BİR DÖNEME DAMGA VURAN ÜÇ AVANGART DERGİ: LEONARDO, LA VOCE VE LACERBA

Yıl 2021, , 125 - 140, 30.06.2021

Barış Yücesan

https://doi.org/10.37999/udekad.912994

Cited By: 1

Öz

Yirminci yüzyılın başları İtalya’da dergi yayıncılığının zirve yaptığı yıllardır. Bu dönemde çıkan Leonardo, La Voce ve Lacerba dergilerinde kültür, sanat, politika, felsefe ve edebiyat dâhil, hayatın farklı alanlarına dair makaleler yayınlanır. Floransa avangardının yayın organı olan dergilerde Birinci Dünya Savaşı’na ilişkin İtalyan devletinin politikalarına yönelik sert ve yönlendirici yazılar yayınlanır. Ayrıca 1909 yılında Marinetti’nin kurucusu olduğu Fütürizm’e dair yazılar da dergilerde geniş yer tutar. İtalya’yı kültürel olarak Avrupa seviyesine taşıyan dergiler İtalyan kültür hayatının canlanmasında önemli bir konuma sahiptirler. 1903-1916 yılları arasında yalnızca İtalyan yazarlar değil, aynı zamanda başta Fransa ve Almanya olmak üzere, pek çok Avrupa ülkesinden yazar, ressam, filozof ve şairin çeşitli konulardaki görüşleri bu üç avangart dergide ifadesini bulur. Bunlar arasında, söz konusu dergilerde yöneticilik yapan ve yazıları yayınlanan Giovanni Papini, yeni yeşeren Floransa avangart kültürünün öncülerinden biri olarak ortaya çıkmaktadır. Bu çalışmada, dergilerden alıntılar da verilerek, özellikle söz konusu dönemde Birinci Dünya Savaşı ve Fütürizm bağlamında dergilerin yayın politikaları ile bu politikaların İtalyan kültürüne etkileri üzerinde durulacaktır.

Anahtar Kelimeler

İtalyan avangart dergileri, Avangart, Fütürizm, I. Dünya Savaşı

THREE AVANT-GARDE JOURNALS WHICH LEFT THEIR SEAL IN AN ERA: LEONARDO, LA VOCE AND LACERBA

Öz

The beginning of the twentieth century was the peak years of journal publishing in Italy. In journals of this period like Leonardo, La Voce, and Lacerba, articles are published on different areas of life including culture, art, politics, philosophy and literature. In the journals, which are the media organs of the Florentine avant-garde, are published critical and directive articles on the policies of the Italian State regarding the First World War. Besides, the articles on Futurism, founded by Marinetti in 1909, have wide coverage. The journals that take Italy to the European level culturally, have an important role in the revival of Italian cultural life. Between 1903-1916 the views of not only Italian writers, but also writers, philosophers and poets from other European countries, especially France and Germany, find their expression on various subjects in these three avant-garde journals. Among these people, Giovanni Papini who is director and publishes his works in these journals emerges as one of the pioneers of fledgling Florentine avant-garde culture. In the present study, the publication policies of the journals in the context of World War I and Futurism and the effects of these policies on Italian culture will be emphasized by giving citations from the journals.

Anahtar Kelimeler

Italian avant-garde journals, Avant-garde, Futurism, World War I

Kaynakça

• Agnoletti, Fernando (1915). “Canto di guerra”. La Voce 7(12): 731-739.
• Baldasso, Franco (2018). “Rinnovamento culturale e peso del passato. ‘Lacerba’ e il Futurismo”. Sistema periodico Il secolo interminabile delle riviste. ed. Francesco Bortolotto, Eleonora Fouchi, Davie Antonio Paone, Federica Parodi. Bologna: Pendragon. 31-57.
• Baldini, Anna (2018). “Allies and Enemies: Periodicals as Instruments of Conflict in the Florentine Avant-garde (1903–15)”. Journal of European Periodical Studies 3(1): 7-28.
• Baldini, Anna (2018). “La cultura tedesca nelle riviste dell’avanguardia fiorentina (1913-1915)”. L densità meravigliosa del sapere Cultura tedesca in Italia fra Settecento e Novecento. ed. Maurizio Pirro. Milano: Ledizioni. 147-165.
• Bartolini, Simonetta (2010). “Il Futurismo e Lacerba”. Luci e ombre del Futurismo (Antonio Gasbarrini, Novella Novelli). 27/28.10.2009. L’Aquila: Angelus Novus Edizioni. 21-38.
• Billiani, Francesca (2011). “Intellettuali militanti, funzionari e tecnologici, etica ed estetica in tre riviste fiorentine d’inizio secolo: Il Regno, La Voce e Lacerba (1903-1914)”. The Printed Media in Fin-de-siècle Italy Publishers, Writers and Readers. ed. Ann Hallamore Caesar, Gabriella Romani, Jennifer Burns. London: Modern Humanities Research Association and Maney Publishing. 63-78.
• Capelli, Pierpaolo (2011). Emeroteca Catalogo. Roma: Biblioteca Quirinale.
• D’Auria, Francesca Petrocchi (1982). Papini e la presenza della politica in Lacerba”. Studi Novecenteschi 9(23): 5-43.
• Dalembert, Maria Pia De Paulis (2018). “Giovanni Papini: poesia e attività letteraria sul fronte interno”. Cahiers de la Méditerranée 97(1): 25-38.
• Del Puppo, Alessandro (2000). Lacerba 1913-1915. Bergamo: Lubrina Editore.
• Della Terza, Dante (1984). “F. T. Marinetti e i futuristi fiorentini: L’ipotesi politico-letteraria di Lacerba”. Italica 61(2): 147-159.
• Föcking, Marc (2017). “Amiamo la guerra? ‘Der Sturm’, ‘Lacerba’ e l’inizio della Prima Guerra Mondiale”. In trincea Gli scrittori alla grande guerra (Simone Magherini). 22/23/24.10.2015. Firenze: Società Editrice Fiorentina. 131-150.
• Gragnani, Cristina (2015). “Lacerba e Il figlio alla guerra: agli estremi dell'interventismo intellettuale?”. Annali d’Italianistica 33: 53-73.
• Isnenghi, Mario (2006). “Gli intellettuali del ‘Leonardo’ alle soglie del Novecento”. Belfagor 61(5): 497-508.
• Langella, Giuseppe (2004). Cronache letterarie italiane. Roma: Carocci Editore.
• Magni, Stefano (2015). “La Voce ‘bianca’ e la Grande Guerra Immagini del conflitto e dei soldati”. Italies 19: 37-55.
• Martini, Carlo (1956). La Voce. Pisa: Nistri-Lischi.
• Papini, Giovanni (1914). “Amiamo la guerra”. Lacerba 2(20): 274.
• Papini, Giovanni ve arkadaşları (1914). “Appello”. Lacerba 2(20): 1.
• Sica, Paolo (2015). “Alleanze, antagonismi e avanguardie (Lacerba, L’Italia futurista e altro)”. Forum Italicum 49(3): 734-748.
• Vittoria, Albertina (2015). “Il ‘partito degli intellettuali’ e l’organizzazione della cultura dalla ‘Voce’ alla Einaudi”. Studi storici 56(3): 501-527.
• Viviani, Alberto (1955). La maschera dell’orco. Milano: Bietti.