YENİLENEBİLİR ENERJİ ÜRETİMİNDE KAMU POLİTİKALARININ ÖNEMİ: G7 ÜLKELERİ ÖRNEĞİ

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 2, 172 - 190, 31.12.2022

Muharrem Afşar , Başak Özarslan Doğan

https://doi.org/10.52736/ubeyad.1173806

Cited By: 1

Öz

Yenilenebilir enerji üretimine yönelik çeşitli politika ve teşviklerin, düşük karbon ekonomisi amacına ulaşma ve bu konuda toplumsal mutabakatın sağlanması anlamında önemli etkilerinin olduğu kabul edilmektedir. Bu çalışmanın temel amacı, yenilenebilir enerji üretiminde kamu politikalarının etkisini 2000-2017 dönemi için analitik olarak ortaya koymaktır. Bu kapsamda ilk olarak; yenilenebilir enerji üretimine verilen destek ve teşviklerin göreceli önemini elde etmek için, G-7 ülkeleri bazında “Temel Bileşenler Analizi” yöntemi kullanılarak politika endeksi oluşturulmuştur. Ardından; politika endeksi, karbon emisyonları, GSYİH, fosil yakıt tüketimi ve enflasyon değişkenlerinin yenilenebilir enerji üretimi üzerindeki etkileri “Han ve Phillips (2010) metodolojisi” yardımıyla analiz edilmiştir. Sonuçlar kamu politikalarının yenilenebilir enerji üretimi ve artışında önemli etkilere sahip olduğuna dair kanıtlar içermektedir. Bu bulguya ilave olarak analizde; GSYİH’nın yenilenebilir enerji üretimine pozitif, karbon emisyonları ve fosil yakıt tüketiminin ise negatif etkilileri olduğu saptanmıştır. Bununla birlikte; enflasyon değişkenin yenilenebilir enerji üretimini pozitif etkilemekle beraber, katsayısının istatistiki olarak anlamsız olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Yenilenebilir Enerji, Kamu Politikaları, Temel Bileşenler Analizi, Panel Veri Analizi, G-7 Ülkeleri

