UZAKTAN EĞİTİMİN DÜNYADAKİ TARİHSEL GELİŞİMİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2022, Cilt: 8 Sayı: 3, 191 - 213, 30.12.2022

Eymen Hüseyin , Huseyın Kocasarac

https://doi.org/10.47714/uebt.1145733

Cited By: 1

Öz

Yapılan çalışmalar incelendiğinde, uzaktan eğitim oldukça eski bir kavram olduğu anlaşılmaktadır. Kökeni, 18. Yıla kadar uzanmaktadır. Ayrıca Bilim tarafından uzaktan eğitim farklı kaynaklarda farklı şekilde tanımlanmıştır. Devam eden COVID-19 salgın hastalıkları nedeniyle, neredeyse dünyada tüm eğitim şekilleri çevrimiçi ve uzaktan eğitim hale gelmiştir. Salgın hastalıkların tüm ülkeleri etkilemesi öğrenme ve öğretim sürecinin yüz yüze gerçekleşmesini zorlaştırmıştır. Bu bağlamda uzaktan eğitim sistemlerine tüm ülkelerde ihtiyaç duyulmuştur. Dolayısıyla ülkeler yeni eğitim sistemleri bağlamında arayış içine girmiştir. Özellikle dijital çağın verdiği internetin hızlanması ve bilgi teknolojilerinin gelişmesi bağlamında uzaktan eğitim sistemlerinde bugün ve yarının ihtiyacına cevap verebilecek bir şekilde yeniden tanımlanması ihtiyacı ortaya çıkmıştır. Bu bağlamda Dünyada bilgi ve iletişim teknolojilerdeki gelişmeler doğrultusunda uzaktan eğitimin kavramının uzaktan eğitimin yöntemlerinin gelişiminin gerçeğinin bu araştırmanın çıkış noktası oluşturmaktadır. Buna ek olarak dünyadaki uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi nasıl değiştiğine dair süreci açıklamaya çalışmak, uzaktan eğitim alanında yapılacak çalışmalar katkı sağlayacağı inanılmaktadır. Dünyadaki uzaktan eğitimin; bilgi ve iletişim teknolojilerinin hızlı gelişmesiyle meydana gelen değişimler ve gelişimler sonucu uzaktan eğitimin dünyada tarihsel gelişimi incelemeye değer görülmüştür. Bu araştırma doğrultusunda ilk olarak dünyadaki uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi ve yıllar bağlamındaki gelişimler ele alınmıştır. Daha sonra uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi sürecinde yapılan yıllar bazındaki değişimler ve gelişimler kuramsal bir şekilde ele alınmıştır. Dünyadaki uzaktan eğitimin geçmişin uzaktan eğitimi ilk ortaya çıkışı ve geleceğe yönelik bir bakış açısıyla uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi göze alınarak tartışılmıştır

Anahtar Kelimeler

Uzaktan Eğitim, Covid‐19, Uzaktan Eğitimin Tarihçesi.

