Türk-İslam
edebiyatının kaynakları arasında yer alan Kur’an-ı Kerim’e ait sûreler ve
ayetler, geçmişten günümüze çeşitli yönleriyle lafzen veya manen iktibaslarla yahut
manzum tercümeleriyle divan ve mesnevilerde yer almıştır. Kur’an-ı Kerim’in tamamını veya bir parçasını
konu alan mensur ya da manzum müstakil eserler yazılmıştır. İlk
dönemlerden bu yana Arap, Fars ve Türk, edebiyatları sahasında İslam dininin kutsal
kitabı olan Kur’an-ı Kerim, peygamberlerin kıssaları ve mucizeleri ile alakalı
olarak yazılan eserlere kaynaklık etmiştir. Sûrelerin bir kısmı kimi zaman şairleri
tarafından manzum olarak Türkçeye tercüme edilmiş, kimi zaman da sûrelerin isimleri
farklı şiir türlerine konu edilmiştir. Kur’ân sûrelerini konu edinen eserler, Kur’an’da
yer alan 114 sûrenin her birinin ismini veya bazı özelliklerini bir beyitte
veya birden fazla beyit içerisinde bahsedilmek sûretiyle meydana getirilmişlerdir.
Genel itibariyle “Süveri’l-Kur’an” olarak adlandırılan bu eserler, Kur’an-ı Kerim’e
ait bazı özelliklerin daha kolay öğretilmesini sağlamak maksadıyla mensur veya
manzum olarak kaleme alınmışlardır. Bilinen
ilk örnekleri XVI. yüzyıldan itibaren Latîfî,
Ahmed-i Dâ’î, Seyyid Muhammed, Şakir Ahmet Paşa ve Senâ’î gibi şairler
tarafından ortaya konan bu tür eserlerden biri de Şeyhülislâm Yahyâ Efendi’ye ait
olan “Tertîb-i Süveri’l- Kur’ân” adlı
eserdir. Bu eser şekil ve muhteva hususiyetleri itibariyle
ele alınıp incelenecek, çalışmada, tek nüshası tespit edilen metnin transkripte
haline yer verilecektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Eylül 2019 |
Gönderilme Tarihi | 3 Haziran 2019 |
Kabul Tarihi | 13 Eylül 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 4 Sayı: 1 |