Exploring 2019 Turkish Course Curricula According to Program Development Steps

Yıl 2022, Cilt: 2 Sayı: 2, 222 - 245, 26.12.2022

Muhammed Eren Uygur , Zehra Nur Bayındır

Öz

The aim of the research is to examine and interpret the current Turkish Curricula (2019) in the context of its own internal dynamics and to address the relevant program according to the program development steps. The basic interpretive qualitative research method is used in the related research. Within the scope of the research, the current Turkish Curricula, curriculum development theories, and models, both the practical and intellectual foundations on which these models and theories are based are reviewed, and the literature review technique is used while conducting this review. While conducting the literature review, firstly the literature has been scanned in a way that is pertinent to curriculum development and Turkish language teaching program, then the studies that can be used in the research are examined in depth and an original interpretation is tried to be brought. In this framework, the data collected through the literature review are analyzed with the document analysis method, and the relationship of the current Turkish Curricula with curriculum development steps and curriculum development theories is tried to be explained. In the study, the historical and intellectual course of spirality, constructivism, and thematicism within the scope of the current Turkish Curriculum is discussed, and the curriculum development approaches on which the curriculum is based are explained. Although the current curriculum is a blend of curriculum development approaches such as "Rational Planning Model", "Process Approach Model", "Innovative/Situational Model" and "System Approach", the curriculum seems to be closer to the "Process Approach Model" with its focus on the individual and its positioning close to constructivism. However, the curriculum cannot be called completely constructivist and student-centered. There are also items in the curriculum that are contrary to these understandings and this situation is explained in the related study.

Anahtar Kelimeler

Turkish Course Curricula, curriculum development steps, spiral order, thematic approach, constructivism

Etik Beyan

Bu çalışma için etik kurul izni gerekmemektedir.

2019 Türkçe Dersi Öğretim Programının Program Geliştirme Basamaklarına Göre İncelenmesi

Öz

Araştırmanın amacı güncel Türkçe Dersi Öğretim Programı’nı (2019) kendi iç devinimsel yapısı bağlamında inceleyip yorumlamak ve program geliştirme basamaklarına göre değerlendirmektir. İlgili araştırmada temel nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırma kapsamında güncel Türkçe Dersi Öğretim Programı, program geliştirme kuramları ve modelleri, bu model ve kuramların yaslandığı hem uygulayımsal hem de düşünsel temellere yönelik tarama yapılmış, bu tarama yapılırken kaynak tarama tekniğinden faydalanılmıştır. Kaynak tarama yapılırken öncelikle program geliştirme ve Türkçe Dersi Öğretimi Programı’na içkin biçimde yüzeysel bir kaynakça çıkarılmış ardından araştırmada yararlanılabilecek çalışmalar derinlemesine incelenmiş ve özgün bir yorum getirilmeye çalışılmıştır. Bu çerçevede kaynak taraması aracılığıyla toplanan veriler belge incelemesi yöntemi ile çözümlenmiş, güncel Türkçe Dersi Öğretim Programı’nın program geliştirme basamakları ve program geliştirme kuramları ile ilişkisi açıklanmaya çalışılmıştır. Çalışmada, sarmallık, yapılandırmacılık ve tematikliğin, var olan Türkçe Dersi Öğretim Programı kapsamında tarihî ve düşünsel ilerleyişi ele alınmış, programın yaslandığı program geliştirme yaklaşımları açımlanmıştır. Var olan program, program geliştirme yaklaşımlarından “Akılcı Planlama Modeli”, “Süreç Yaklaşımı Modeli”, “Yenilikçi/Durumsal Model” ve “Sistem Yaklaşımı”nın kaynaştırılmasıyla oluşturulmuş olsa da program bireyi merkeze alması ve yapılandırmacılığa yakın konumlanmasıyla daha çok “Süreç Yaklaşım Modeli”ne yakın gözükmektedir. Ancak programa tümüyle yapılandırmacı, öğrenci merkezli de denilemez. Programda bu anlayışlara aykırı maddeler de bulunmuş ve ilgili çalışmada bu durum açıklanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Türkçe dersi öğretim programı, program geliştirme basamakları, sarmal düzen, tematik yaklaşım, yapılandırmacılık

Etik Beyan

Bu çalışma için etik kurul izni gerekmemektedir.

