Long Term Care Management

Yıl 2022, , 143 - 159, 31.12.2022

Meryem Gül

https://doi.org/10.55109/tushad.1079109

Öz

If people cannot meet their care needs due to their age or situation, they turn to formal or informal care. Today, in addition to the informal care given in return for unpaid labor within the family in the past, formal care systems have developed. Depending on the aging of the population and the transformations in gender roles in Turkey, the need for professional long-term care services will increase day by day. In order to provide long-term care services in a manner befitting human dignity, both institutional and community-based care services should be provided professionally by a multidisciplinary team. Social workers are also one of the professionals in the long-term care team. In this study, long-term care systems and the roles of social workers in the long-term care process were evaluated.

Anahtar Kelimeler

long term care, institutional care, community based care, care management, social work

Uzun Dönemli Bakım Yönetimi

Öz

İnsanlar yaşı veya içinde bulunduğu durum gereği bakım ihtiyacını karşılayamaması durumunda formel veya enformel bakıma yönelmektedirler. Günümüzde, geçmiş dönemde aile içerisinde ücretsiz emek karşılığında verilen enformel bakıma ek olarak formel bakım sistemleri gelişmiştir. Türkiye’de nüfusun yaşlanması ve toplumsal cinsiyet rollerindeki dönüşümlere bağlı olarak profesyonel uzun dönemli bakım hizmetlerine duyulan ihtiyaç gün geçtikçe artacaktır. Uzun dönemli bakım hizmetlerinin insan onuruna yakışır bir biçimde sunulabilmesi için gerek kurumsal gerekse toplum temelli bakım hizmetlerinin multidisipliner bir ekip tarafından profesyonel şekilde verilmesi gerekmektedir. Sosyal hizmet uzmanları da uzun dönemli bakım ekibinde yer alan meslek elemanlarından biridir. Bu çalışmada uzun dönemli bakım sistemleri ve sosyal hizmet uzmanlarının uzun dönemli bakım sürecinde rolleri değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

uzun dönemli bakım, kurumsal bakım, toplum temelli bakım, bakım yönetimi, sosyal hizmet

