SAĞLIK ÇALIŞANLARINDA ERGONOMİK RİSKLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 2, 84 - 90, 30.12.2019

Aysel Buzak Muhammed Ağuş , Gizem Celep

Öz

Ergonomi çalışma ortamının çalışanlara uyumunu
sağlayan bir bilim dalıdır. Ergonomi çalışma hayatını etkileyen önemli bir
faktördür. Ergonominin sağladığı yararların başında, çalışanların sırt-bel
rahatsızlıklarına karşı sağladığı önleyici ve koruyucu yaklaşımlar gelmektedir.
Çalışanların yaşaması muhtemel kas ve iskelet sistemi rahatsızlıkları gibi
meslek hastalıklarının azaltılmasına yönelik pek çok araştırma yapılmaktadır. Mesleki
sağlık sorunları sağlık çalışanları arasında oldukça yaygın olarak görülmektedir.
 Sağlık çalışanları yapmış oldukları işin
niteliğine bağlı olarak ergonomik risklere maruz kalmaktadır. Uzun süre ayakta çalışma,
hasta taşıma, aşırı zorlanma gibi faktörler ciddi sorunlar yaratmaktadır. Özellikle
yoğun bakım hemşireleri hastaları hareket ettirme gibi işlerinden dolayı kas ve
iskelet sistemi sorunları yaşamaktadır. Bunun yanı sıra sağlık alanında
çalışanların kullandıkları her türlü tıbbi araçlar ve tasarımı ergonomik açıdan
değerlendirilmelidir. Ergonomik bir çalışma koşulunun sağlanabilmesi için
öncelikle sağlık personelin bilgilendirilmesi gerekmektedir. Tüm hastane
personeline doğru duruş, oturuş, kalkma ve hasta taşıma gibi konularda görsel
eğitim verilmelidir. Çalışma ortamında bulunan ve ergonomik olmayan alet ve ekipmanlar
daha ergonomik ve kullanımı kolay olanlar ile değiştirilmelidir.