Kaynakça

• Akmeşe, Ö.F. (2017). Uzaktan Eğitimde Ders içeriği Oluşturma Platformu. Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü 10(2), 1521 – 1546.
• Albó, L., Hernández-Leo, D., & Moreno Oliver, V. (2018) Smartphones or laptops in the collaborative classroom? A study of video-based learning in higher education. Behaviour & Information Technology. 38(6), 637–649.
• Armstrong-Mensah, E., Ramsey-White, K., Yankey, B., & Self-Brown, S. (2020) COVID-19 and Distance Learning: Effects on Georgia State University School of Public Health Students. Public Health, 8, 547.
• Arat, T. & Bakan, Ö. (2014). Uzaktan Eğitim ve Uygulamaları . Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi , 14 (1-2) , 363-374 .
• Allen, I.E., ve Seaman, J. (2011) Going the Distance: Online Education in the United States. The Online Learning Consortium. 2011. Amerika Birleşik Devletleri: Babson Koleji.
• Aoki, K. (2012). https://www.intechopen.com/books/distance-education/generations-of-distance-education-and-challenges-of-distance-education-institutions-in-japanese-high adresinden 05 Mayıs 2022 tarihinde alınmıştır.
• Bergdahl, N., Nouri, J. (2020). Covid-19 and Crisis-Promted Distance Education in Sweden. Tech. Know. Learn.
• Bruder, I. (1989) Distance learning: What’s holding back this boundless delivery system? Electronic Learning, 8(6), 30–35.
• Casey, D. M. (2008). A Journey to Legitimacy: The Historical Development of Distance Education through Technology. Techtrends: Linking Research & Practice To Improve Learning, 52(2), 45-51.
• Chiappe, A., & Adame, S.I. (2017). Open Educational Practices: A learning way beyond free access knowledge. Ensaio: Avaliação e Políticas Públicas em Educação, 26(98), 213–230.
• Cotwright, C.J.; Bradley, H.; Celestin, N.; Hall, J.N.; Stotz, S.S.; Birch, L. Determination E Learning preferences to inform beverage policy training for early care and education teachers. J. Nutr. Educ. Behav, 2020, 52, 732–741.
• Cohen, S. (2020). Education During a Global Pandemic https://blogs.e.columbia.edu/2020/04/06/education-global-pandemic/ Adresinden 20.05.2022 tarihinde alınmıştır.
• Çoban, S. (2013). Uzaktan ve Teknoloji Destekli Eğitimin Gelişimi, İstanbul: XVI. Türkiye’de İnternet Konferansı Bildiri Kitabı.
• Dawson, M. (2017) We Are ... wherever you are: Penn State marks 125 years of distance learning. https://www.psu.edu/news/academics/story/we-are-wherever-you-are-penn-state-marks-125-years-distance-learning/ adresinden 01 Mayıs 2022 tarihinde alınmıştır.
• Düzakın, E. ve Yalçınkaya, S. (2008). Web Tabanlı Uzaktan Eğitim Sistem ve Çukurova Üniversitesi öğretim Elemanlarının Yatkınlıkları. Çukurova Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 225-244.
• Engel, H.A. (1936 ) WHA, Wisconsin’s Pioneer. Unpublished Manuscript; Wisconsin State Historical Society: Madison, WI, USA. Fraszczyk, A., ve Piip, J. (2020) Barriers to eLearning in rail. Transportation Research Procedia, 48(1), 168–186.
• Harting, K., & Erthal, M.J. (2005) History of distance learning. Information Technology, Learning and Performance Journal, 23, 35-44.
• Harry, K. (1999). Higher Education Through Open and Distance Learning. Canada: Commonwealth of Learning.
• Honeyman, M., & Miller, G. (1993) Agriculture distance education: A valid alternative for higher education? Proceedings of the 20th Annual National Agricultural Education Research Meeting, American Journal of Educational Research 4(8), 67 – 73.
• Kapenieks, A., Žuga, B., Gorbunovs, A., Jirgensons, M., Kapenieks, J., Kapenieks, J., Vītoliņa, I., Majore, G., Jākobsone-Šnepste, G., Kudiņa, I., Kapenieks, K., Timšāns, Ž., Gulbis, R., Tomsons, D., Ulmane-Ozoliņa, L., Letinskis, J., Balode, A. (2015) . User behavior in multi-screen eLearning. Procedia Computer Science., 65(33), 761–767.
• Kaya, Z. (2002). Uzaktan Eğitim. Ankara: Pegem Akademi.
• Keegan, D. (1996). Foundations of distance education . New York: Routledge
• İçten, T. (2006). Uzaktan Eğitim Öğrencileri İçin Web Tabanlı Çevrimiçi Sınav Sistemi Uygulaması Geliştirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Mayadas, F. (1997). Asynchronous Learning Networks: A Sloan Foundation Perspective. J. Asynchronous Learn, 1(1), 1–16.
• Moore, M.G., (2003). The American Journal of Distance Education, Copyright, Lawrence Erlbaum Associates, 17(2), 73–75.
• Nasrullah. (2014) Role of Multimedia Tutorials in Distance Education. İnternational Journal for Infonomics, 7, 933–941.
• Nilsson, L. (2021). Distance Education in High Schools in Sweden during Covid-19: Analysis of Students’ Perceptions. Ph.D. Thesis,Karlstad University, Karlstad, Sweden,.
• Pregowska, A., Masztalerz, K., Garlińska,M., ve Osial,M. (2021). A Worldwide Journey through Distance Education—From the Post Office to Virtual, Augmented and Mixed Realities, and Education during the COVID-19 Pandemic. Education Sciences,11(3), 118
• Shahabadi, M.M., ve Uplane, M. (2015). Synchronous and asynchronous learning e-learning styles and academic performance of e-learner. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 176, 125–138.
• Schlosser, C.A.,ve Anderson, M.L. (1994). Distance Education: Review of the Literature, USA State University of Science and Technology.
• Sinsiani, A.M., Obeidat, N., Alshdaifat, E., Elsalem, L., Alwani, M.M., Rawashdeh, R., Fares, A.S., Alalawne, T., ve Tawalbeh, L.I. (2020). Distance education during the COVID-19 outbreak, A cross-sectional study among medical students in North Jordan. 59, 186–194.
• Stotz, S., ve Lee, J.S. (2018). Development of an online smartphone-based e Learning nutrition education program for low-income individuals. J. Nutr. Educ. Behav., 50, 90–95.
• Stacey, E., ve Visser, L. (2005). The history of distance education in Australia. Q. Rev. Distance Educ., 6, 253–259.
• Shelton, K., ve Saltsman, G.(2005). An Administrator’s Guide to Online Education; Information Age Publishing: Greenwich, CT, USA.
• Rumble, G. (1986). The Planning and Management of Distance Education; Croom Helm: London, UK,.
• Raymond, F. B. (2000). Delivering distance education through technology: A pioneer's experience. Campus-Wide Information Systems, 17(1), 49-55.
• Turanlı, D. (2005). A Basic Web-Based Distance Education Model. Yüksek Lisans Tezi, izmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Mühendislik ve Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Tana´s, M.(2015) Distance Education as an Object of Study and Reflection of Pedagogy in Poland. Int. J. Electron. Telecommun., 61,237–243.
• Verduin, J. R., ve Clark, T. A. (1991). Distance education: The foundations of effective practice. San Francisco: Jossey-Bass. White, M.( 2009). Distance Education in Australian higher education—A history. Distance Educ., 3, 255–278.