Kaynakça

• Ağören, V. (2016). Bakım Sigortası ve Türkiye için Model Önerisi. Sosyal Güvence Dergisi, 6(12), 1-26.
• Ayhan, B. (2014). Uzun Süreli Bakım Sistemleri ve Fİnansman Yöntemleri. Yayınlanmış Uzmanlık Tezi. Ankara.
• Badgett, L. ve Folbre, N. (1999). Assigning Care: Gender Norms and Economic Outcomes. International, 38(3), 311-326.
• Bal, T. (2016). OECD Ülke Uygulamaları Doğrultusunda Uzun Dönemli Bakım (UDB) Hizmetlerinin Finansmanı ve Türkiye İçin Öneriler. Sosyal Güvenlik Dergisi, 6(1), 159-196.
• Beesley, L. (2006). Informal Care in England. (Background Paper). London: King’s Fund.
• Bentur, N. (2001). Hospital at Home: What is its Place in the Health System? Health Policy, 55, 71-79.
• Bettio, F. ve Verashchagina, A. (2010). Long-Term Carefor the elderly. Provisions and providers in 33 European countries. Luxemburg: European Union.
• Carey, M. (2003). Anatomy of a Care Manager. Work, Employment and Society, 16(1), 121-135.
• Chawla, M., Betcherman, G., Banerji, A., Bakilana, A. M., Feher, C., Mertaugh, M. ve diğerleri. (2007). From Red To Gray: The “Third Transition” of Aging Populations in Eastern Europe and the former Soviet Union. Washington, D.C.: The World Bank.
• Dickinson, H., Allen, K., Alcock, P., Macmillan, R. ve Glasby, J. (2012). The Role of the Third Sector in Delivering Social Care. London: School for Social Care Research.
• Dölek, B. Ö. (2012). Evde ve Kurumda Uzun Dönemli Bakım. Klinik Gelişim, 25, 95-99.
• Dustin, D. (2006). Skills and Knowledge Needed to Practise as a Care Manager: Contunity and Change. Journal of Social Work, 6(3), 293-313.
• Fisher, M. (1990). Care Management and Social Work: Clients with Dimensia. 4(4), 229-241.
• Gibson, M. J., Gregory, S. R. ve Pandya, S. M. (2003). Long-Term Care in Developed Nations: A Brief Overview. Washington, D.C.: AARP Public Policy Institute.
• Gökbayrak, Ş. (2009). Refah Devletinin Dönüşümü ve Bakım Hizmetlerinin Görünmez Emekçileri Göçmen Kadınlar. Çalışma ve Toplum , 2, 55-82.
• Guo, K. L. ve Castillo, R. J. (2011). The U.S. Long Term Care System: Development and Expansion of Naturally Occurring Retirement Communities as an Innovative Model for Aging in Place. Ageing Int(37), 210-227.
• Huxley, P. (1993). Case Management and Care Management in Community Care. The British Journal of Social Work, 23(4), 365-381. Karahan, A. ve Güven, S. (2002). Yaşlılıkta Evde Bakım. Turkish Journal of Geriatrics, 5(4), 155-159.
• Küntay, E. (2016). Aile Desteğinden Devlet Desteğine Geçiş: Yatılı Bakım Kurumlarında Yaşlılar. P. Akkuş, & Ö. B. Aktürün içinde, Sosyal Hizmet ve Öteki: Disiplinlerarası Yaklaşım (s. 232-245). İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
• Lamb, H. R. (1980). Therapist case managers: more th.an brokers of services. Psychiatric Services, 31(11), 762-764.
• Leichsenring, K. (2004). Developing integrated health and social care services for older persons in Europe. International Journal of Integrated Care, 4(3), 1-15.
• Lipszyc, B., Sail, E. ve Xavier, A. (2012). Long-term care: need, use and expenditure in the EU-27 (European Commission Economic Papers 469). Brussels: European Union.
• Lucas, J. A., Rosato, N. S., Lee, J. A. ve Howell-White, S. (2002). Adult Day Health Services: A Review of the Literature. New Jersey: Rutgers Center for State Health Policy.
• Meks, J. B. (2001). A Social Work Case Management Experience in a Managed Care Setting: The Need for Effective Communication. Meeks, Jill B. "A social work case management experience in a managed care setting: the need for effective communication." Home Health Care Management & Practice , 13(6), 444-451.
• Merlis, M. (2004). Long-Term Care Financing: Models and Issues. Washington, DC: National Academy of Social Insurance.
• Muiser, J. ve Carrin, G. (2007). Financing long-term care programmes in health systems. (Discussion paper No. 6). Geneva: World Health Organization.
• National Health Service and Community Care Act (29. 06. 1990). 11. 05. 2020 tarihinde: http://www.legislation.gov.uk/ukpga/1990/19/introduction adresinden alındı.
• O'Connor, G. G. (1988). Case Management: System and Practice . Social Casework, 69(2), 97-106.
• OECD (2005). Long-Term Care for Older People. Paris: OECD Publishing.
• Oğlak, S. (2011). Türkiye’de Yaşlı Bireylerin Bakım Gereksinimlerine Yönelik Yaşadığı Ortamda Sunulacak Bakım Modelleri. ISGUC The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 13(4), 115-130.
• Oğlak, S. (2016). Evde Bakımın İhmal Edilen Boyutu: Sosyal Bakım. Türkiye Klinikleri J Public Health Nurs-Special Topics, 2(3), 7-32.
• Oğlak, S. (2007). Uzun Süreli Evde Bakım Hizmetleri ve Bakım Sigortası. Turkish Journal of Geriatrics, 10(2), 100-108.
• Özer, Ö. ve Şantaş, F. (2012). Kamunun Sunduğu Evde Bakım Hizmetleri ve Finansmanı. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(3), 96-103.
• Özgöbek, H. R. (2019). Uzun Süreli Bakım Hizmetleri Sunumunda Kalite Algısı: Alzheimer Hastalığı Özelinde Nitel Bir Çalışma. Yayınlanmış Doktora Tezi. Ankara.
• Sayan, A. (2004). Günümüzde Evde Bakım. Atatürk Üniv. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 7(3), 91-96.
• Seyyar, A. (2004). Teorik ve Pratik Boyutlarıyla Bakım. Ankara: Başbakanlık.
• Su, C.-H. ve Yeh, N.-C. (2008). Exploring Project Management as a Practical Solution to Long-Term Care Service. Social Work in Health Care, 47(3), 232-257.
• Thompson, N. (2013). Kuram ve Uygulamada Sosyal Hizmeti Anlamak. (Kolektif, Çev.) Ankara: Dipnot Yayınları.
• Tomanbay, İ. (01. 02. 2019). Yaşlı Dostu Kent İçin Çağdaş ve Hızlı Bir Uygulama: Teledestek. 07. 05. 2020 tarihinde https://www.ilhantomanbay.com/2019/02/01/yasli-dostu-kent-icin-cagdas-ve-hizli-bir-uygulama-teledestek/ adresinden alındı.
• Triantafillou, J., Nalditch, M., Repkova, K., Stlehr, K., Carretero, S. Emilsson, T. ve diğerleri. (2010). Informal care in the long-term care system (European Overview Paper). Vienna: Interlinks.
• Tufan, İ. (2006). Yaşlılıkta Bakıma Muhtaçlık ve Yeni Bir Bakım Kültürü. Gero Yayınları.
• TÜİK. (2020). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları: 2019. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu Başkanlığı.
• Yıldırım, H. H. (2012). Sağlık Sigortacılığı. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Vural, G. C. ve Özgöbek, H. R. (2017). Sectoral Development of ICT for Care. (s. 369-374). İstanbul: 2nd World Conference on Technology, Innovation and Entrepreneurship.
• Willenbring, M. L. (2012). Psychiatric care management for chronic addictive disorders: Conceptual framework. American Journal on Addictions, 10(3), 242-248.
• Wittenberg, R., Pickard, L., Comas-Herrera, A., Davies, B. ve Darton, R. (1998). Demand for long-term care: projections of long-term care finance for elderly people. London: London School of Economics.
• Wunderlich, G.S. ve Kohler, P.O. (Eds.). (2001). Improving the Quality of Life. Washington, D.C.:Institute of Medicine.