The Comparison of assertiveness level of physically disabled athletes who played in different sport branches.

Yıl 2017, , 1 - 7, 15.03.2017

Gonca İnce

https://doi.org/10.18826/useeabd.282144

Cited By: 1

Öz

Aim:
The aim of this study was the comparison of assertiveness level of physically
disabled athletes who played in different sport branches.

Material and Methods: Totally
60 disabled
athletes (35 athletes, 25 swimmers) joined in to the study voluntarily. The means of ages, sports year and sport statues were found 19.73±5.08, 2.48±1.75
years, day number in per week:3.63±1.52,
hour numberin per day: 2.91±1.53 respectively. Rathus
Assertiveness Schedule was used for evaluating assertiveness and questionnaire
of athletes' demograpic features was performed by researcher. For statistical analyses, the SPSS 11.5 computer packet
program (frequency, mean, standard
deviation and independent t test) was performed.

Results: We say that no association was detected between
branches (p>0.05). The means of assertiveness of swimmers and athletes were
found 14.67±6.62, 12.70±4.67 respectively. Both swimming (19 person, %76) and
athletics (25 person, %71.4) were seen shyness more than assertiveness.

Conclusions: We think that branches
of different sports may be alike effect on the assertiveness characteristics of
the physically disabled individuals.

Anahtar Kelimeler

Assetiveness, Sport, Physically Disabled, Athletics, Swimming

Farklı spor branşlarıyla uğraşan bedensel engelli bireylerin atılganlık durumlarının karşılaştırılması.

Öz

Amaç:
Bu çalışma, farklı spor branşlarındaki bedensel
engelli bireylerin atılganlık durumlarının karşılaştırılması amacıyla
yapılmıştır.

Materyal ve Yöntem:
Çalışmaya, Bedensel Engelli Spor Kulüpleri’nde spor yapmakta olan toplam 60 kişi (35 atletizmci ve 25 yüzücü) gönüllü
olarak katılmıştır. Katılımcıların, yaş ortalamaları
19,73±5,08, spor yılı ortalamaları, 2,48±1,75, spor yapma durumları (haftalık
gün ortalaması 3,63±1,52, günde saat ortalamaları 2,91±1,53) olarak tespit
edilmiştir. Çalışmada, sporcuların atılganlık düzeyleri; Rathus
Atılganlık Envanteri kullanılarak ölçülmüştür. Ayrıca, sporcuların demografik
özelliklerini belirlemek amacıyla araştırmacı tarafından bir anket yapılmıştır.
İstatistiksel analizler, SPSS 11.5 paket programında
(frekans, ortalama, standart sapma ve gruplar arası bağımsız t-testi)
yapılmıştır.

Bulgular: Branşların,
atılganlık düzeyleri karşılaştırıldığında; anlamlı bir farklılık görülmemiştir
(P>0.05). Yüzme sporu ile uğraşan sporcuların
atılganlık ortalama puanlarının 14,67±6,62 iken, atletizm sporu ile uğraşan
sporcuların 12,70±4,67 olduğu tespit edilmiştir. Hem yüzme branşında (19 kişi,
%76) hem de atletizm branşında (25 kişi, %71,4) çekingenliğin daha fazla olduğu
görülmüştür.

Sonuçlar: Farklı spor dallarının,
fiziksel engelli bireylerin atılganlık özelliklerine benzer bir etkisi
olabileceğini düşünüyoruz.

