INTELLECTUAL TRANSFER OF THE KNOWLEDGE GAINED IN INTERIOR ARCHITECTURE THIRD PHASE DESİGN STUDIO

Yıl 2021, Sayı: 7, 1683 - 1705, 25.12.2021

Betül Bilge Özdamar , Soufi Moazemi Goudarzi

https://doi.org/10.47994/usbad.932299

Öz

Experiential learning for design education is realized as a result of one-to-one interaction between the student and the instructor. This process is a complementary design education study that covers four years in which different teaching inputs and learning outputs are taken for each phase, which is handled gradually with successive phases. The basic awareness and capabilities that students acquire in the first and second stage (first-year) basic design teaching turn into a creative, conceptual, flexible knowledge process in the third stage design studio, and the intellectual transfer process begins. The aim of this study is to evaluate the third stage design studio and to discuss the method. The aim of the study is to evaluate the knowledge gained in the sequential design education process within the system setup created in the 3rd phase design studio. The evaluations were made on the basis of the analysis of the transfers regarding the transformations of the created studio system during the design phases. The focus of this study is the discussion of the work setup developed over the design inputs and learning outputs of the third phase design studio. The scope of this study has been kept within the framework of the evaluation of learning outcomes and teaching inputs of holistic fiction follow-up in interior design education. At third period studio study in the fall term of 2018-2019 was requested to search for the spatial equivalents of the lifestyle in the "Microcosmos Room" and an approach to search for a method in transferring the meaning to the form has been tried. The qualities that constitute the acquisition values of the 3rd period design studio in interior architecture education are discussed in terms of both basic design education knowledge, function, user and concept development.

Anahtar Kelimeler

Interior Design Education, Design Studio, Concept Development, Third Phase Design Studio

İÇ MİMARLIK ÜÇÜNCÜ EVRE TASARIM STÜDYOSU: KAZANILAN BİLGİNİN DÜŞÜNSEL AKTARIMI

Öz

Tasarım eğitimine yönelik deneyimleyerek öğrenme, öğrenci ile öğretici arasında birebir etkileşim sonucu gerçekleştirilmektedir. Bu süreç; dört yıla yayılan, ardışık evreleri ile aşamalı olarak ele alınan, evresine yönelik farklı öğretim girdileri ile öğrenim çıktılarının alındığı tamamlayıcı bir tasarım eğitimi çalışmasıdır. Bu bağlamda, öğrencilerin 1. ve 2. evre temel tasarım öğretisinde edindiği temel farkındalık ile yapabilirlikler, 3. ve 4. evre tasarım stüdyosunda; iç mekâna yönelik kavramsal, işlevsel, esnek bir kişisel bilgi sürecine dönüşmekte ve düşünsel aktarım süreci başlamaktadır. Bu çalışma iç mimarlık tasarım stüdyosunun 3. evresine odaklanmaktadır. Çalışmanın amacı, ardışık tasarım eğitimi sürecinde edinilen bilginin, 3. evre tasarım stüdyosunda oluşturulan sistem kurgusu içerisinde değerlendirilmesidir. Değerlendirmeler, oluşturulan stüdyo dizgesinin tasarım aşamalarındaki dönüşümlerine yönelik aktarımların incelenmesi temelinde tutulmuştur. Bu çalışmanın odağını üçüncü evre tasarım stüdyosunun tasarım girdileri ve öğrenim çıktıları üzerinden geliştirilen çalışma kurgusu tartışması oluşturmaktadır. Bu çalışmanın kapsamı, iç mimarlık tasarım eğitiminde bütüncül kurgu takibinin öğrenme kazanımları ve öğretim girdilerinin değerlendirilmesi çerçevesinde tutulmuştur. Başkent Üniversitesi 2018-2019 güz dönemi 3. evresinde gerçekleştirilen "Mikrokozmos Oda" örnek çalışmasında; yaşam biçimine ait mekânsal karşılıkların aranması istenmiştir. Çalışmada anlamın biçime aktarımında yöntem arayışına dair bir yaklaşım denenmiştir. İçmimarlık eğitiminde 3. evre tasarım stüdyosunun kazanım değerlerini oluşturan nitelikler işlev, kullanıcı ve kavram gelişimi ekseninde tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

İç Mimarlık Eğitimi, Tasarım Stüdyosu, Kavram Üretimi, Üçüncü Evre Tasarım Stüdyosu

Kaynakça

• Aydınlı S., & Yalçın P. (2007). How to Transform Visual Thinking into Critical Thinking. International Symposium Entitled Ingenieur des 21. Jahrhunderts, 2, St. Petersburg, 275-283.
• Cordan, Ö., Görgül, E., Çinçik, B., & Numan, B., (2012). İç Mimarlık Eğitiminde Günceli Yakalamak: İTÜ Örneği. İÇMEK/Interior Architecture Education 2nd National Congress, Istanbul, Turkey, Dec 20-2012, 13.
• Çelik M., & Aslan Ş. (2012). Mekan Tasarımı Eğitiminde Temel Tasarım Eğitimi Dersi ve Dersin İzlenebilirliğine Yönelik Bir Yaklaşım. İÇMEK İçmimarlık Eğitimi 2. Ulusal Kongresi Bildiri Kitabı, 54-64.
• Hodgkin, R. A. (1985). Playing and Exploring: Education Through the Discovery of Order. London: Methuen. 146.
• Garip, E., & Garip, B. (2012). İç Mimarlık Eğitiminde Yaratıcılık ve Yarışmalar. İÇMEK İçmimarlık Eğitimi 2. Ulusal Kongresi Bildiri Kitabı. 24-33.
• Manav, B. (2015). Renk-Anlam-Mekân İlişkisi. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication – TOJDAC 5(3), 23-27.
• Onur, D., & Zorlu, T. (2017). Tasarım Stüdyolarında Uygulanan Eğitim Metotları ve Yaratıcılık İlişkisi. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication – TOJDAC 7(4), 542-555.
• Özdamar, M., & Bilge, B. (2018). İçmimarlık Eğitiminde Kazandırılan Dijital ve El Çizimi Teknik İfade Biçimlerinin, Profesyonel Yaşam Beklentileri Çerçevesinde Değerlendirilmesi. 3. Sanat Tasarım Eğitimi Sempozyumu ve Çalıştayı, Ankara.
• Yıldırım, S., & Güvenç, K. (1995). Mimarlık Eğitiminde Tasarım Atölyeleri. Forum 1: Nasıl Bir Gelecek. Memos ITU, 182-186.
• Yürekli, İ., & Yürekli, F. (2004). Mimari Tasarım Eğitiminde Enformellik, İTÜ̈ Dergisi, Mimarlık, Planlama. Tasarım Dergisi 3(1), 53-62.