Investigating Psychometric Properties of Referee Self-Efficacy Scale (REFS)

Yıl 2020, , 94 - 102, 31.12.2020

Volkan Unutmaz , Ramazan Gençer

https://doi.org/10.30769/usbd.758846

Öz

The aim of this research is to conduct adaptation study for Referee Self-Efficacy Scale (RFES) developed by Myers, Feltz, Guillén and Dithurbide (2012) in to Turkish, and to examine psychometric properties via validity and reliability analysis. The study was conducted with 188 male football referees, actively officiating in Izmir. Referee Self-Efficacy Scale that consists of 13 items under four sub-scales (game knowledge, decision-making, pressure, communication) was used as a data collection tool. Item analysis and confirmatory factor analysis were used to test construct and item validity of the scale. Internal consistency coefficients were calculated to determine reliability of the scale. SPSS 23.0 and Lisrel 8.51 were used. Item analysis shows that; t-values of the scale items were significant (p<.01). Findings from confirmatory factor analysis showed that the data fits well with the model (χ2= 84.37 and df=59 and χ2/df=1.43 and RMSEA=.049 and NFI=.94 and NNFI=.97 and CFI=.98 and IFI=.98 and SRMR=.039 and GFI=.93 and AGFI=.90). Cronbach's alpha coefficients of sub-scales varied between .67 and .91. General Cronbach’s alpha coefficients of the scale was .91. It is determined that the Referee Self-Efficacy Scale is a reliable and valid measurement tool which can be used on soccer referees.

Anahtar Kelimeler

Self-Efficacy, Referee, Football, Validity, Reliability

Hakem Öz-Yeterlilik Ölçeğinin Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi

Öz

Bu çalışmanın amacı, Myers, Feltz, Guillén, ve Dithurbide (2012) tarafından geliştirilen Hakem Öz-Yeterlilik Ölçeğinin, Türkçe uyarlama çalışmasını gerçekleştirmek, geçerlik ve güvenirlik analizlerini uygulayarak psikometrik özelliklerinin incelemektir. Çalışma İzmir ilinde yer alan ve faal olarak görev yapan 188 erkek futbol hakemi ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmada veri toplama aracı olarak 13 madde ve 4 alt boyuttan oluşan (müsabaka bilgisi, karar verme, baskı, iletişim) Hakem Öz-Yeterlilik Ölçeği kullanılmıştır. Ölçeğin madde ve yapı geçerliğinin test etmek üzere madde analizi ve doğrulayıcı faktör analizi uygulanmıştır. Ölçeğin güvenirlik analizleri kapsamında, iç tutarlık katsayıları hesaplanmıştır. Verilerin analizlerinde SPSS 23.0 ile Lisrel 8.51 programları kullanılmıştır. Madde analizi sonucunda, ölçeğin tüm maddelerinin madde ayırıcılık özelliğine sahip olduğunu belirlenmiştir (p<.01). Gerçekleştirilen doğrulayıcı faktör analizi bulguları model veri uyumunun iyi olduğunu göstermektedir (χ2=84.37, df=59, χ2/df=1.43, RMSEA=.049, NFI=.94, NNFI=.97, CFI=.98, IFI=.98, SRMR=.039, GFI=.93, AGFI= .90). Ölçeğin alt boyutlara ilişkin iç tutarlık katsayılarının .67 ile .91 arasında değişkenlik gösterdiği, ölçeğin tümü için iç tutatlık katsayısının .91 olduğu hesaplanmıştır. Elde edilen bulgular sonucunda, Türkçe uyarlama çalışması gerçekleştirilen Hakem Öz-Yeterlik Ölçeğinin, futbol hakemleri üzerinde kullanılabilir geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

