INVESTIGATION OF THE EFFECT OF MANAGERIAL PERFORMANCE ON DECISION MAKING COMPETENCE: A RESEARCH ON HEALTH MANAGERS

Yıl 2023, Sayı: 41, 317 - 329, 31.10.2023

Ayten Turan Kurtaran , Ahmet Y. Yeşildağ

https://doi.org/10.18092/ulikidince.1344124

Öz

In this study, it was aimed to examine the relationship between the managerial performance and problem-solving and decision-making competence of healthcare managers working in secondary and tertiary hospitals in Trabzon and to investigate the effect of socio-demographic characteristics on managerial performance and decision-making competence. During the period when the research was conducted, 52 out of a total of 86 managers working in 16 health institutions participated in the research. The "Managerial Skills Scale" developed by Sperry (2003) and adapted into Turkish by Şimşek (2006) was used to collect data in the study. As a result of the research, the manager group with the highest problem solving and decision-making competence was determined to be hospital managers. Managers who are graduates of Health Management and Faculty of Economics and Administrative Sciences and who work in hospitals with a bed capacity of 100 or more were also found to have higher problem-solving and decision-making competencies. In addition, increases and decreases in the level of managerial performance significantly and highly affect problem-solving and decision-making competence; It has been determined that high levels of conflict management and compliance with corporate and human resources in managers are important variables in increasing decision-making competence (p < 0.05).

Anahtar Kelimeler

Healthcare Manager, Hospital, Managerial Performance, Problem Solving and Decision Making Competence.

YÖNETSEL PERFORMANSIN KARAR VERME YETKİNLİĞİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİNİN İNCELENMESİ: SAĞLIK YÖNETİCİLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Öz

Bu çalışmada, Trabzon’daki ikinci ve üçüncü basamak hastanelerde görev yapmakta olan sağlık yöneticilerinin yönetsel performansı ile problem çözme ve karar verme yetkinliği arasındaki ilişkinin incelenmesi ve sosyo-demografik özelliklerin yönetsel performans ve karar verme yetkinliği üzerinde etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırmanın yapıldığı dönemde 16 sağlık kuruluşunda görev yapan toplam 86 yöneticiden 52’si araştırmaya katılmıştır. Çalışmada verilerin toplanmasında Sperry (2003) tarafından geliştirilen ve Şimşek (2006) tarafından Türkçeye uyarlanan “Yönetsel Beceri Ölçeği’nden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda, problem çözme ve karar verme yetkinliği en yüksek yönetici grubu hastane müdürleri olarak belirlenmiştir. Sağlık yönetimi ve İİBF mezunu olan, yatak kapasitesi 100 ve üzeri olan hastanelerde görev yapan yöneticilerin de problem çözme ve karar verme yetkinliği daha yüksek bulunmuştur. Ayrıca, yönetsel performans düzeyindeki artış ve azalışların problem çözme ve karar verme yetkinliğini anlamlı ve yüksek düzeyde etkilediği; yöneticilerde çatışma yönetimi ile kurumsal ve insan kaynaklarına uyum düzeylerinin yüksek olmasının karar verme yetkinliğini artırmada önemli değişkenler olduğu tespit edilmiştir (p< 0.05).

Anahtar Kelimeler

Hastane, Problem Çözme ve Karar Verme Yetkinliği, Yönetsel Performans, Sağlık Yöneticisi

