The article deals with the economic policies of the Turkish Seljuk Sultans Gıyâseddin Keyhüsrev I (1205-1211), Izzeddin Keykavus I (1211-1220) and Alâeddin Keykubad (1220-1237) periods and the effects of these policies on the development of the Akhi-order. In this context, the occupation of ports such as Antalya, Alanya and Sinop by the Turkish Seljuks and its effects on the Seljuk economy are mentioned in the context of the activities of the merchants. The Turkish Seljuk state, which has strengthened its political and military position since the end of the XIth century, also develops economically and socially. Among these institutions, Akhi Organization comes first. Those who are included or not within Akhi Organization contribute to the development of these commercial activities and production. During the period of Kılıç Arslan II, the security of trade, the increase in production, the development of industry, provided because of the development and expansion of the caravanserais, which were established to ensure the development of trade in Anatolia, provided resources for domestic and foreign trade. In addition to agriculture and animal husbandry, which are the basic production models, the establishment of markets and industrial sites, which are the center of international trade, makes Anatolia one of the few countries in the world in economic terms. The role of Ahi-order is great in the organization and development of production activities in Seljuk cities. Akhi-order, which had a hierarchical structure among themselves, were trying to produce in standard quality under the management of Ahi Babas. As well as there were merchants from all over the world in important Anatolian cities such as Konya, Aksaray, Kayseri, Sivas and Erzurum, Seljuk merchants were going to almost every part of the world for the purpose of trade.
Turkish Seljuks Akhi Economic Policies Social Policies Merchants.
Öz
Makale Türkiye Selçuklu hükümdarlarından I. Gıyâseddîn Keyhüsrev (1205-1211) olmak üzere, I. İzzeddîn Keykâvus (1211-1220) ve Alâeddin Keykubad (1220-1237) dönemi ekonomi politikalarını ve bu politikaların Ahiliğin gelişimine olan etkileri ele alınmaktadır. Bu bağlamda Antalya, Alanya ve Sinop gibi limanların Türkiye Selçukluları tarafından ele geçirilişi ve bunun Selçuklu ekonomisine etkileri hakkında bahsedilmiştir. XI. yüzyılın sonlarından itibaren siyasi ve askerî açıdan konumunu güçlendiren Türkiye Selçuklu devleti ekonomik ve sosyal açıdan da gelişim gösterir. İskân ve şehirleşme faaliyetlerinin sonucu, ekonomik faaliyetler artar, ticaretin gelişmesine bağlı olarak ziraat ve üretim artar Bu müesseseler içerisinde Ahilik teşkilatı başta gelir. Ahilik teşkilatı içerisinde dahil olanlar ve olmayanlar bu ticari faaliyetleri ve üretimin gelişimine katkıda bulunur. II. Kılıç Arslan zamanında Anadolu’da ticaretin gelişimini sağlamak üzere tesis edilen kervansarayların geliştirilmesi ve yayılması sonucunda sağlanan ticaretin güvenliği, üretim artışı, sanayinin gelişimi, iç ve dış ticarete kaynak sağlamıştır. Selçuklu şehirlerinde üretim faaliyetlerinin düzenlenip geliştirilmesinde Ahilerin rolü büyüktür. Kendi aralarında hiyerarşik yapılanmaya sahip olan Ahiler, Ahi Şehylerinin yönetiminde standart kalitede üretim yapmaya çalışıyorlardı. Konya, Aksaray, Kayseri, Sivas, Erzurum gibi önemli Anadolu şehirlerinde dünyanın her tarafından gelen tüccarlar bulunduğu gibi Selçuklu tüccarları da dünyanın hemen hemen her tarafına ticaret amacı ile gidiyorlardı.
Türkiye Selçukluları Ahilik Ekonomik Politikalar Sosyal Politikalar Tüccarlar.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Ortaçağ Arkeolojisi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Ekim 2023 |
Gönderilme Tarihi | 16 Ağustos 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 8 Sayı: Dr. Recep Yaşa’ya Armağan |
Bu eser Creative Commons BY-NC-SA 2.0 (Atıf-Gayri Ticari-Aynı Lisansla Paylaş) ile lisanslanmıştır.