Cooperation Perceptions of Firms for Creating Innovation Ecosystem: An Application in Medical Equipment Sector

Yıl 2018, Cilt: 4 Sayı: 2, 175 - 190, 21.10.2018

Mustafa Kemal Topcu

https://doi.org/10.20979/ueyd.458356

Öz

Recent policies focus
on prıvate sector based research and development and innovation in order to
increase public welfare. Towards this end, Turkey may export technology and
know-how provided that quality and productivity in industry are acquired while
fleeing from import dependency as mentioned in development plans and vision
documents. Universities assume responsibility for providing human capital
required to realize this aim. In order to make efficient use of these three
bodies, creating innovation ecosystems is a must. Main elements of innovation
ecosystem are technological cooperations and innovation networks. Therefore, it
is required that industry, as one of main actors, be open to cooperate. To this
end, validity and reliability of prepared questionnaire to identify cooperation
capacities of firms are made in this study. As a result of exploratory factor
analysis, two factors are explored; dyadic cooperation among firms at micro
level and cooperation among networks at macro level, relatively. It is also contended
that questionnaire may be used once reliability analysis results are
acceptable. In addition, some findings and results are shared regarding
innovation ecosystem concept and some recommendations are made.

Anahtar Kelimeler

Innovation, R&D, Ecosystem, University-Industry Collaboration

İnovasyon Ekosistemi Oluşturulması Bağlamında Firmaların İşbirliği Algısı: Tıbbi Medikal Sektöründe Bir Uygulama

Öz

Son dönem politikalar toplumsal refahın
artırılması amacıyla özel sektör odaklı Ar-Ge ve inovasyon üzerine
yoğunlaşmaktadır. Böylelikle, sanayi kesimindeki kalite ve verimlilik
sağlanarak, kalkınma planında ve vizyon belgelerinde yer aldığı gibi ithalat
bağımlılığından kurtularak teknoloji ihraç edebilen bir Türkiye söz konusu
olabilecektir. Bu hedefin gerçekleştirilebilmesi için ihtiyaç duyulacak beşeri
sermayenin yetiştirilmesi görevini de üniversiteler üstlenmektedir. Bu üçlü
yapının etkili bir şekilde kullanılabilmesi için inovasyon ekosistemlerinin
oluşturulması gelmektedir. Bu bağlamda, firmaların işbirliği kapasitesinin
belirlenmesi için hazırlanan soru formunun geçerlik ve güvenirlik çalışmaları pilot
uygulama ile yapılmıştır. Keşfedici faktör analizi sonucunda mikro seviyede
firmalar arası ikili işbirliği ve makro seviyede işbirliği ağları arasında
işbirliği olmak üzere iki faktörlü bir yapı ortaya çıkmıştır. Güvenirlik
analizi sonuçları da kabul edilebilir düzeyde elde edilen soru formunun
kullanılabilir olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca çalışmada bölgesel inovasyon
ekosistemi oluşturulması çerçevesinde bir kısım bulgu ve sonuçlar paylaşılmış
ve önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

