The purpose of this study was to identify the effect
of couple dancing activities (Tango, salsa) that applied for 12 weeks to young
sedentary men on some physical fitnes parameters. 51 healthy men who studiedat
Afyon Kocatepe University in 2014-2015 academic year, participated voluntarily
in this research. The mean age of the students was 20,87±2,07, and mean length
was 177,47±6,1 cm. Volunteers were divided into three groups as Salsa Group
(N=17), Tango group (N=17) and Control Group (N=17) as randomly. The volunteers in the control group were not
given any exercise program, and continued their daily life. The experimental groups performed couple dance
activities three days a week for 12 weeks. Each session lasted for 60-75 minutes,
and the intensity of the hearth rates was 50-70%. The experimental group
exercised 10 minutes warm-up and 5 minutes cool-down before and after the main
training. All measurements and tests were taken and
applied twice as two days before the exercise program (pre-test) and two days
after the exercise program (post-test). The data analysis of the research was
done by using the statistical SPSS package
program, arithmetical average and Standard
deviation value of all the data were calculated. The comparison of the
post-test and end-test values of the volunteers inside the group was applied
with paired samples t-test, the comparison between the groups was applied with
Analysis of Varience (ANOVA) and Tukey multiple comparison test. The significance level was observed to be
0.01. In this study, statistically significant differences were found
(p<0,01), in body weight, body mass indexes, some subcutaneous fat
measurements with body fat percentage, back-leg strength, flexibility, right
and lefth and grip, anaerobic and aerobic power (VO2maks), when evaluated the post-test and end-test results between Salsa and Tango
groups. According to ANOVA results, statistically no significant differences
were found except body fat ratio and aerobic capacity between Control, Salsa
and Tango Groups, but Salsa group showed more improvement thanthe Tango and
Control group. In conclusion, it was determined that 12 weeks couple dancing
exercises caused positive differences in weight control, back-leg strength,
hand grip and flexibility, the exercises also increased the anaerobic and
aerobic capacity. Besides to be a recreational activity, this type of exercises
should be apart of training programs for psychological relaxation and rhythm
development of sportathletes.
Bu
çalışmada aktif spor yapmayan genç erkeklerde 12 haftalık tango ve salsa
çalışma programının, bazı fiziksel uygunluk parametrelerine etkisinin
belirlenmesi amaçlandı. Araştırmaya 2014–2015 eğitim-öğretim yılında, Afyon
Kocatepe Üniversitesi’nde öğrenim gören 51 sağlıklı erkek öğrenci gönüllü
olarak katılmıştır. Öğrencilerin ortalama yaşları 20,87±2,07 yıl, boyları
177,47±6,1 m. olarak belirlenmiştir. Bu öğrencilerden rastgele salsa grubu
(N=17), tango grubu (N=17) ve kontrol grubu (N=17) oluşturuldu. Kontrol grubuna herhangi bir egzersiz yaptırılmadı ve günlük
yaşamlarına devam etmeleri sağlandı. Deney grubuna ise, 12 hafta, haftada 3
gün, hedef kalp atım hızının % 50–70’i şiddetinde ve 60–75 dakika arasında eşli
dans çalışmaları yaptırıldı. Antrenman öncesinde 10 dakika ısınma ve antrenman bitiminde 5
dakika soğuma egzersizleri yaptırıldı. Deneklere uygulanan tüm ölçümler ve
testler antrenman programı başlamadan iki gün önce (ön test) ve antrenman
programı bittikten iki gün sonra (son test) olmak üzere iki kez yapıldı.
Araştırma verilerinin analizleri SPSS istatistik paket programında yapıldı. Tüm
verilerin aritmetik ortalamaları ve standart sapmaları belirlendi. Deneklerin
grup içi ön ve son test değerlerinin arasındaki farklılıkların tespitinde, eşleştirilmiş
örneklem t-testi, gruplar arası değerlendirmede ise varyans analizi (ANOVA) ve
Tukey çoklu karşılaştırma testi kullanıldı. Anlamlılık düzeyi 0,01 olarak
belirlendi. Bu çalışmadaki salsa ve tango gruplarının grup içi ön ve son test
sonuçları değerlendirildiğinde, deneklerin ağırlıkları, beden kütle indeksleri,
vücut yağ yüzdesi ile bazı deri altı yağ ölçümleri, sırt-bacak kuvveti,
esneklikleri, sağ ve sol el kavrama kuvvetleri, anaerobik performans ve aerobik
güç (VO2maks) değerlerinde gelişim yönünde anlamlı farklılıklar tespit
edilmiştir (p<0,01). Salsa, tango ve sedanter
grupları arasında anova varyans analizine göre; ön test ölçümlerin anlamlı
farklılık tespit edilememişken, son test ölçümlerinde ise salsa grubunun tango
ve sedanter gruplarına göre vücut yağ yüzdeleri ile aerobik kapasitelerinde
anlamlı olarak daha fazla gelişim gösterdiği belirlenmiştir (p<0,01). Ayrıca salsa grubunun verilerinin tango ve sedanter grup
verilerine göre daha fazla gelişim gösterdiği belirlenmiştir. Sonuç olarak salsa ve tango
gruplarına uygulanan 12 haftalık eşli dans egzersizlerinin, her iki grupta da
kilo kontrolünü, sırt-bacak kuvvetini, el kavrama kuvvetini ve esneklik
gelişimini olumlu yönde etkilediği, ayrıca aerobik ve anaerobik verimliliği
artırdığı tespit edilmiştir. Bu tür egzersizlerin sadece eğlence amaçlı
kullanılmasının yanı sıra, tüm sporcularda psikolojik rahatlama ve sporcular için
önemli olan ritim gelişimi açısından da antrenman programları içerisinde yer
almasının faydalı olacağı kanısına varıldı.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Spor Hekimliği |
Bölüm | Derleme |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 8 Kasım 2019 |
Kabul Tarihi | 18 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 2 |