Öz
Nature has always been an indispensable element for the Turks, who got the Nomadic Steppe Culture as a lifestyle. The belief of a society that lives in harmony with nature and meets all its needs from nature will be shaped accordingly. With the adoption of the shamanist belief by the Turks, some sanctities have begun to be attributed to nature. The Turks believed that the existence in nature such as mountains, moon, sun, trees, stones and water had a soul (possession) and thought of them as living beings. After pleasing them by sacrificing sacrifices for the beings in nature on certain days of the year, they did not neglect to wish peace and health for themselves. In addition, they tried to instill respect for nature in future generations by not using the rich resources of nature with contempt. In this study, we will try to evaluate the attitude of the Turks who have adopted the belief of Shamanism towards the beings in nature and what kind of beliefs they have in the light of the information we have obtained from various sources.
Anahtar Kelimeler
Harmony with Nature Kam Respect for Nature Shaman Shamanism.
Kaynakça
- A.V. Anohin, Altay Şamanlığına Ait Materyaller, çev. Zekeriya Karadavut- Jannet Meyermanova, Kömen Yayınları, Konya, 2006. Abdülkadir İnan, “Türklerde Su Kültü İle İlgili Gelenekler”, Makaleler ve İncelemeler, C.I, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara, 2020. ss. 491-495, Abdülkadir İnan, Eski Türk Dini Tarihi, Altınordu Yayınları, Ankara, 2020. Abdülkadir İnan, Tarihte Bugün Şamanizm Meteryaller ve Araştırmalar, Altınordu Yayınları, Ankara, 2020. Yusuf Ziya Yörükân, Türklerin Müslüman Olmadan Evvel Benimsediği Dinler Ve Şamanizmin Bu Dinler Üzerinde Görülen Tesirleri, (çev. Turhan Yörükân), Ötüken Neşriyat, İstanbul, 2016. Zafer Sever, “Nikolas Witsen’in Kuzey ve Doğu Tartaria Adlı Eseri ve Nogay, Kırgız, Başkurtlara Dair Notlar”, Turcology Research, S. 77, 2023, ss. 198-204.
Öz
Göçebe Bozkır Kültürünü hayat tarzı edinen Türkler için doğa her zaman vazgeçilmez bir unsur olmuştur. Doğa ile iç içe yaşayan ve her türlü ihtiyacını doğadan karşılayan bir toplumun inancı da buna göre şekillenecektir. Şamanizm inancının Türkler tarafından benimsenmesiyle birlikte doğaya birtakım kutsiyetler de atfedilmeye başlanmıştır. Türkler, doğada var olan dağ, ay, güneş, ağaç, taş ve su gibi varlıkların bir ruhunun (iyesinin) olduğuna inanarak onları canlı bir varlık olarak düşünmüşlerdir. Doğadaki varlıklara yılın belirli günlerinde kurbanlar kesip, onları hoşnut ettikten sonra, kendileri için huzur ve sağlık dilemeyi de ihmal etmemişlerdir. Bunun yanında doğanın zengin kaynaklarını hor kullanmayarak gelecek nesillere de doğaya karşı saygılı olmayı aşılamaya çalışmışlardır. Biz bu çalışmamızda Şamanizm inancını benimsemiş Türklerin doğadaki varlıklara karşı tutumunu ve ne tür inançlara sahip olduğunu çeşitli kaynaklardan elde ettiğimiz bilgiler ışığında değerlendirmeye çalışacağız.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- A.V. Anohin, Altay Şamanlığına Ait Materyaller, çev. Zekeriya Karadavut- Jannet Meyermanova, Kömen Yayınları, Konya, 2006. Abdülkadir İnan, “Türklerde Su Kültü İle İlgili Gelenekler”, Makaleler ve İncelemeler, C.I, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara, 2020. ss. 491-495, Abdülkadir İnan, Eski Türk Dini Tarihi, Altınordu Yayınları, Ankara, 2020. Abdülkadir İnan, Tarihte Bugün Şamanizm Meteryaller ve Araştırmalar, Altınordu Yayınları, Ankara, 2020. Yusuf Ziya Yörükân, Türklerin Müslüman Olmadan Evvel Benimsediği Dinler Ve Şamanizmin Bu Dinler Üzerinde Görülen Tesirleri, (çev. Turhan Yörükân), Ötüken Neşriyat, İstanbul, 2016. Zafer Sever, “Nikolas Witsen’in Kuzey ve Doğu Tartaria Adlı Eseri ve Nogay, Kırgız, Başkurtlara Dair Notlar”, Turcology Research, S. 77, 2023, ss. 198-204.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Türk Kültür Tarihi |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2023 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |
Kaynak Göster
