Osmanlı sosyo-ekonomik yapısının ana
unsurunu, üretim ile arz-talep dengesi oluşturmuştu. Üretimin asıl kaynağını
ise tarım ve tarıma bağlı faktörler oluşturmaktaydı. Bu sebeple kırsal
kesimdeki üretim unsurları, her zaman merkezî yönetimin denetimi altında
olmuştu. Tarımsal üretim sürecinde köylüler, bazı olumsuzluklarla
karşılaşmışlardı. Bu bağlamda yaşadıkları olumsuzlukları divâna arz eden
köylüler, haklarında merkezî yönetimin ne gibi tedbirler aldığının
bildirilmesini istemişti. Köylülerin gerek beşerî sebeplere bağlı sorunları,
gerek tarım alanlarının tohumla buluştuğu süreçten elde edilen hâsılatın
pazarlanmasına kadar geçen zamanda karşılaşmış oldukları sorunlar karşısında
nasıl davrandıklarının araştırılması gerekmiştir. XVI. yüzyılın ikinci
yarısında köylülerin tarımsal faaliyetlerinde, emek ve sermaye etrafında,
klasik tarım faaliyetlerini devam ettirmeleri, tarımda yaşanan sorunlara çözüm
bulamayışları, bir dönümde elde edilen ürün oranını olumsuz yönde etkilediği
görülmüştür. Köylülerin klasik tarım metotlarına devam etmeleri, tarımı iklimsel
koşullara bağlı yapmaları ve vergiler üzerinde bazı devlet memurlarının (ehl-i
örf ile ehl-i şer’) köylüleri suiistimal etmeleri karşısında merkezî yönetimin
ne gibi tedbirler aldığı da açıklanmıştır. Burada devletin, köylülerin kronik
sorunları karşısındaki fonksiyonunun tespiti oldukça önem arz etmekteydi.
Osmanlı Devleti, tarım alanlarının ekilip biçilmesine ve köylülerden tahsil
edeceği vergilerin toplanmasına oldukça önem vermişti. Ancak köylülerin klasik
tarımsal faaliyetleri dışında topraklarını ekip biçmeleri için köylüleri
organize edemediği gibi onların gerek tahsildarlar tarafından gerekse
konar-göçer ile eşkıyalar tarafından istismar edilmelerine de tam anlamıyla
mani olamamıştı. Bu bağlamda merkezî yönetim XVI. yüzyılın ikinci yarısında, kırsal
yerlerde sağlanan vergi gelirlerinin azalmamasına ve şehirlerin temel gıda
maddelerinin (hububat ve et vs.) sağlanmasında güçlüklerin yaşanmamasına önem
vermişti.
XVI. yüzyıl Osmanlı Devleti Divân-ı Hümâyûn köylü üretim kıtlık vergi reform
The main element of the Ottoman
socio-economic structure consisted of production and supply-demand balance. The
main source of production was agriculture and agriculture-related factors. For
this reason, the elements of production in rural areas have always been under
the control of central government. During the agricultural production process,
the peasants faced some problems. In this context, the peasants who presented
the negativity to the Imperial Council, wanted to be informed about what
measures the central government took. It was necessary to investigate how the
peasants behaved in the face of both human-related problems and the problems
they faced during the period from the process of the agricultural fields where
the seeds met to the marketing of the proceeds.It was explained that the
peasants continued classical farming methods and made agriculture dependently
on climatic conditions and what kind of measures the central government took
against the abuse of the peasants in taxation by some civil servants.Here, the
determination of the state's function against the chronic problems of the
peasants was very important. The Ottoman State attached great importance to the
cultivation of agricultural lands and the collection of taxes to be collected
from the peasants.However, apart from the classical agricultural activities of
the peasants, it was neither able to organize the peasants to cultivate their
land, nor could fully prevent them from being exploited by the collectors and
by the nomads and the bandits.In this context, the central government in the
second half of the sixteenth century emphasized that the tax revenues provided
in rural areas should not be reduced and that the cities would not have
difficulties in providing basic foodstuffs (cereals and meat etc.).
In the second half of the sixteenth century, the
problems faced by the peasants who constitute an important pillar of
agricultural production, from production to market, the difficulties they faced
in the marketing of the products they have grown and the effects of the
problems on agricultural activities were examined with reference to the
registration books. Among the most important income items of the state were
taxes on agricultural activities.In this context, from production to market,
the effects of human and natural problems on production faced by people /
peasants who have an important place in socio-economic structure and what kind
of decisions the Ottoman State took after the problems faced by the peasants
were presented to the Imperial Council were investigated.
Sixteenth Century Ottoman Empire Imperial Council peasant production Scarcity Tax reform
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Eylül 2019 |
Gönderilme Tarihi | 10 Mayıs 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 4 Sayı: 2 |
Bu eser Creative Commons BY-NC-SA 2.0 (Atıf-Gayri Ticari-Aynı Lisansla Paylaş) ile lisanslanmıştır.