Objective: This study was conducted to determine the effect of the individual training program given to women with breast cancer on their support needs and quality of life.
Material and Method: This semi-experimental study was completed with a total of 73 patients, 37 patients from the intervention group and 36 patients from the control group. Patients attending the study were observed for three months. Research data were obtained via personal information form, Self-Assessed Support Needs Scale and Quality of Life scale. Shapiro-Wilk Test, Chi-square, Pearson Chi-Square Test, Fisher Exact Test, Mann-Whitney U test, Friedman test, Wilcoxon ranks signed test were used for statistical analysis.
Results: A statistically significant difference was found between the groups in terms of body image, systemic treatment side effects, breast and arm symptoms, quality of life sub-dimensions scores. A statistically significant difference was found between intervention and the control group patients in terms of the total score averages of the support needs scale. 13.5% of the patients who formed the group of interventions were identified as complication in 52.8% of the control group patients.
Conclusion: As a result of this study, it was determined that the individual training program given to women with breast cancer had a positive effect on their support needs and quality of life. With the individual training program given to the intervention group, it was determined that there was a decrease in support needs and an improvement in their quality of life.
Breast Cancer Patient Education Quality of Life Support Needs
Ege University Scientific Research Projects Coordination
16-HYO-003
We would like to extend special thanks to Ege University Scientific Research Projects Coordination for their support. We would like to also thank all patients who participated in the study.
Amaç: Bu çalışma meme kanserli kadınlarda verilen bireysel eğitim programının destek gereksinimleri ve yaşam kalitesine etkisini belirlemek amacıyla yapıldı.
Materyal ve Metod: Bu yarı deneysel çalışma, girişim grubundan 37 hasta, kontrol grubundan 36 hasta olmak üzere toplam 73 hasta ile tamamlandı. Çalışmaya katılan hastalar üç ay süresince gözlemlendi. Araştırma verileri kişisel bilgi formu, kendi kendine destek gereksinimlerini değerlendirme ölçeği ve yaşam kalitesi ölçekleri ile toplandı. Verilerin analizinde Shapiro-Wilk Testi, ki-kare testi, Pearson Ki-kare Testi, Fisher’s Exact, Ki-kare testi, Mann-Whitney U testi, Friedman testi, Wilcoxon signed ranks testi kullanıldı.
Bulgular: Beden imajı, sistemik tedavi yan etkileri, meme ve kol semptomları ile yaşam kalitesi alt boyutları puanları açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı. Destek gereksinimleri ölçeği toplam puan ortalamaları bakımından girişim ve kontrol grubu hastaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulundu. Yapılan üç aylık izlem sonucunda girişim grubunu oluşturan hastaların %13.5’inde, kontrol grubu hastaların ise %52.8’inde komplikasyon geliştiği belirlendi (p<0.05).
Sonuç: Bu çalışma sonucunda meme kanserli kadınlarda verilen bireysel eğitim programının destek gereksinimlerine ve yaşam kalitesine olumlu etkisi olduğu saptandı. Girişim grubuna verilen bireysel eğitim programı ile destek gereksinimlerinde azalma, yaşam kalitelerinde iyileşme olduğu belirlendi.
Meme Kanseri Hasta Eğitimi Yaşam Kalitesi Destek Gereksinimleri
16-HYO-003
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Orijinal Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Proje Numarası | 16-HYO-003 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2023 |
Gönderilme Tarihi | 21 Haziran 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |
Van Health Sciences Journal (Van Sağlık Bilimleri Dergisi) başlıklı eser bu Creative Commons Atıf-Gayri Ticari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.