The Effect of Agricultural Trainings for Environmental Protection on Farmer Behavior: The Case of Bafra District of Samsun

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 3, 336 - 341, 31.10.2019

Gamze Aydın Eryılmaz , Osman Kılıç

https://doi.org/10.19159/tutad.622048

Cited By: 4

Öz

The aim of this study is to determine the
effects of the agricultural trainings for environmental protection on farmer
behavior. The data of the study
were obtained from the surveys conducted with 56 farmers who participated in
agricultural trainings for environmental protection in Bafra district of
Samsun. In addition to agricultural training for
environmental protection; farmers participated in training for animal husbandry
(10.71%), medicinal and aromatic plant cultivation (8.93%), fruit production
(5.36%), greenhouse cultivation (3.57%) and beekeeping (3.57%). Of the farmers,
57.14% stated that they found the training about agricultural techniques for
environmental protection useful and very useful. Farmers stated that they would
like to receive training on pests and diseases control, followed by paddy
cultivation and fertilization, respectively. The most important behavioral
change that the farmers showed at the end of the agricultural training for
environmental protection was the preservation of fertilizers and pesticides so
as not to contaminate food products. The benefits expected from agricultural
training depends on the application of the information obtained by farmers in
their enterprises. For this purpose, agricultural practices for environmental
protection should be capable of increasing operational profit. The results of
the research show that farmers are willing to participate in environmental
protection trainings and they apply the information obtained from the trainings
to a large extent in their enterprises.

Anahtar Kelimeler

Environmental protection, agricultural training, farmer behaviors, fertilizer, pesticide

Çevre Koruma Amaçlı Tarımsal Eğitimlerin Çiftçi Davranışlarına Etkisi: Samsun İli Bafra İlçesi Örneği

Öz

Bu araştırmanın amacı, çevre koruma amaçlı
tarımsal eğitimlerin çiftçi davranışlarına etkisini ortaya koymaktır. Araştırmanın
verileri, Samsun ili Bafra ilçesinde çevre koruma amaçlı tarımsal eğitimlere
katılan 56 çiftçiyle yapılan anketlerden elde edilmiştir. Çiftçiler çevre
koruma amaçlı tarımsal eğitimlerin dışında; hayvancılık (% 10.71), tıbbi ve aromatik
bitki yetiştiriciliği (% 8.93), meyvecilik (% 5.36), seracılık (% 3.57) ve
arıcılık (% 3.57) eğitimlerine de katılmışlardır. Çiftçilerin % 57.14’ü çevre
koruma amaçlı tarım teknikleriyle ilgili eğitimleri faydalı ve çok faydalı
bulduklarını ifade etmişlerdir. Çiftçiler, en fazla hastalık ve zararlılarla
mücadele konusunda eğitim almak istediklerini belirtirken, bunu sırasıyla
çeltik yetiştiriciliği ve gübrelemeyle ilgili eğitimler izlemektedir.
Çiftçilerin çevre koruma amaçlı tarımsal eğitimin sonunda gösterdikleri en
önemli davranış değişimi, gübre ve tarım ilaçlarının gıda ürünlerine
bulaşmayacak şekilde muhafaza edilmesi olmuştur. Tarımsal eğitimden beklenen
faydanın sağlanması, çiftçilerin elde ettikleri bilgileri işletmelerinde uygulamalarına
bağlıdır. Bunun için, çevre koruma amaçlı tarımsal uygulamaların işletme kârını
artırıcı özelikte olması gerekir. Araştırma sonuçları, çiftçilerin çevre
korumayla ilgili eğitimlere katılma konusunda istekli olduklarını ve eğitimlerden
elde ettikleri bilgileri büyük ölçüde işletmelerinde uyguladıklarını
göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Çevre koruma, tarımsal eğitim, çiftçi davranışları, gübre, tarım ilacı

Kaynakça

• Adenle, A.A., Sowe, S.K., Parayil, G., Aginam, O., 2012. Analysis of open source biotechnology in developing countries: An emerging framework for sustainable agriculture. Technology in Society, 34(3): 256-269.
• Alkan, H.I., 2015. Tarım sektöründe kadın emeği (Çarşamba Ovası Gündoğdu ve Damlataş köylerinde fındık, çeltik ve sebze üretimi özelinde bir irdeleme). Doktora tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Arap, S., 2016. Önder çiftçi danışmanlık derneğinin üyeleri ile olan ilişkilerinin analizi: Tekirdağ ili örneği. Yüksek lisans tezi, Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekirdağ.
• Ertan, K. A., 1998. Çevre etiği. Amme İdaresi Dergisi, 31(1): 125-139.
• Eryılmaz, G.A., Kılıç, O., Boz, İ., 2019. Türkiye’de organik tarım ve iyi tarım uygulamalarının ekonomik, sosyal ve çevresel sürdürülebilirlik açısından değerlendirilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 29(2): 352-361.
• Gafsi, M., Legagneux, B., Nguyen, G., Robin, P., 2006. Towards sustainable farming systems: Effectiveness and deficiency of the French procedure of sustainable agriculture. Agricultural Systems, 90: 226-242.
• Kılıç, B., Uzundumlu, A.S., Tozlu, G., 2018. Fındık üretiminde kimyasal ilaç kullanımının çevresel duyarlılık yönünden incelenmesi: Giresun ili örneği. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 5(4): 396-405.
• Marsh, J.S., 1997. The policy approach to sustainable farming systems in the EU. Agriculture, Ecosystems and Environment, 64(2): 103-114.
• Şama, E., 2003. Öğretmen adaylarının çevre sorunlarına yönelik tutumları. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2): 99-110.
• Tatlıdil, F.F., Boz, İ., Tatlidil, H., 2009. Farmers’ perception of sustainable agriculture and its determinants: a case study in Kahramanmaras province of Turkey. Environment, Development and Sustainability, 11(6): 1091-1106.
• Tunçdemir, A., 2016. Adıyaman il merkezinde çiftçilerin güvenli pestisit kullanımı ile ilgili bilgi, tutum, uygulamaları ve eğitimin etkisi. Doktora tezi, İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• Türkten, H., Eryılmaz, G.A., Ceyhan, V., Kılıç, O., 2014. Bafra ilçesinde çevre amaçlı tarım arazilerin korunması programının değerlendirilmesi ve iyi tarım uygulamalarının etkilerinin sürdürülebilirliği. XI. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, Bildiriler Kitabı, 3-5 Eylül, Samsun, s. 3-9.
• Yamane, T., 1967. Elemantary Sampling Theory. Printice Hall Inc. Englewood Cliffs, Nt.