The effects of
iron deficiency anemia (IDA) on HbA1c levels have not been elucidated. Possible
causes include changes in the quaternary structure of hemoglobin and the
possibility of facilitating glucose in the β globin chain in the patients with
IDA. In our study, it was planned to investigate the effect of IDA on HbA1c in
non-diabetic individuals. Ninety-five
premenopausal patients aged between 18-46 years who were admitted to our
outpatient clinic were included in our study. Forty-five patients with
hemoglobin value below 12 mg/dl were classified as patient group and forty-six
healthy subjects with hemoglobin value upper 12 mg/dl were classified as
control group. The relationship between the hemogram and other iron parameters (iron,
total iron binding capacity, ferritin, transferrin saturation) of the study
groups were investigated. The mean age of the patients included in our study
was 32±10 years in the patient group and 30 ± 8 years in the control group. The
HbA1c level was %5.6±0.2 in the IDA group and %5.1±0.2 in the control
group.HbA1c level of the control group was The difference between the groups
was statistically significant (p <0.001). In our study, HbA1c level was
significantly higher in the group with IDA. As a result of our study, it was
concluded that IDA and other possible sources of error should be considered
when interpreting HbA1c levels. It is thought that effective treatment of RIA
will eliminate the negative effects of anemia and the errors that will occur in
the interpretation of HbA1c.
Yapılan araştırmalarda
demir eksikliği anemisi (DEA)’nin HbA1c düzeylerine etkisi tam olarak
aydınlatılamamıştır. Muhtemel nedenler arasında hemoglobinin kuarterner yapısındaki
değişimler ve β globin zincirindeki glukasyonun DEA hastalarında kolaylaşmış
olması ihtimali üzerinde durulmaktadır. Çalışmamızda
diyabetik olmayan premenopozal kadınlarda DEA’nin HbA1c düzeyine olan etkisinin araştırılması
planlanmıştır. Çalışmamıza merkezimiz iç hastalıkları polikliniğine
başvuran 18-46 yaş arası premenopozal 91 hasta dahil edildi. Bu bireylerden
hemoglobin değeri 12 mg/dl altında olan 45 birey hasta grup, hemoglobin değeri
12 mg/dl ve üzerinde olan sağlıklı 46 birey ise kontrol grubu olarak sınıflandırıldı.
Çalışmaya alınan grupların hemogram ve diğer demir parametrelerinin (demir,
demir bağlama kapasitesi, total demir bağlama kapasitesi, ferritin, transferrin
satürasyonu) HbA1c ile arasındaki ilişki araştırıldı. Çalışmamıza dahil edilen hastaların yaş ortalaması DEA’si olan grupta 32±10 yıl, kontrol grubunda ise 30±8 yıl idi. Demir eksikliği anemisi olan grubun serum
HbA1c düzeyi, kontrol grubunun serum HbA1c düzeyinden yüksek olarak bulundu (sırasıyla; 5.6±0.2 ve 5.1±0.2,
p<0.001). Çalışmamızda HbA1c düzeyi DEA olan grupta istatiksel olarak anlamlı yüksek saptanmıştır. Çalışmamız
sonucunda HbA1c düzeyleri yorumlanırken DEA ve diğer olası hata kaynakları
konusuna dikkat edilmesi gerektiği kanaatine varılmıştır. DEA’nin etkin tedavisinin
aneminin olumsuz etkilerini ve HbA1c yorumlanmasında oluşacak hataları ortadan
kaldıracağı düşünülmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Endokrinoloji |
Bölüm | Özgün Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2019 |
Kabul Tarihi | 3 Temmuz 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 45 Sayı: 2 |
Journal of Uludag University Medical Faculty is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.