Kaynakça

• Aksu, M. (2019). Yenilenebilir Enerji Yatırımlarının Finansmanında Kitlesel Fonlama Modeli: Türkiye ve Almanya Karşılaştırması. ICOAEF VI International Conference on Applied Economics and Finance & Extended With Social Sciences, November 16-17, 2019 / Burhaniye / Balıkesir (Turkey).
• Alpaykut, S. (2017). Türkiye’de İllerin Yaşam Memnuniyetinin Temel Bileşkenler Analizi ve Topsis Yöntemiyle Ölçümü Üzerine Bir İnceleme. Journal of Suleyman Demirel University Institute of Social Sciences, 29(4).
• Aslan, S., ve Baykal, Ö. (2009). Elektrik Piyasalarında Vadeli İşlemler ve Risk Yönetimi. Journal of Academic Studies, 11(40).
• Bamati, N., & Raoofi, A. (2020). Development level and the impact of technological factor on renewable energy production. Renewable Energy, 151, 946-955.
• Barradale, M. J. (2010). Impact of public policy uncertainty on renewable energy investment: Wind power and the production tax credit. Energy Policy, 38(12), 7698-7709.
• Berksoy, T., & Akdoğan, D. A. (2018). Yenilenebilir Enerjide Kamu Politikalari ve Türkiye. Journal Of Life Economics, 5(3), 19-42.
• Crago, C. L. ve Chernyakhovskiy, I. (2014). Solar PV Technology Adoption in the United States: An empirical investigation of state policy efectiveness. Agricultural & Applied Economics Association's, 2014 AAEA Annual Meeting, Minneapolis, MN, (July 27-29).
• Çelikkaya, A. (2017). Avrupa Birliği Üyesi Ülkelerde Yenilenebilir Enerjiye Sağlanan Teşvikler Üzerine Bir İnceleme. Sayıştay Dergisi. Ocak–Mart, (104), 4.
• Demirci S, N. (2018). İç ve Dış Finansman Kaynaklarının Ar-Ge Harcamalarına Etkisi: BIST’e Kote Ar-Ge Yoğun Şirketler Üzerine Dinamik Panel Veri Aalizi (2006-2015). Verimlilik Dergisi, (3), 7-30.
• EIA, (2019). Energy Information Administration
• Han, C., & Phillips, P. C. (2010). GMM estimation for dynamic panels with fixed effects and strong instruments at unity. Econometric theory, 26(1), 119-151.
• Hassett, K. A., & Metcalf, G. E. (1995). Energy tax credits and residential conservation investment: Evidence from panel data. Journal of Public Economics, 57(2), 201-217.
• Holburn, G. L. (2012). Assessing and managing regulatory risk in renewable energy: Contrasts between Canada and the United States. Energy Policy, 45, 654-665.
• Hsiao, C., (2007), Panel Data Analysis-Advantages and Challenges, TEST, 16 (1), 1-22.
• Jacobsson, R. ve Jacobsson, S. (2012) “The Emerging Funding Gap for the European Energy Sector: Will The Financial Sector Deliver?”, Environmental Innovation and Societal Transitions, 5:49- 59.
• Kaya, H. İ., & Bayraktar, Y. (2019). Hukuki Düzenlemeler, Politika Destekleri ve Mali Teşviklerin Yenilenebilir Enerjinin Gelişimindeki Rolü: Çin Halk Cumhuriyeti Örneği. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 20(1), 164-180.
• Kesbiç, C. Y., ve Er, A. S. (2017). Yenilenebilir Enerji Tüketimi ve Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: AB Ülkeleri ve Türkiye İçin Bir Panel Veri Analizi. İktisat Politikası Araştırmaları Dergisi, 4(2), 135-154.
• Koçak, E., & Şarkgüneşi, A. (2017). The renewable energy and economic growth nexus in Black Sea and Balkan countries. Energy Policy, 100, 51-57.
• Lee, C. W., & Zhong, J. (2015). Financing and risk management of renewable energy projects with a hybrid bond. Renewable Energy, 75, 779-787.
• Lin, B., & Moubarak, M. (2014). Renewable energy consumption–economic growth nexus for China. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 40, 111-117.
• Liu, X., & Zeng, M. (2017). Renewable energy investment risk evaluation model based on system dynamics. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 73, 782-788.
• Malik, I. A., Abdullah, A. B., Alam, A., Zaman, K., Kyophilavong, P., Shahbaz, M., ... & Shams, T. (2014). Turn on the lights: Macroeconomic factors affecting renewable energy in Pakistan. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 38, 277-284.
• Marques, A. C., Fuinhas, J. A., & Manso, J. P. (2010). Motivations driving renewable energy in European countries: A panel data approach. Energy policy, 38(11), 6877-6885.
• Payne, J. E. (2009). On the dynamics of energy consumption and output in the US. Applied energy, 86(4), 575-577.
• Peker, Z. (2014). Yenilenebilir Enerji Gelişimlerinin Sosyal Boyutu. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(4), 663-691.
• Reddy, S. ve Painuly J. P. (2004). ―Diffusion Of Renewable Energy Technologies— Barriers And Stakeholders‘ Perspectives‖, Renewable Energy (29), 1431–1447.
• Şanlı, İ. D., ve Armağan, R. (2017). Sürdürülebilir kalkınma perspektifinden yenilenebilir enerji: kamu politikalarının gerekliliği. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 8(19), 93-109.
• Ulusoy, A., ve Daştan, C. B. (2018). Yenilenebilir Enerji Kaynaklarına Yönelik Vergisel Teşviklerin Değerlendirilmesi. Hak İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 7(17), 123-160.
• Yahya, F., & Rafiq, M. (2019). Unraveling the contemporary drivers of renewable energy consumption: Evidence from regime types. Environmental Progress & Sustainable Energy, 38(5), 13178.
• Yıldırım, H. H. (2019). Yenilenebilir Enerji Yatırımlarındaki Teşviklerin Yatırım Performansları Üzerine Etkisi. Finans Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4 (3), 330-345. DOI: 10.29106/fesa.605785
• Yılmaz, O., & Hotunluoğlu, H. (2015). Yenilenebilir enerjiye yönelik teşvikler ve Türkiye. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(2), 74-97.
• Zeren, F., & Ergun, S. (2010). AB'ye Dogrudan Yabanci Yatirim Girislerini Belirleyen Faktörler: Dinamik Panel Veri Analizi. Business and Economics Research Journal, 1(4), 67.