Social Media Addiction And Recreational Participation: Motivational Dynamics Of University Students

Yıl 2024, Sayı: 16, 524 - 541, 27.12.2024

Ceren Coşkun Cemal Güler

https://doi.org/10.47994/usbad.1583247

Öz

Our aim is to delve into the fascinating world of social media addiction among university students and uncover the driving forces behind their participation in recreational activities. We are thrilled to present our study, which was designed using a descriptive survey model. We used a purposive sampling method, one of the non-probability sampling methods, to select our sample. We were delighted to work with 202 university students, 57.4% (116) of whom were female and 42.6% (86) of whom were male. We also used the fantastic Motivation Scale for Participation in Recreation Activities, developed by Gözen (2020), to measure the motivation levels of the participants to take part in recreation activities. And we used the brilliant 'Social Media Addiction Scale', developed by Tutgun Ünal (2015), to measure their social media addiction levels. In this study, we used two fantastic methods to determine the socio-demographic characteristics of our participants: the percentage method and the frequency method. We are pleased to report that the data showed normal distribution, which meant that we could apply the independent sample t test and one-way ANOVA tests. The results of the research were fascinating! They revealed significant differences between the sub-dimensions of social media addiction levels and motivations to participate in recreational activities according to gender, age, class, free time sufficiency, daily social media use and weekly free time duration. This shows that socio-demographic characteristics of individuals can influence social media addiction and motivation to participate in recreational activities.

Anahtar Kelimeler

Social Media, Recreational Activity, University Student

Sosyal Medya Bağımlılığı ve Rekreasyonel Katılım: Üniversite Öğrencilerinin Motivasyonel Dinamikleri

Öz

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin sosyal medya bağımlılık düzeyleri ile rekreasyonel aktivitelerine katılım motivasyonlarının incelenmesidir. Çalışma betimsel tarama modeli kullanılarak tasarlanmıştır. Araştırmada örneklem seçiminde olasılıksız örneklem yöntemlerinden amaçlı örneklem yönetimi kullanılmış ve katılımcıların %57,4’ü (116) kadın, %42,6’sı (86) erkek toplam 202 üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırmada kişisel bilgi formuna ek olarak katılımcıların rekreasyon aktivitelerine katılım motivasyon düzeylerini ölçmek için Gözen (2020) tarafından geliştirilen Rekreasyon Aktivitelerine Katılım Motivasyon Ölçeği ve sosyal medya bağımlılık düzeylerini ölçmek için Tutgun-Ünal (2015) tarafından geliştirilen “Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada katılımcıların sosyo demografik özelliklerini belirlemek için yüzde ve frekans dağılımları kullanılmıştır. Verilerin normal dağılım gösterdiği tespit edilerek bu bağlamda normallik testlerden bağımsız örneklem t-testi ve one-way anova testleri uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre sosyal medya bağımlılık düzeyleri ile rekreasyonel aktivitelere katılım motivasyonları alt boyutları ile cinsiyet, yaş, sınıf, serbest zaman yeterliliği, günlük sosyal medya kullanımı ve haftalık serbest zaman sürelerine göre anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Sonuç olarak bireylerin sosyal medya bağımlılığı ve rekreasyonel aktivitelere katılım motivasyonları cinsiyet, sınıf, serbest zaman yeterlilik, günlük sosyal medya kullanımı ve haftalık serbest zaman süresine göre farklılık göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Medya, Rekreasyonel Aktivite, Üniversite Öğrencileri

