Bilingualism in Döver Mahallesi in Defne District of Hatay

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 5, 220 - 233, 26.06.2020

Hayriye Yalım Ege , Kadriye Şahin

https://doi.org/10.35235/uicd.752121

Öz

As a communication tool, language is one the most basic structures that distinguish humans from other living species. Language has an interdisciplinary field of study with this aspect. In anthropology, which is the science of human being, ethnic and religious identity, economy, social structure, traditions, kinship, marriage, and various other structures can be analyzed through language. One of the studies on language is anthropological studies on bilingualism. In this study, the bilingualism process in Döver Mahallesi of Hatay's Defne District was discussed. The majority of Arab Alevis (Nusayris) living in Döver Mahallesi can speak both Arabic and Turkish. The main focus of this study is when these bilingual individuals speak which language, and the reasons affecting their preferences. In this context, the data obtained as a result of the field research were analyzed and the results were attempted to be reached. It has been aimed to focus on the effects of everyday events on bilingualism, and the relationship between social relations, public existence, differences between generations, gender variables and religious education, and language. Issues such as language preferences of bilingual people in economics, migration and political processes, in the effects of everyday events on language, in the language used to restrict or construct ethno-religious identity, in perceptions of and attitudes of individuals towards bilingualism, in differences between generations, and in the public and private areas are revealed. 

Anahtar Kelimeler

Bilingualism, Döver Mahallesi, Arab Alevis (Nusayris), Religion

Defne İlçesine Bağlı (Hatay) Döver Mahallesi’nde İki Dillilik

Öz

Bir iletişim aracı olan dil, insanı diğer canlı türleri içinden ayıran en temel yapılardan birisidir. Bu yönü ile dil disiplinlerarası bir çalışma alanına sahiptir. İnsanın bilimi olan antropolojide etnik ve dini kimlik, ekonomi, sosyal yapı, gelenek, akrabalık, evlilik daha pek çok yapıyı dil üzerinden çözümleyebilir. Dil üzerine yapılan çalışmalardan birisi de iki dillilik üzerine yapılan antropolojik çalışmalardır. Bu araştırmada Hatay’ın Defne İlçesine bağlı Döver Mahallesinde iki dillik süreci ele alınmıştır. Döver Mahallesinde yaşayan Arap Alevilerin (Nusayrilerin) büyük çoğunluğu hem Arapça hem de Türkçe konuşabilmektedir. İki dilli olan bu bireylerin hangi dili ne zaman konuştukları ve bu yöndeki tercihlerini etkileyen nedenler bu çalışmanın temel odak noktasıdır.

Bu bağlamda yapılan alan araştırması sonucu ortaya çıkan veriler analiz edilerek sonuçlara ulaşılmaya çalışılmıştır. Gündelik olayların iki dilli olmaya etkisi, sosyal ilişkiler, kamusal alanda varolma, kuşaklararası farklar, toplumsal cinsiyet açısından değişkenler ile dini eğitimin dil ile bağlantılarına odaklanmaya çalışılmıştır. 

İki dilli kişilerin, ekonomik, göç ve politik süreçlerde, gündelik olayların dil üzerine etkisinde, etno-dinsel kimliği sınırlamada veya inşa etmede kullanılan dilde, bireylerin iki dillilik üzerine olan algı ve tutumlarında, kuşaklar arası farklarda ve kamusal alan ve özel alanda dil tercihleri gibi konular ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Döver Mahallesi, İki Dillilik, Arap Aleviler, Din