Anahtar Kelimeler

Sağlık çalışanları, ergonomi, kas ve iskelet sistemi, iş sağlığı ve güvenliği

Kaynakça

• REFERANSLAR
• [1] Standers, M., & MicCormick, E. (1987). Human Factors in Engineering and Design. England.
• [2] Chapanis, A., Mitchell, C., Balen, P. V., & Moe, K. (1983). Introduction to Human Factors Consideration in System Design. National Aeoronautic and Space Administration . Washingto: NASA Conference Publ.2246.
• [3] Erkan, C. (1976, Ekim 26-27). Ergonomi Kavramı, Tarihçesi ve Dayandığı Bilim Dalları. Ergonomi Semineri. Ankara: MPM Yayını (211) 10-24.
• [4] Gülçubuk, A. (1994). Türkiye'de Ergonominin Bugünü ve Geleceği. Verimlilik Dergisi, 6(61),4.
• [5] Özkılıç,, Ö. (2000). İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetim Sistemleri Risk Değerlendirme Metodolijileri. (T. Y. 246)
• [6] Keyserling, W., & Armstrong, T. (2008). Ergonomics and Work-Related Musculoskeletal Disorders. MaxcyRosenau-Last Publıc Health and Preventive Medicine, 763-79.
• [7] Alçelik, A., Deniz, F., Yeşildal, N., Mayda, A., & Şerifi, B. (2005). AİBÜ Tıp Fakültesi Hastanesinde Görev Yapan Hemşirelerin Sağlık Sorunları ve Yaşam Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 55-65.
• [8] Karadağ, M., & Yıldırım, N. (2004). Hemşirelerde Çalışma Koşullarından Kaynaklanan Bel Ağrıları ve Risk Faktörleri. Hemşirelik Forumu Dergisi, 48-54.
• [9] Botha, W., & Bridger, R. (1998). Anthropometric Variability,Equipment Usability ans Muskuloskeletal Pain in a Group of Nurses in the Wester Cape. Applied Ergonomics, 481-490.
• [10] Karadağ, A. (1994). Yoğun Bakım Ünitelerinin Hemşireler Tarafından Ergonomik Açıdan Değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Bilim Uzmanlığı Tezi, . Ankara: Yüksek Öğretim Kurulu Dökümantasyon Merkezi .
• [11] Fragala, G., & Bailey, L. (2003). Addressing Occupational Strain and Spreins: Muckoloskeletal İnjuries in Hospital. AAOHN Journalsi, Jun, 252-259.
• [12] Feuerstein, M., Nicholas, R., Huang, H., & Dim, G. (2004). Job Stress Management and Ergonomic İntervention for Work Related Upper Extremity Symtoms . Applied Ergonomı., 565-574.
• [13] Mollaoğlu, M., Kars Fertelli, T., & Özkan Tuncay, F. (2010). Hastanede Çalışan Hemşirelerin Çalışma Ortamlarına İlişkin Algılarının Değerlendirilmesi. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 5(15), 17-30.
• [14] Arıboğan, A., & Bilgen, S., Reanimasyon''Kritik=Yoğun Bakım''Kavramı ve Yapılanma Özellikleri. Erişim:http://lokman.cu.edu.tr/anestezi/reanimasyonnot/newpage12.htm
• [15] Hedge, A. (2007). Best Practices for Site-Wide Hospital Ergonomics,. Comell University,Dept Desing&Enviromental Analysis,İthaca
• [16] Aras, D., & Uskun, E. (2015). Hemşirelerin Çalışma Ortamı Riskleri ve Yaşam Yalitesi ile İlişkisi. 62-69.
• [17] Yıldırım , A., & Hacıhasanoğlu,, R. (2011). Sağlık Çalışanlarında Yaşam Kalitesi ve Etkileyen Değişkenler. Journal of Psychiatric Nursing , 61-68.
• [18] Özcan, E., & Kesiktaş, N. (2007). Mesleki Kas İskelet Hastalıklarından Korunma ve Ergonomi. İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi , 6-9.
• [19] Berk, M., Önal, B., & Güven, R. (2011). Meslek Hastalıkları Rehberi (pp. 1132). Ankara: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü. Ankara.
• [20] Esen, H., & Fığralı, N. (2013). Çalışma Duruşu Analiz Yöntemleri ve Çalışma Duruşunun Kas-İskelet Sistemi Rahatsızlıklarına Etkileri. Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi , 41-51.
• [21] Dıraçoğlu, D. (2006). Sağlık Personelinde Kas İskelet Sistemi Ağrıları. Türkiye Klinikleri. 132-139.
• [22] İlçe, A. (2014). Study on Work-Related Musculoskeletal Dısorders ın Intensıve Care Unıt Nurses., Anatolian Journal of Clinical Investigation 8(2).
• [23] Öngel, K. (2007). Birinci Basamakta Bel Ağrısı Olan Hastalara Yaklaşım. Aile Hekimliği Dergisi, 54-58.
• [24] Simon, E. (2000). The COPE Program Treatment Efficacy And Medical Utilization Outcome Of A Chronic Pain Management Program At A Major Military Hospital. . Military Medicine , 954-956.
• [25] Yılmaz, M. (2001). Hemşirelerde Çalışma Koşullarından Kaynaklanan Sırt/Bel Ağrıları ve Korunma Önlemleri Sağlık Çalışanlarının Sağlığı. 2. Ulusal Kongresi Özet Kitabı , 172.
• [26] Suyabatmaz, Ö. (2008). Kronik Bel Ağrılı Hastalarda Bel Okulunun Etkinliğinin Araştırılması, İstanbul Üniversitesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Uzmanlık Tezi .
• [27] Nelson, A., & Baptiste, A. (2004). Evidence-based practices for safe patient handling and movement. Online journal of Issues in Nursing, 9(3), 4.