, , Öz-Yeterlilik, Hakem, Futbol, Geçerlik, Güvenirlik

Kaynakça

• Adıgüzel, N. S. (2018). Basketbol hakemlerinin fiziksel öz saygıları ile öz yeterlilikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Ulusal Spor Bilimleri Dergisi, 2(2), 129-137. doi: https://doi.org/10.30769/usbd.482410.
• Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological review, 84(2), 191-215. doi: 10.1037/0033-295X.84.2.191
• Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York, NY, US: W H Freeman/Times Books/ Henry Holt & Co.
• Byrne, B. M. (1998). Structural Equation Modeling with LISREL, PRELIS, and SIMPLIS: Basic Concepts, Applications, and Programming. New Jersey: L. Erlbaum Associates.
• Chau, P. Y. K. (1997). Reexamining a Model for Evaluating Information Center Success Using a Structural Equation Modeling Approach. Decision Sciences, 28(2), 309-334. doi: 10.1111/j.1540-5915.1997.tb01313.x.
• Cuskelly, G., ve Hoye, R. (2013). Sports officials’ intention to continue. Sport Management Review, 16(4), 451-464. doi: https://doi.org/10.1016/j.smr.2013.01.003.
• Dereceli, Ç., Ünlü, H., ve Erbaş, M. K. (2019). Investigation of Self-Efficacy Levels of Football Referees. Sakarya University Journal of Education, 9(1), 69-82. doi: https://doi.org/10.19126/suje.455536.
• Diotaiuti, P., Falese, L., Mancone, S., ve Purromuto, F. (2017). A structural Model of Self-efficacy in Handball Referees. Frontiers in Psychology, 8, 811. doi: https://10.3389/fpsyg.2017.00811.
• Eskiyecek, C. G., Satici, O., Ozaltas, H. N., Savucu, Y., ve Gul, M. (2019). An Analysis on General Self-Efficacy Beliefs of Swimming Referees in Terms of Demographic Variables. Journal of Education and Learning, 8(5), 259-266. doi: 10.5539/jel.v8n5p259.
• Feltz, D., Short, S., ve Sullivan, P. (2008). Self Efficacy in Sport: Research and Strategies for Working with Athletes, Teams and Coaches. International Journal of Sports Science & Coaching - INT J SPORTS SCI COACH, 3, 293-295. doi: 10.1260/174795408785100699.
• Guillén, F., ve Feltz, D. L. (2011). A Conceptual Model of Referee Efficacy. Frontiers in Psychology, 2, 25. doi: 10.3389/fpsyg.2011.00025.
• Guillén, F., Feltz, D. L., ve Dithurbide, L. (2010). The Refficacy Scale: A premilinary investigation to develop a referee efficacy scale. Journal of Exercise, Movement, and Sport (SCAPPS refereed abstracts repository), 42(1), 104-104.
• Guillén, F., ve Laborde, S. (2015, 14–19 July). Self-efficacy referee scale: An overview. Paper presented at the Proceedings of the 14th european congress of sport psychology, Bern, Switzerland.
• Hoye, R., Smith, A., Westerbeek, H., Stewart, B., ve Nicholson, M. (2006). Sport management : Principles and applications: Elsevier.
• Hu, L. t., ve Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1-55. doi: 10.1080/10705519909540118.
• Karacam, A., ve Adıguzel, N. S. (2019). Examining the Relationship between Referee Performance and Self-Efficacy. European Journal of Educational Research, 8(1), 377-382. doi: https://doi.org/10.12973/eu-jer.8.1.377.
• Karaçam, A., ve Pulur, A. (2017). Hakem Öz Yeterlik Ölçeği'nin (HÖYÖ) Türkçeye Uyarlama Çalışması. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(1), 118-128.
• Karaçam, A., ve Pulur, A. (2019). Hakemlerin Problem Çözme Becerileri İle Öz Yeterlikleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 4(1), 115-130. doi: 10.31680/gaunjss.519158.
• Kelley, T. L. (1939). The selection of upper and lower groups for the validation of test items. Journal of Educational Psychology, 30(1), 17-24. doi: 10.1037/h0057123.
• Kelloway, E. K. (1998). Using LISREL for structural equation modeling: A researcher's guide. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Kılıç, A., ve Öner, Ç. (2019). Basketbol Hakemlerinin Özyeterlikleri ve Karar Verme Stillerinin İncelenmesi. Paper presented at the 4. International EMI Entrepreneurship and Social Sciences Congress PROCEEDINGS E-BOOK.
• Koçak, Ç. V. (2019). Voleybol hakemlerinin hakem öz yeterlik düzeylerinin incelenmesi. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17(2), 33-40. doi: 10.33689/spormetre.552892.
• Marsh, H. W., Balla, J. R., ve McDonald, R. P. (1988). Goodness-of-fit indexes in confirmatory factor analysis: The effect of sample size. Psychological Bulletin, 103(3), 391-410. doi: 10.1037/0033-2909.103.3.391.
• McDonald, R. P., ve Ho, M. H. (2002). Principles and practice in reporting structural equation analyses. Psychological methods, 7(1), 64-82.
• Myers, N. D., Feltz, D. L., Guillén, F., ve Dithurbide, L. (2012). Development of, and Initial Validity Evidence for, the Referee Self-Efficacy Scale: A Multistudy Report. Journal of Sport and Exercise Psychology, 34(6), 737-765. doi: 10.1123/jsep.34.6.737.
• Myers, N. D., Feltz, D. L., ve Wolfe, E. W. (2008). A Confirmatory Study of Rating Scale Category Effectiveness for the Coaching Efficacy Scale. Research Quarterly for Exercise and Sport, 79(3), 300-311. doi: https://10.1080/02701367.2008.10599493.
• Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory. New York, NY: McGraw-Hill.
• Özdamar, K. (2002). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi (4 ed.): Kaan Kitabevi.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., ve Müller, H. (2003). Evaluating the Fit of Structural Equation Models: Tests of Significance and Descriptive Goodness-of-Fit Measures. Methods of Psychological Research, 8(2), 23-74.
• Sönmez, V., ve Alacapınar, F. G. (2017). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri (5 ed.): Anı Yayıncılık.
• Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş; Temel İlkelerve LISREL Uygulamaları [Introduction to structural equation modelling; basic principles and LISREL applications]. Ankara: Ekinox.
• Tavşancıl, E. (2005). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi [Measurement of attitudes and data analysis with SPSS]. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Vealey, R. S., Garner-Holman, M., Hayashi, S. W., ve Giacobbi, P. (1998). Sources of sport-confidence: Conceptualization and instrument development. Journal of Sport and Exercise Psychology, 20(1), 54-80.