İnovasyon, Ar-Ge, Ekosistem, Üniversite-Sanayi İşbirliği, İşbirliği

Kaynakça

• Afzal, M. N. I. (2014). An Empirical Investigation of the National Innovation System (NIS) Using Data Envelopment Analysis (DEA) and The TOBIT Model. International Review of Applied Economics, 28(4), 507-523.
• Ar, İ. M., Alemdar, Ö. F., Katırcı, B. ve Çelik, A. (2013). Üniversite-Sanayi İşbirliği Çerçevesinde Trabzon’daki Organize Sanayi Bölgeleri Üzerine Bir Araştırma. 4. Ulusal Verimlilik Kongresi, Ankara, 10-12 Aralık 2013.
• Arrindell, W. A. ve van der Ende. J. (1985). An Empirical Test of the Utility of the Observations-to-Variables Ratio in Factor and Components Analysis. Applied Psychological Measurement, 9, 165-178.
• Barrett, P. T. ve Kline. P. (1981). The Observation to Variable Ratio in Factor Analysis. Personality Study in Group Behavior, I, 23-33. Cattell, R. B. (1978). The Scientific Use of Factor Analysis. New York: Plenum.
• Cornell University, INSEAD ve WIPO (2018). The Global Innovation Index 2018: Energizing the World with Innovation. Fontainebleau, Ithaca, and Geneva.
• DPT (2010). Üniversite ve Kamu Kurumları Araştırma Merkezleri, Ankara. Erişim Adresi http://www3.kalkinma.gov.tr/DocObjects/Download/15042/ Universite_ve_Kamu_Kurumlari_Arastirma_Merkezleri.pdf
• Dökmen, G. (2012). Bölgesel Yenilik Sistemlerinde Devletin Rolü: Düzey 2 Bölgelerine İlişkin Ampirik Bir Analiz. Yönetim ve Ekonomi, 19(2), 143-163.
• Elçi, Ş. ve Karataylı, İ. (2008). İnovasyon Rehberi: Kârlılık ve Rekabetin Elkitabı. Technopolis Group, Ankara. Erişim Adresi http://www.ansiad.org.tr/upload/2017020813054488-inovasyon.pdf
• Ersöz, F. (2009a). Savunma Yeteneklerinin Geliştirilmesinde Bilgi&Teknoloji, Ar-Ge ve İnovasyon’un Rolü ile İnovasyon Göstergelerine göre Türkiye’nin Yeri. TÜBAV Bilim Dergisi, 2(3), 364-371.
• Ersöz, F. (2009b). Avrupa İnovasyon Göstergeleri (EIS) Işığında Türkiye’nin Konumu. İTÜ Dergisi/B: Sosyal Bilimler, 6(1), 2009b, 3-16. Etzkowitz, H. ve Leydesdorff, L. (2000). The Dynamics of Innovation from National Systems and “Mode 2” to A Triple Helix Of University-Industry-Government Relations. Research Policy, 29(2), 109-123.
• Everitt, B. S. (1975). Multivariate Analysis: The Need for Data, and Other Problems. British Journal of Psychiatry, 126, 237-240.
• Fırlarer, A., Özgülbaş, N. ve Varoğlu, A. K. (2015). Üniversite - Organize Sanayi Bölgesi İşbirliği: Başkent Üniversitesi – Anadolu Organize Sanayi Bölgesi Modeli. ÜSİMP 2015 - Üniversite-Sanayi İşbirliği 8. Ulusal Kongresi, Konya, 9-10 Haziran 2015.
• Gorsuch, R. L. (1983). Factor Analysis (2. Baskı). Hillsdale, NJ: Erlbaum.
• Göker, A. (2012). Yine Üniversite-Sanayi İşbirliği (V). Cumhuriyet Bilim Teknik Dergisi.
• Hancıoğlu, Y. ve Atay, Ö. Dünya İnovasyon Lideri İsviçre ve Türkiye Ulusal İnovasyon Sistemlerinin Karşılaştırmalı Bir Değerlendirmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 19(1), 51-88.
• Innovation Union Scoreboard (2018). Erişim adresi https://ec.europa.eu/growth/industry/innovation/facts-figures/scoreboards_en Keizer, J., Dijstra, L. ve Halman, J. I. M. (2002), Explaining Innovative Efforts of SMEs. An Exploratory Survey among SMEs in the Mechanical and Electrical Engineering Sector in The Netherlands, Technovation, 22, 1–13.
• Kiper, M. (2010). Dünyada ve Türkiye'de Üniversite-Sanayi Işbirliği: Ve Bu Kapsamda Üniversite Sanayi Ortak Araştırma Merkezleri Programı (ÜSAMP). Ankara: TTGV.
• KOBİ Strateji ve Eylem Planı (2015). T.C. Resmi Gazete (29466, 05 Eylül 2015).
• Love, J. H. ve Roper, S. (2015). SME Innovation, Exporting and Growth: A Review of Existing Evidence. International Small Business Journal, 33(1), 28-48.
• MacCallum, R. C., Widaman, K. F., Zhang, S. ve Hong, S. (1999). Sample Size in Factor Analysis. Psychological Methods, 4, 84-99. OECD (2016). Turkey Policy Brief, July, OECD Better Policies Series, OECD. Erişim Adresi https://www.oecd.org/policy-briefs/turkey-removing-administrative-and-regulatory-barriers-to-competition.pdf
• Ortt, J. R. ve van der Duin, P. A. (2008). The Evolution of Innovation Management towards Contextual Innovation. European Journal of Innovation Management, 11(4), 522-538.
• Özbek, H. ve Atik, H. (2013). İnovasyon Göstergeleri Bakımından Türkiye’nin Avrupa Birliği Ülkeleri Arasındaki Yeri: İstatistiksel Bir Analiz. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 42, 193-210.
• Reise, S. P., Waller, N. G. ve Comrey, A. L. (2000). Factor Analysis and Scale Revision. Psychological Assessment, 12(3), 287-297.
• Romero, I. ve Martínez-Román, J. A. (2012), Self-Employment and Innovation Exploring the Determinants of Innovative Behavior in Small Businesses, Research Policy, 41, 178-189.
• Skiltere, D. ve Jesilevska, J. (2013). Innovative Performance and Innovation System of Latvia. Regional Formation and Development Studies, 2(10), 211-218.
• Solow, R.M. (1987). Growth Theory and After. 8 Aralık 1987 Nobel Ödülü konuşması. Erişim Adresi https://www.nobelprize.org/prizes/economics /1987/solow/lecture/
• Soylu, A. (2011). “AB 2020” ve “Vizyon 2023” Stratejilerinde İnovasyon Hedeflerinin Karşılaştırılması. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (14), 105-122.
• Tuncel, C. O. (2014). Orta Gelir Tuzağı ve İnovasyon Politikaları: Doğu Asya Deneyimi ve Türkiye İçin Dersler. Maliye Dergisi, 167, 40-70. Üretimde Verimliliğin Artırılması Programı Eylem Planı (2015). Erişim Adresi http://odop.kalkinma.gov.tr/dokumanlar/1uretimde_verimliligin_arttirilmasi_eylem_plani.pdf
• Yardımcı, A. ve Müftüoğlu, E. B. (2014). Üniversite Sanayi İşbirliğinde Sanayi Kesiminin Beklentileri ve Sorunları. Ankara: TOBB Yayınları. Yülek, M. ve Daş, G. S. (2016). KOBİ’lerin Yenilikçilik Kapasitelerini Geliştirecek Desteklerin Tasarımına Yönelik Kavramsal Bir Model Önerisi: Yenilikçilik Profillerine Dayalı Bir Yaklaşım. Ege Akademik Bakış, 16(3), 161-176.
• Onuncu Kalkınma Planı (2014). T.C. Resmi Gazete (28699 (Mükerrer), 06 Temmuz 2013).