Kaynakça

• Akkaya, S. (2008). Üniversite öğrencilerinin popüler kültür etkinlikleri ve boş zaman alışkanlıkları. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
• Aktan, E. (2018). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Erciyes İletişim Dergisi, 5(4), 405-421.
• Andreassen, C. S. (2015). Online social network site addiction: A comprehensive review. Current Addiction Reports, 2, 175–184.
• Asur, S. & Huberman, A. (2010). Predicting the Future with Social Media. arXiv preprint arXiv:1003.5699.
• Ayğar, B. B., & Uzun, B. (2018). Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Addicta: The Turkish Journal on Addictions, 5(3), 1-19.
• Boyd, D. M., & Ellison, N. B. (2008). Social network sites: definition, history, and scholarship. J Computer-Med Commun, 13, 210–30. doi: 10.1111/j.1083-6101.2007.00393.x
• Çiftçi, H. (2018). Üniversite öğrencilerinde sosyal medya bağımlılığı. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(4), 418-434.
• Demircan, Ü., Işık, M., & Gürhan, N. (2022). Üniversite öğrencilerinde sosyal medya bağımlılığı ve siber zorbalık. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 11(2), 596-609.
• Demirel, M., Kaya, A., Aksu, H. S., & Harmandar-Demirel, D. (2023). Genç Yetişkinlerde Sosyal Medya Bağımlılığı ve Serbest Zaman Tutumu: Algılanan Gelir Düzeyinin Rolü. NEU GASTRO, 2(2), 74-85. https://doi.org/10.54497/Gastromedia.2023.13
• Eryılmaz, S., & Bal, H. T. (2019). Teknoloji Bağımlılığı ile Rekreasyonel Eğilimler Arasındaki İlişki: Üniversite Öğrencileri Üzerinde Bir İnceleme, Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 3(4), 902-919.
• Gözen, E. (2020). Açık alan rekreasyon aktivitelerine katılmayı motive eden faktörlere yönelik ölçek geliştirme çalışması. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(3), 2197-2209. doi:10.26677/TR1010.2020.475
• Griffiths, M. D. (2010). The role of context in online gaming excess and addiction: Some case study evidence. International Journal of Mental Health and Addiction, 8, 119–125.
• Güler, E. Ö., Veysikarani, D., & Keskin, D. (2019). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya bağımlılığı üzerine bir araştırma. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 1-13.
• İnce, M., & Koçak, M. C. (2017). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya kullanım alışkanlıkları: Necmettin Erbakan Üniversitesi örneği. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 736-749.
• Jondeau, E., & Rockinger, M. (2003). Conditional volatility, skewness, and kurtosis: existence, persistence, and comovements. Journal of Economic dynamics and Control, 27(10), 1699-1737.
• Kabadayı, M., Eski, T., Bayram, L., Yılmaz, A. K., & Mayda, M. H. (2017). Analysis of the factors which influence participation of university students in recreational activities. European Journal of Education Studies, 3(12), 161-171.
• Karagün, E., & Tapşın, F. O. (2024). Spor Yapan Bireylerin Sosyal Medya Bağımlılık Düzeylerinin Cinsiyet Açısından İncelenmesi. Spor ve Rekreasyon Araştırmaları Dergisi, 6(1), 36-45.
• Karakaya, İ. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. A. Tanrıöğen (Ed.). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Karakuş, K., Demirel, M., & Kaya, A. (2022). Dijital Oyun Bağımlılığı ve Sosyal Medya Bağımlılığının Rekreasyonel Faaliyetlere Katılım ve Serbest Zaman Değerlendirme Değişkenleri Açısından İncelenmesi. ERPA 2022, 40.
• Kaya Altun, Y. (2024). Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinin Fiziksel Aktivitelere Katılım Motivasyonları ile Sosyal Medya Bağımlılığı Arasındaki İlişki. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Aydın.
• Kaye, L. K. (2021). Exploring the “socialness” of social media. Computers in Human Behavior Reports, 3, 100083.
• Kılıçman, İ. (2020). Rekreasyon farkındalığı ve sosyal medya bağımlılığının yaşam doyumu üzerine etkilerinin incelenmesi: Üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Karaman.
• Kim, W, O. Jeong, & S, Lee. (2010). On social Web sites. Information Systems 35, 215–236.
• Obar, J. A., & Wildman, S. (2015). Social media definition and the governance challenge: An introduction to the special issue. Telecommunications policy, 39(9), 745-750.
• Otravenko, O., Pelypas, D., Zhamardiy, V., Shynkarova, О., & Shkola, O. (2021). Leisure and recreational activities of student youth in the context of health-preservation, Journal for Educators, Teachers and Trainers, Vol. 12(3), 146 – 154
• Önaç, A. K., Birişçi, T., Gündel, H., Işıkel, N., & Çalışkan, E. (2018). Üniversite öğrencilerinin rekreasyonel eğilimleri üzerine bir araştırma. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 55(1), 1-9.
• Önen, L. (2023). Üniversite öğrencilerinin serbest zaman motivasyonları ile rekreasyonel etkinliklere katılımına engel olan faktörlerin incelenmesi. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Konya.
• Özdemir, Z. (2019). Üniversite Öğrencilerinde Sosyal Medya Bağımlılığı. Beykoz Akademi Dergisi, 7(2), 91-105.
• Sivan, A. (2003). Has leisure got anything to do with learning? An exploratory study of the lifestyles of young people in Hong Kong universities. Leisure studies, 22(2), 129-146.
• Stebbins, R. A. (2012). The Idea of Leisure First Principles. New Jersey: Transaction Puplishers.
• Şirin, E. (2023). Rekreatif Olarak Sportif Faaliyetlere İlk Kez Katılan Gençlerin Sosyal Medya ve Dijital Oyun Bağımlılığının İncelenmesi. Uluslararası Spor Bilimleri Öğrenci Çalışmaları, 5(2), 95-105.
• Taşçı B., & Ekiz, S. (2018). Serbest Zaman Aktivitesi Olarak Sosyal Medya Bağımlılığı, 2. Uluslararası İletişimde Yeni Yönelimler Konferansı: Eğlence ve Ürün Yerleştirme, İstanbul Ticaret Üniversitesi, Sayfa: 224-235, İstanbul.
• Turkak, V., & Çuhadar, A. (2022). Rekreasyonel Aktivite Tercihinde Sosyal Medya Etkisi. Rekreatif Etkinlikler, Efe Akademi.
• Tutgun-Ünal, A. (2015). Sosyal medya bağımlılığı: Üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Yiğiter, K., Sarı, İ., Ulusoy, Y. Ö., & Soyer, F. (2011). Examining The Effect Of Recreational Activities On University Students’ self-Esteem. Sport Scientific and Practical Aspects, 8(2), 15-19.