Kaynakça

• Achard, P. (1994). Dilsel Toplumbilim. Deniz Kırımsoy (Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları. Açıkgöz, E. (1995). A Case Study of Five Bilingual Individuals. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Bilkent University, Ankara.
• Akarsu, B. (1998). Wilhelm von Humboldt’ta Dil Kültür Bağlantısı. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
• Aksan, D. (2000). Her Yönüyle Dil: Ana Çizgileriyle Dilbilim. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Aksoy, E. (2010). Nusayrilerin Sosyal Yapıları ve Cumhuriyetin İlk Yıllarında Türkiye’de Yaşayan Bu Topluluğa Devletin Yaklaşımları. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi. 54, 200.
• Alladina, S. (1995). Being Bilingual. England: Trentham Books Limited.
• Auer, P. (1999). From Code Switching via Language Mixing to Fused Lects: Toward a Dynamic Typology of Bilingual Speech. International Journal of Bilingualism, 3 (4), 309-332. Barnard, A., Spencer, J. (2002). Encyclopedia of Social and Cultural Anthropology. London&NewYork: Routledge.
• Clellen, V.F., Gutiérrez, C., Gabriela S. & Leone, A.E. (2009). Code-Switching in Bilingual Children With Specific Language Impairment. International Journal of Bilingualism, 13 (1), 91-109.
• Demir, N., Yılmaz, E. (2005). Türk Dili El Kitabı. Ankara: Grafiker Yayınları.
• Geertz, C. (2000). Kültürlerin Yorumlanması. Hakan Gür (Çev.). Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
• Grosjean, F. (1982). An Introduction to Bilingualism. USA: Harward University Press.
• Gülçiçek, A.D. (2005). Nusayri Aleviler. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi. 54, 269.
• Güvenç, B. (2003). İnsan ve Kültür. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Harding, E., Riley, P. (1991). The Bilingual Family, A Handbook for Parents. U.K.: Cambridge University Press.
• Haviland, A.W., Prince, E.L.H., Walrath, D. & McBride, B. (2008). Kültürel Antropoloji. İstanbul: Kaktüs Yayınları.
• Heredia, R.R., Altarriba, J. (2001). Bilingual Language Mixing: Why Do Bilinguals Code-Switch?. Current Directions in Psychological Science, 10 (5), 164-168.
• Heredia, R.R., Brown, J.M. (1997). The Encyclopedia of Linguistics. Chicago: Fitzroy Dearborn Publishers.
• Karahan, F. (2005). Bilingualism in Turkey. Proceedings of the 4th International Symposium on Bilingualism, (Ed: James Cohen, Kara T. McAlister, Kellie Rolstad, and Jeff MacSwan). Somerville, MA: Cascadilla Press, 1152-1166.
• Kottak, C.P. (2002). Antropoloji, İnsan Çeşitliliğine Bir Bakış. Serpil N. Altuntek, Balkı Aydın-Şafak, Dilek Erdal, Yılmaz S. Erdal, Serpil Eroğlu,
• Erhan G. Ersoy, Süreyya Özbek, Sibel Özbudun, Şebnem Pala, Gülfem Uysal. (Çev.). Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Leach, E. (1985). Levi Strauss. Ayla Ortaç (Çev.). İstanbul: Afa Yayınları.
• Malinowski, B. (1992). Bilimsel Bir Kültür Teorisi. Saadet Özkal (Çev.). İstanbul: Kabalcı Yayınları.
• Miller, E. S. (1979). Introducation to Cultural Antropology. New Jersey: Prentice-Hall, Inc., Englewood Cliffs. yal Bilimler Dergisi, 14 (53), 48-61.
• Aslan, C., (2018), Nusayri’lerde Amcalık Kurumu ve İşlevleri, Mustafa Kemal Üniversitesi İlahiyat Fakütesi Dergisi, 1 (2), 202-214. Çatlı Özen, G., (2018), Nusayrilikteki Amcalık Geleneğinin Yorumlanması, Türk Kültürü Hacı Bektaşi Veli Araştırma Dergisi, 21 (86), 46-47.
• Türk, H., (2018), Nusayriliğin Tarihi Kökeni ve Gelişmesi, Alevilik-Bektaşilik Araştırmaları Dergisi, 2 (17), 70.
• Geçgin, E., (2019), Kimlik Yönelimleri Açısından Alevi Gençlik, Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 10 (17), 1051.
• Şahin, K., (2010), Dini Kimliğin İnşasında Kutsal ve Tabu Olan Yiyecek ve İçeceklerin İşlevleri: Antakya Örneği, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Şahin, K., (2012), Nusayri Kimliğinin Bir Nesnesi Olarak Dil: İnanç ve Geleneğin Sözlü Aktarımı, International Symposium on Language and Communication: Research trends and challenges, Proceeding Book, İzmir Üniversitesi, İzmir.
• Güngör, Ö. (2017), Alevilik Üst Kimliği Kullanımının Aleviler – Nusayriler Bağlamında Dış Kimlik- İç Kimlik Yansımaları, Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 2 (12), 75-90.
• Keser, İ. (2011), Nusayrilik Arap Aleviliği. Ankara: Karahan Kitabevi.
• Uğuz, S. (2019)Tarihte Nusayriler, İdeal Kültür Yayıncılık, İstanbul
• Üzüm, İ. (2007), TDV İslam Ansiklopedisi.TDVİslam Araştırmaları Merkezi. https://islamansiklopedisi.org.tr/nusayrilik. Erişim Tarihi: 21.05.2019