Kaynakça

• Acun, R. (2011). Sistem yaklaşımıyla tarihte program geliştirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(2), 823-838.
• American Psychological Association. (2016). APA dictionary of psychology. DC: American Psychological Association; 2015.
• Arslan, M. (2007). Eğitimde yapılandırmacı yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 001–021. https://doi.org/10.1501/egifak_0000000150
• Babadoğan, C. & Olkun, S. (2006). Program development models and reform in Turkish primary school mathematics curriculum. International Journal for Mathematics Teaching and Learning, 1(1), 1-6. http://www.cimt.plymouth.ac.uk/journal/default.html .
• Bakırcıoğlu, R. (2016). Ansiklopedik eğitim ve psikoloji sözlüğü. Anı Yayıncılık.
• Bıçak, N. & Alver, M. (2018). 2018 Türkçe dersi öğretim programına ilişkin öğretmen görüşleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 7(4), 2480-2501.
• Bümen, T. N. (2006). Program geliştirmede bir dönüm noktası: yenilenmiş Bloom taksonomisi. Eğitim ve Bilim, 31(142), 3–14.
• Cevizci, A. (2017). Büyük felsefe sözlüğü. Say Yayınları.
• Cömert, B. (2008). Estetik. De Ki Yayın.
• Çağlar, M.Ç. (2019). Türkçe öğretim programının ve Türkçe ders kitabının dilbilim açısından incelenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Akdeniz Üniversitesi.
• Çeli̇k, A. & Aykutalp, A. (2017). Bios politikos’tan homo economicus’a: karşılaştırmalı bir perspektifle antik ve modern dönemde insan, ekonomi ve siyaset ilişkileri. İnsan ve İnsan, 4(13), 223-241 DOI: https://10.29224/insanveinsan.312624
• Demirel, Ö. (1992). Türkiye'de program geliştirme uygulamaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(7).
• Demirel, Ö. (2007). Eğitimde program geliştirme. Pegem Yayıncılık.
• Demirel, Ö. (2018). Eğitim sözlüğü. Pegem A.
• Dewey, J. (1906). The child and the curriculum (No. 5). University of Chicago press.
• Dewey, J. (1997). How we think. Courier Corporation.
• Dewey, J. (2013). The school and society and the child and the curriculum. University of Chicago Press.
• Direkçi, B., & Yavuz, M. (2018). 1-8. Sınıflar Türkçe dersi̇ öğretim programı kazanımlarının sarmal programlama yaklaşımı açısından incelenmesi, Journal Of Turkish Studies, 13(27), 583–599. https://Doi.Org/10.7827/Turkishstudies.14505
• Doğan Kahtalı, B. ve Çelik, Ş. (2020). 2019 Türkçe öğretim programında ölçme ve değerlendirme ile Türkçe öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirme araçlarını kullanma düzeyleri. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 6(2), 237–244. https://doi.org/10.38089/ekuad.2020.17
• Erdem, E. & Demirel, Ö. (2002). Program geliştirmede yapılandırmacılık yaklaşımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 81–87.
• Ergün, M. (2009). Eğitim felsefesi. Pegem Akademi.
• Erişen, Y. (1998). Program geliştirme modelleri üzerine bir inceleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 13(13), 79–97. https://Doi.Org/10.14527/630
• Esgin, A. (2013), The crisis of the sociology of education and ıts reflections in Turkey: on the critique of functionalist and eclecticist pragmatic tradition, Egitim Arastirmalari-Eurasian Journal of Educational Research, 50, 143-162.
• Göçer, A. (2019). Türkçe eğitiminde ölçme ve değerlendirmenin işlevselliğine etki eden önemli bir uygulama tekniği olarak geribildirim kullanımı. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 111-126.
• Güneş, F. (2011). Dil öğretim yaklaşımları ve Türkçe öğretimindeki uygulamalar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 123–148.
• Güzel, A. & Karadağ, Ö. (2013). Anlatma becerileri açısından “Türkçe dersi öğretim programı (6, 7, 8. Sınıflar)”na Eleştirel Bir Bakış. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(1), 45–52.
• Kalaycı, N. & Yıldırım, N. (2020). Türkçe dersi öğretim programlarının karşılaştırmalı analizi (2009-2017-2019). Trakya Eğitim Dergisi, 260–284. https://Doi.Org/10.24315/Tred.580427
• Karadağ, Ö. (2012). Anlama becerileri açısından Türkçe dersi öğretim programı (6, 7, 8. sınıflar)’na eleştirel bir bakış. Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 36(1), 97–110.
• Karadağ, Ö. & Tekercioğlu, H. (2019). Türkçe ders kitaplarındaki bilişsel ve üstbilişsel işlevlere dair bir durum tespiti. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(3), 628–646. https://Doi.Org/10.17860/Mersinefd.594240