Kaynakça

• Ağaç, G. ve Baki, B. (2016). Sağlık Alanında Çok Kriterli Karar Verme Teknikleri Kullanımı: Literatür İncelemesi. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 19(3), 343-363.
• Akmut Ö., Aktaş R. ve Aykaç B. (2003). Girişimciler İçin İşletme Yönetimi. Gazi Kitabevi: Ankara.
• Bulut D. ve İşman Ç. (2004). Muğla İli Sağlık Yöneticilerinde Kişisel Değer Analizi. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 7(3), 277-293.
• Can H. ve Güney S. (2007). Genel İşletme-İlkeler, Kavramlar, Kurumlar. 1. Baskı, Arıkan Basım Yayım, İstanbul
• Çelikten, M., Gılıç, F., Çelikten, Y. ve Yıldırım, A. (2019). Karar Verme Süreci. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 581-592.
• Demirbaş, T., Önder, Ö. R. Esatoğlu, A. E. ve Ağırbaş, İ. (2008). Ankara İl Merkezindeki Hastane Yöneticilerinin Yönetsel Stres Kaynakları ve Stresle Başa Çıkma Yöntemlerinin Değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Dikimevi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Dergisi, 10(1), 13-17.
• Döner H. (2016). Hastane Yöneticilerinin Zaman Yönetimi Tekniklerinin İncelenmesi. Namık Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Tekirdağ.
• Işıkhan V. (1999). Sosyal Hizmet ve Sağlık Alanında Görev Yapan Yöneticileri Etkileyen İş Stres Faktörleri. Amme İdaresi Dergisi (TODAİ), 32(2), 1-17.
• Karahan A. (2008). Hastanelerde Liderlik ve Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 145-162.
• Keklik B. (2012), Sağlık Hizmetlerinde Benimsenen Liderlik Tiplerinin Belirlenmesi: Özel Bir Hastane Örneği. Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 14(1), 73-93.
• Kıdak L. (2011). Hastane Yöneticilerinin Zaman Yönetimi Tutumlarının Belirlenmesi: İzmir İli Eğitim ve Araştırma Hastaneleri Uygulaması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25, 159-172.
• Kışla A. (2017). Hastane Yöneticilerinde Etkin Zaman Yönetimi. Namık Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Tekirdağ.
• Koçel, T. (2011). İşletme Yöneticiliği. 13. Baskı, Beta Yayımları: İstanbul.
• Koçel, T. (2018). İşletme Yöneticiliği. 17. Baskı. Beta Yayımları: İstanbul.
• Küçükkendirci, H., Şakır, A., Arıkan, A. ve Güler, Y. R. (2016). Kamu Sağlık Kurumları Taşra Yöneticilerinin Karar Verme Stillerinin Belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 19(2), 201-219.
• Paşaoğlu D. (2013). Yönetim ve Yöneticilik Yönetim ve Organizasyon. Prof. Dr. İnan Özalp, Prof. Dr. Celil Koparal, Editör, Anadolu Üniversitesi AÖF Yayınları, Eskişehir.
• Şimşek Alagözlü S. (2006). Hastane Yöneticilerinin Problem Çözme ve Karar Verme Becerilerinin Değerlendirilmesi, Hacettepe Üniversitesi Hastanelerinde Bir Uygulama. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Tengilimoğlu, D., Işık, O. ve Akbolat, M. (2009). Sağlık İşletmeleri Yonetimi. 2. Baskı. Nobel Kitabevi, Ankara.
• Torun N. ve Tekin P. (2014). Ankara İlinde Çalışan Sağlık Kurumları Yöneticilerinin İş Stresi ve Kişilik Özellikleri Açısından Değerlendirilmesi. Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi, 13(1), 45-56.
• Yaşar, O. (2019). Yönetici Kararları ve Bilişsel Esnekliği: Yöneticiler Nasıl Karar Alıyor? Nörobilim Ne Diyor? Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18 (71), 1176-1194.
• Yeşilkayalı F. (2012). İzmir İli Kamu Sağlık Yöneticilerinin Liderlik Davranışları. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
• Yıldırım, F.B. (2018). Çok Kriterli Karar Verme Yöntemlerine Giriş. İçinde, Sağlık Yönetiminde Karar Verme I. (Ed) Önder E., Yıldırım F.B. 1. Baskı, Dora Basın Yayın Dağıtım Ltd. Şti., Bursa.
• Yilmaz, M. ve Talas, M. (2010). Bilgi Merkezinde Karar Verme Süreci. Zeitschrift für die Welt der Türken/Journal of World of Turks, 2(1), 197-216.
• Yüksel S., Işık O., Uğurluoğlu Ö. ve Kahraman G. (2016). Hastane Yöneticilerinin Yönetsel Beceri Düzeylerinin İncelenmesi. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 19(3), 241-254.