Neoklasik Paradigmanın Siyasal Akımlara Etkisinin Değerlendirilmesi

Yıl 2021, Cilt: 3 Sayı: 1-2, 1 - 14, 29.12.2021

Berkan Karagöz

Öz

İktisat ve maliye yazınında geleneksel iktisat, Neoklasik paradigma olarak adlandırılır. Neoklasik paradigmanın kamu ekonomisi temelinde iki ana savı vardır. Birincisi, sınırlı devlet anlayışı; ikincisi ise artık sosyal refah devleti kuramı. Neoklasik paradigma öngörüleriyle siyasal akımları yakından etkilemiş ekoldür. Bu bağlamda çalışmada, Neoklasik paradigmanın muhafazakâr liberalizm, sosyal liberalizm ve sosyal demokrasi akımları üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Neoklasik paradigmanın sınırlı devlet savına gelir dağılımında adalet işlevi eklemlenerek gece bekçisi devlet kavramıyla sosyal liberalizm akımında etkili olduğu, artık sosyal refah devleti kuramının ise muhafazakâr liberalizmde içselleştirildiği görülmektedir. Sosyal liberalizmin etkinlik çerçevesinde gelir dağılımında adalet görevi taşıması Neoklasik paradigmanın birtakım öngörüleriyle uyuşur. Muhafazakar liberalizm ise, Neoklasik paradigmanın öngörülerinden daha katı bir tutum gösteren siyasal akımdır. Sosyal demokrasi ise, Neoklasik paradigma öngörülerinden tamamen bağımsız ayrı bir siyasal akım olarak belirmektedir.

Anahtar Kelimeler

Neoklasik paradigma, Sosyal liberalizm, Muhafazakar liberalizm, Sosyal demokrasi, Sosyal refah devleti

The Evaluation of Effect of Neoclassic Paradigm on Political Currents

Öz

In the economics and public finance literature, traditional economics is called the Neoclassical paradigm. There are two main arguments of the neoclassical paradigm. First, the limited state mentality; the second is residual social welfare state theory. The neoclassical paradigm is the school that has closely influenced political movements with its predictions. In this context, the effects of the neoclassical paradigm on conservative liberalism, social liberalism and social democracy are investigated. It is seen that the neoclassical paradigm is effective in the social liberalism movement with the concept of night-guardian state by adding the justice function in income distribution to the limited state argument. On the other hand, the residual social welfare state theory is internalized in conservative liberalism. Again, social liberalism's mission of justice in income distribution within the framework of efficiency matches with some predictions of the Neoclassical paradigm. Conservative liberalism, on the other hand, is a political current that takes a stricter attitude than the predictions of the Neoclassical paradigm. Social democracy movement appears as a separate political current completely independent of the Neoclassical paradigm predictions.

Anahtar Kelimeler

Neoclassical paradigm, social liberalism, conservative liberalism, social democracy, social welfare state

Kaynakça

• Akalın, G. (2000). Kamu Ekonomisi. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Aktan, C.C. (2003). Değişim Çağında Devlet. Konya: Çizgi Kitabevi
• Albayrak, Ö. (2003). Refah İktisadının Teorik Temelleri: Piyasa Ve Refah İlişkisi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Üniversitesi Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Barr, N. (1987). The Economics Of Welfare State. Stanford University Press, Stanford: California.
• Bıdık, D. (2007). Türkiye’de Muhafazakârlık ve Liberalizm. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Eren, E. (2020). Neoklasik İktisada Çoğulcu Yaklaşmak. İktisat ve Toplum Dergisi, Nisan, Sayı: 114, s. 53-64.
• Eucken, W. (1992). The Foundation Of Economics-History And Theory İn The Analysis Of Economic Reality. Berlin: Springer.
• Esping-Andersen, G. (1990). The Three Worlds of Welfare Capitalism. Cambridge: Polity Press.
• Gough, I. (2003). Refah Devleti. (Çev. K. Güngör), New Palgrave Dictionary of Economics, Vol 4.
• Habermas, J. (1989). The New Conservatism: Cultural Criticism And The Historians’ Debate. Cambridge-Massachusetts: The MIT Press.
• Kirmanoğlu, H. (2007). Kamu Ekonomisi Analizi. İstanbul: Beta Yayınları.
• Küçükkalay, A.M. (2008). İktisadi Düşünceler Tarihi. İstanbul: Beta Yayınları.
• Mannheim, K. (1986). Conservatism: A Contribution of Sociology of Knowledge. Londra-Newyork: Routledge & Kegan Paul.
• Nash, G. H. (1976). The Conservative Intellectual Movement in America since 1945. New York: Basic Books.
• Rawls, J. (1971). A Theory of Justice. Oxford: Oxford University Press.
• Samuelson, P. A. (1947). Foundations of Economic Analysis. Cambridge: Harvard University Press.
• Sallan G. S. (2006). Sosyal Devlet Bitti, Yaşasın Piyasa! Yeni Liberalizm Ve Muhafazakârlık Kıskacında Refah Devleti. Ankara: Ebabil Yayıncılık.
• Stiglitz, J. E. (2000). Economics of The Public Sector. New York: W.W. Norton Company.
• Tayyar, A. ve Çetin. B. (2013). Liberal İktisadi Düşüncede Devlet. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt 14, Sayı 1, 107-120.
• Titmuss, R. M. (1958). Essays on The Welfare State. Londra: George Allen and Unwin Ltd.
• Tomanbay, M. (2019). İktisadi Düşüncenin Gelişimi ve İktisat Okulları. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 15, s. 31-45.
• Turhan, S. (1998). Vergi Teorisi ve Politikası. İstanbul: Filiz Kitabevi.