ. Çalışanların etkili iletişim becerilerinin kişilerarası problem çözme davranışlarına etkisi. [Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul, Türkiye: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul Kültür Üniversitesi; 2022.
• 6. Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Gateway to health communication [İnternet]. 2022 [Erişim tarihi: 10 Ocak 2023]. Erişim adresi: https://www.cdc.gov/healthcommunication/index.html?CDC_AA_refVal=https%3A%2F%2Fwww.cdc.gov%2Fhealthcommunication%2Fhealthbasics%2FWhatIsHC.html
• 7. Alkan A, Özyıldız KH. Sağlık hizmeti sunumunda çocuk hastalarla iletişim. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi. 2021; 24(2), 415-434.
• 8. World Health Organization (WHO). Communication for health [İnternet]. 2022 [Erişim tarihi: 10 Ocak 2023]. Erişim adresi: https://www.who.int/about/communications
• 9. Gökçe E, Atıcı M, Arslan S. Hemşireler ile hastalar arasındaki iletişim sorunları ve beklentiler: nitel bir araştırma*. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi. 2021; 8(2), 171-180. https://doi:10.5222/SHYD.2021.79206
• 10. Erdoğan B, Altay N. Terapötik iletişim yöntemi olarak dijital hikâye anlatımının pediatri hemşireliğinde kullanımı: Literatür incelemesi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi. 2022; 5(1), 1-9.
• 11. Üstün B, Demir S. Hemşirelikte iletişim. İstanbul: Akademi Basın ve Yayıncılık; 2019.
• 12. Marsh, M, Lauden SM, Mahan JD, Schneider L, Saldivar L, Hill N, Diaz C, Abdel-Rasoul M, Reed S. Family-centered communication: a pilot educational intervention using deliberate practice and patient feedback. Patient Education and Counseling. 2021; 104(5), 1200–1205. https://doi.org/10.1016/j.pec.2020.09.033
• 13. Yılmaz H, Doğan AK. Pediatri ünitelerinde aile merkezli bakım ile ebeveynlere sağlanan destek düzeyi arasındaki ilişki. Mustafa Kemal Üniversitesi Tıp Dergisi. 2021; 12(43), 119-130. https://DOI:10.17944/mkutfd.872386
• 14. Tosun A, Tüfekci̇, FG. Çocuk kliniklerinde aile merkezli bakım uygulamalarının incelenmesi. Journal of Anatolia Nursing and Health Sciences. 2015; 18(2). https://doi.org/10.17049/ahsbd.29902
• 15. Christian BJ. Translational research – effective communication and teaching strategies for ımproving the quality of pediatric nursing care for hospitalized children and their families. Journal of Pediatric Nursing. 2017; 34, 90–93. https://doi.org/10.1016/j.pedn.2017.04.001
• 16. Lopez C, Hanson CC, Yorke D, Johnson JK, Mill MR, Brown KJ, Barach P. Improving communication with families of patients undergoing pediatric cardiac surgery. Progress in Pediatric Cardiology. 2017; 45, 83-90. https://doi.org/10.1016/j.ppedcard.2016.11.001
• 17. Radwan RIM, Mohamed HE. Perceived barriers to effective therapeutic communication between pediatric nurses and mothers of hospitalized children at alexandria university children hospital. American Journal of Nursing Research. 2019; 7(5):802-810. https://DOI:10.12691/ajnr-7-5-13 18. Monaghan J, Kim T, Dol J, Orovec A, Campbell-Yeo M. Parents’ learning needs and preferences in a neonatal intensive care unit: a desire for enhanced communication and ehealth technology. Journal of Neonatal Nursing. 2020; 26(2), 101-105. https://doi.org/10.1016/j.jnn.2019.09.001
• 19. Park B, Oh WO. Differences in the perceptions of partnership between nurses and mothers of children in a pediatric ıntensive care unit in south korea: a qualitative study. Child Health Nursing Research. 2022; 28(3), 197–207. https://doi.org/10.4094/chnr.2022.28.3.197
• 20. Lorié ES, Wreesmann WW, van Veenendaal NR, van Kempen A, Labrie N. Parents' needs and perceived gaps in communication with healthcare professionals in the neonatal (intensive) care unit: a qualitative interview study”. Patient Education and Counseling. 2021; 104(7), 1518–1525. https://doi.org/10.1016/j.pec.2020.12.007
• 21. Mack JW, Jaung T, Uno H, Brackett J. Parent and clinician perspectives on challenging parent-clinician relationships in pediatric oncology. JAMA. 2021; 4(11), e2132138. https://doi.org/10.1001/jamanetworkopen.2021.32138
• 22. Stub T, Quandt SA, Kristoffersen AE, Jong MC, Arcury TA. Communication and information needs about complementary and alternative medicine: a qualitative study of parents of children with cancer. BMC Complementary Medicine and Therapies. 2021; 21(1), 85. https://doi.org/10.1186/s12906-021-03253-x
• 23. Streuli JC, Widger K, Medeiros C, Zuniga-Villanueva G, Trenholm M. Impact of specialized pediatric palliative care programs on communication and decision-making. Patient Education and Counseling. 2019; 102(8), 1404–1412. https://doi.org/10.1016/j.pec.2019.02.011
• 24. Eli K, Neovius C, Nordin K, Brissman M, Ek A. Parents’ experiences following conversations about their young child’s weight in the primary health care setting: a study within the stop project. BMC Public Health. 2022; 22(1), 1540. https://doi.org/10.1186/s12889-022-13803-8
• 25. Çavuşoğlu, H. Pediatri kliniklerinde aile merkezli bakımda yaşanan sorunlar ve yeni yaklaşımlar. Türkiye Klinikleri Hemşirelik Bilimleri Dergisi. 2018; 10(4), 344-353.
• 26. Kaya S, Karayağız G, Manav G. Türkiye’de pediatri kliniklerinde yapılan ve aile merkezli bakım anlayışını kapsayan çalışmaların gözden geçirilmesi. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi. 2020; 9(3), 205-214.
• 27. Majamanda MD, Munkhondya TEM, Simbota M, Chikalipo M. Family centered care versus child centered care: the malawi context. Health. 2015; 07(06), 741–746. https://doi.org/10.4236/health.2015.76088
• 28. Uniacke S, Browne TK, Shields L. How should we understand family-centred care?. Journal of Child Health Care. 2018; 22(3), 460–469. https://doi.org/10.1177/1367493517753083
• 29. Coyne I, Hallström I, Söderbäck M. Reframing the focus from a family-centred to a child-centred care approach for children's healthcare. Journal of Child Health Care. 2016; 20(4), 494–502. https://doi.org/10.1177/1367493516642744
• 30. Shields L, Çavuşoğlu H, Pars H, Mamun AA. (2015). Measuring family-centered care: working with children and their parents in a Turkish hospital. Eur J Pers Cent Healthc. 2015; 3(3):327-33.
• 31. Ford K, Campbell S, Carter B, Earwaker L. The concept of child-centered care in healthcare: a scoping review protocol. JBI Database of Systematic Reviews and Implementation Reports. 2018; 16(4), 845–851. https://doi.org/10.11124/JBISRIR-2017-003464
• 32. Hockenberry M, Wilson D. Wong's nursing care of infants and children. Kanada: Elsevier; 2015.
• 33. Doğan P, Akçay N, Bal Yılmaz H. Pediatri hemşireliğinde önemli bir girişim: atravmatik bakım ve yaklaşımları. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi. 2021; 6(2), 131-135.