Anahtar Kelimeler

Atılganlık, Spor, Bedensel Engelli, Atletizm, Yüzme

Kaynakça

• Bayraktar G. & Yılmaz E. (2010).Güreşçilerin Bireysel Başarıları ile Atılganlık Düzeylerinin İlişkisi, Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 12 (1), pp:6–11.
• Behar A R, Manzo G R, Casanova Z D. (2006). Lack of assertiveness in patients with eating disorders, Rev Med Chil. 134(3), pp:312-9.
• Brecklin LR. & Ullman SE. (2005).Self-defense or assertiveness training and women's responses to sexual attacks. J Interpers Violence. Jun;20(6), pp:738-62.
• Cornut M. P. Szymanski J. Vidal P.M, Giusti V. (2014). Identification of Psychological Dysfunctions and Eating Disorders in Obese Women Seeking Weight Loss: Cross-Sectional Study, Hindawi Publishing Corporation International Journal of Endocrinology, Volume 2, pp:1-9.
• Costa P.T. Terracciano A. McCrae R.R. (2001). Gender differences in personality traits across cultures: robust and surprising findings, Journal of Personality and Social Psychology,81, pp:322–331.
• Coşkuner Z. Çoban B. Savucu Y. Gacar A. Genç E. (2012). A Study on Assertiveness Level of College Students who are doing Orienteering Sports, in the 18th International Business Research Conference, LasVegas, USA.
• Elfhag K.(2005). Personality correlates of obese eating behaviour: Swedish universities scales of personality and the three factor eating questionnaire, Eating and Weight Disorders, vol. 10, no.4, pp:210–215.
• Erbay E. & Akçay S. (2013). Assertiveness Skill Of Social Work Students: A Case Of Turkey, Academic Research International, Vol:4, No:2, ss:316-323.
• Glueckauf R. L. & Quittner A. L. (1992). Assertiveness training for disabled adults in wheelchairs: Self-report, role-play, and activity pattern outcomes, Journal of Consulting and Clinical Psychology, Vol 60(3), pp:419-425.
• Hollandsworth J.G. & Wall K.E. (1977). Sex differences in assertive behavior: an empirical investigation, Journal of Counseling Psychology, 24, pp:217–222.
• Korem A. Horenczyk G. Tatar M.(2012) Inter-group and intra-group assertiveness: Adolescents’social skill following cultural transition, Journal of Adolescence, 35, pp:855-862.
• Küçükkaragöz H. Canbulat T. Akay Y. (2013). Öğretmen Adaylarında Atılganlık Düzeyi ve İletişim Becerileri, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Mustafa Kemal University Journal of Social Sciences Institute, Cilt/Volume: 10 Sayı/Issue: 22, pp:123-133.
• Lin, Y. R. Shiah, I. S. Chang, Y. C. Lai, T. J., Wang, K. Y., & Chou, K. R. (2004). Evaluation of an Assertiveness Training Program on Nursing and Medical Students’assertiveness, Self-Esteem, and Interpersonal Communication Satisfaction. Nurse Education Today, 24, pp:656–665.
• Liu F, Williams RM, Liu HE, Chien NH.(2010).The lived experience of persons with lower extremity amputation. J Clin Nurs;19, pp:2152-61.
• Morgan B. & Leung P. (1980). Effects of assertion training on acceptance of disability by physically disabled university students. Journal of Counseling Psychology, Vol 27(2), pp:209-212.
• Öztürk A.S. (2007). Ortopedik Engellilerin Sosyalleşmesine Sporun Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Öztürk F. Koparan Ş. Efe M. (2008). Boks Antrenör Adaylarının Problem Çözme Becerisi ve Atılganlık Düzeylerinin Tespiti, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi XXI (2),ss:447-459.
• Pourjalia F. & Zarnaghashb M. (2010). Relationships between assertiveness and the power of saying no with mental health among undergraduate student. Procedia Social and Behavioral Sciences, 9, pp:137–141.
• Salar B. Hekim M. Tokgöz M. (2012). 15-18 Yaş Grubu Takım ve Ferdi Spor Yapan Bireylerin Duygusal Durumlarının Karşılaştırılması, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sayı:6, ss:123-135.
• Starke M. C. (1987). Enhancing Social Skills and Self-Perceptions of Physically Disabled Young Adults: Assertiveness Training Versus Discussion Groups, Behav Modif, 11, pp:3-16.
• Teegen, F. (1995). “Training in assertiveness and social competence.” İstanbul University Medical Faculty Conference Paper, pp:1-5.
• Toros T. (2011). Relationship Between the Level of Assertiveness and Self-Esteem in University Sport Spectators, World Applied Sciences Journal, 12(5), ss:726-731.
• Valizadeh S, Dadkhah B, Mohammadi E, Hassankhani H. (2014). The perception of trauma patients from social support in adjustment to lower-limb amputation: a qualitative study. Indian J Palliat Care. Sep;20(3) pp:229-38.
• Voltan N. (1980). Rathus Atılganlık Envanteri Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Psikoloji Dergisi, 10, ss:23-25.
• Warland J. McKellar L. Diaz M. (2014).Assertiveness training for undergraduate midwifery students. Nurse Educ Pract. 2, pp:1-5.
• Eskin M. (2003). Self-Reported Assertiveness in Swedish And Turkish Adolescents: A Cross-Cultural Comparison, Scandinavian Journal Of Psychology, 44, pp:7–12.
• Güneş F., Arslan C., Eliüşük A. (2014). Atılganlık Eğitiminin Üniversite Öğrencilerinin Kişiler Arası Problem Çözme, Algılanan Sosyal Destek ve Atılganlık Düzeyleri Üzerine Etkisi, Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 3, Sayı 1, s. 456 – 474.
• İşmen A. E., Yıldız S. A. (2005).Öğretmenliğe İlişkin Tutumların Özgecilik Ve Atılganlık Düzeyleri Açısından İncelenmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, sayı: 42, s:151-166.
• Uzuntarla Y., Cihangiroğlu N., Ceyhan S., Uğrak U. (2016). Üniversite Öğrencilerinin Atılganlık Düzeylerinin Analizi, TAF Prev Med Bull., , Cilt 15, Sayı 2, 98-104.
• Eraslan M., Özmaden M., Bayansalduz M., Göktepe M., Koç İ. İ. (2015). İşitme Engelli Sporcularda Atılganlık Düzeyinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi, Uluslararası Multidisipliner Akademik Araştırmalar Dergisi, cilt:2, sayı:2, ss:50-57.