• Karagöl, E. (2020). Yenilenmiş Bloom taksonomisine göre güncel Türkçe öğretim programları. Journal of Language Education and Research, 6(1), 56-71. DOI: 10.31464/jlere.666641
• Karasar, N. (2019). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler, teknikler. Nobel Yayıncılık.
• Kayhan, E., Altun, S. & Gürol, M. (2019). Sekizinci sınıf Türkçe öğretim programı (2018)'nın 21. yüzyıl becerileri açısından değerlendirilmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(2) , 20-35.
• Kılınç, A. & Duman, I. (2012). İlköğretim ikinci kademe Türkçe ders kitaplarındaki tematik yaklaşım üzerine bir inceleme. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 1(4), 94-101.
• Köse, M. R. (2004). Basil Bernstein: pedagojik pratik biçimlerinin toplumsal sınıfsal kökenleri üzerine. Eğitim Bilim Toplum Dergisi. https://doi.org/175285156
• Kurudayıoğlu, M., & Soysal, T. (2018). 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programı Kazanımlarının 21. Yüzyıl Becerileri Açısından İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 483-496.
• Kurudayıoğlu, M. & Soysal, T. (2020). 2018 Türkçe dersi öğretim programının dijital yetkinlik bakımından incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (54), 184-199.
• Läänemets, U. ve Kalamees-Ruubel, K. (2013). The taba-tyler rationales. Journal of the American Association for the Advancement of Curriculum Studies (JAAACS), 9(2).
• MEB. (2019). Türkçe dersi̇ öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Millî Eğitim Bakanlığı.
• MEB. (2020). Öğretim programları değerlendirme raporu. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
• Merriam, S. B., & Grenier, R. S. (Eds.). (2019). Qualitative research in practice: Examples for discussion and analysis. John Wiley & Sons.
• Oğuzkan, A. F. (1974). Eğitim terimleri sözlüğü. Türk Dil Kurumu.
• Olson, M. H., & Hergenhahn, B. R. (2016). Öğrenmenin kuramları. (Çev. S. Temizel). Nobel.
• Onan, B. & Arısoy, A. M. (2013). Türkçe öğretiminde epistemolojik bir yaklaşım. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(1), 77–91. https://doi.org/10.16916/aded.32758
• Özdemir, S. M. (2009). Eğitimde program değerlendirme ve Türkiye’de eğitim programlarını değerlendirme çalışmalarının incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 126–149.
• Özkan, U. B. (2019). Eğitim bilimleri araştırmaları için doküman inceleme yöntemi. Pegem Akademi.
• Pinker, S. (2018). Dil İçgüdüsü: Zihin dili nasıl meydana getirir. (Çev. F. İlgün). Bilge Kültür Sanat.
• Popkewitz, T. S. (2011). Curriculum history, schooling and the history of the present. History of Education, 40(1), 1–19. https://doi.org/10.1080/0046760X.2010.507222
• Rodwell, G. W. (1978). Skilbeck's model of school-based curriculum development and the Tasmanian primary education system. [Doctoral dissertation]. University of Tasmania.
• Sallan, S. & Boybeyi, S. (1994). Postmodernizm-modernizm ikilemi. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümü Dergisi (Yayınlanmıyor), 15, 313–323. https://doi.org/10.1501/Felsbol_0000000137
• Saylan, N. & Çiftçioğlu, R. (2010). John Dewey ve program geliştirme. I. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi.
• Schunk, D. H. (2009). Öğrenme teorileri. (Çev. Ed. M. Şahin). Nobel Yayınevi.
• Senemoğlu, N. (2020). Gelişim öğrenme ve öğretim: kuramdan uygulamaya. Anı Yayıncılık.
• Tomlinson, S. (1997). Edward Lee Thorndike and John Dewey on the science of education. Oxford Review of Education, 23(3), 365–383. https://doi.org/10.1080/0305498970230307
• Tröhler, D. (2016). Curriculum history or the educational construction of Europe in the long nineteenth century. European Educational Research Journal, 15(3), 279–297. https://doi.org/10.1177/1474904116645111
• Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı. (2017). Müfredatta yenileme ve değişiklik çalışmalarımız üzerine. http://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_07/18160003_basin_aciklamasiprogram.pdf
• Tunalı, İ. (1965). Estetik beğeni problemi. Felsefe Arkivi, (15), 57-67.
• Varış, F. (1985). Program geliştirmede metodolojik sorunlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 18(1), 67-77.
• Yurdabakan, İ. (2012). Bloom’un revize edilen taksonomisinin eğitimde ölçme ve değerlendirmeye etkileri. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 11(2).