Evaluation of Vancomycin Resistant Enterococci Strains Isolated from Rectal Swab Cultures

Yıl 2023, Cilt: 16 Sayı: 3, 214 - 219, 30.12.2023

Nurnehir Baltacı Bozkurt , Ali Öztürk , Tuğba Avan Mutlu

https://doi.org/10.52976/vansaglik.1246544

Öz

Objective: The purpose of this study was to quantify the frequency of Vancomycin-Resistant Enterococcus (VRE) strains isolated from retrospective rectal swab cultures and to assess their antibiotic susceptibility profiles.
Material and Method: Retrospective analysis of 2543 rectal swab samples collected during a five-year period at Niğde Ömer Halisdemir University Training and Research Hospital revealed VRE rates. The VITEK 2 compact (BioMérieux, France) device was used to measure the isolated strains and detect antibiotic chemicals.
Results: From a total of 2543 samples that were retrospectively evaluated, 38 (2%) Enterococci species were recovered. VRE was found in 1% (n:22) of all samples. All VRE-positive strains were isolated from pediatric patients and inpatients, even though Enterococcus faecium species (95%, n:21) accounted for the majority of VRE isolations. According to testing for antibiotic susceptibility, the strains were shown to be most resistant to teicoplanin (n:33, 19%) and ampicillin (32, 18%).
Conclusion: The VRE rates attained in the study were discovered to be lower than those attained in comparable studies carried out in our nation. It was thought that taking the relevant precautions for VRE infections in hospitals, maintaining regular surveillance cultures in the relevant centers, implementing limited antibiotic use policies, and ensuring continuity were of great importance.

Anahtar Kelimeler

Vancomycin-resistant enterococcus, Multidrug Resistance, Enterococcus faecium, Epidemiology

Rektal Sürüntü Kültürlerinden İzole Edilen Vankomisin Dirençli Enterokok Suşlarının Değerlendirilmesi

Öz

Amaç: Bu çalışmada retrospektif olarak rektal sürüntü kültürlerinden izole edilen Vankomisin Dirençli Enterokok (VRE) suşlarının prevalansının belirlenmesi ve diğer antibiyotik ajanlara duyarlılık profillerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Materyal ve Metot: Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde beş yıllık zaman dilimi içinde 2543 rektal sürüntü örneğinde VRE oranları retrospektif olarak araştırılmıştır. İzole edilen suşların türlerinin belirlenmesi ve antibiyotik duyarlılıklarının saptanması amacıyla VITEK 2 compact (BioMérieux, Fransa) cihazından yararlanılmıştır.
Bulgular: Retrospektif olarak incelenen 2543 örnekten, 38 (%2) Enterokok kökeni izole edilmiştir. Tüm örneklerin %1’i (n:22) VRE olarak tespit edilmiştir. En çok Enterococcus faecium türünde (%95, n:21) VRE izole edilirken, VRE pozitif suşların hepsi pediatri yaş grubunda ve yatarak tedavi gören hastalardan izole edilmiştir. Suşların antibiyotik duyarlılık testlerine göre en çok teikoplanin (n:33, %19) ve ampisilin (32, %18) direncine sahip olduğu belirlenmiştir.
Sonuç: Çalışmada elde edilen VRE oranları ülkemizde yapılan diğer çalışmalara göre daha düşük oranda olduğu tespit edilmiştir. Hastanelerde VRE enfeksiyonlarına yönelik ilgili önlemlerin alınması, ilgili merkezlerde sürveyans kültürlerinin düzenli yapılması, kısıtlı antibiyotik kullanım politikalarının uygulanması ve sürekliliğin sağlanmasının büyük önem taşıdığı düşünülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Vankomisin Dirençli Enterokok, Çoklu İlaç Direnci, Enterococcus faecium, Epidemiyoloji, Vancomycin-resistant enterococcus, Multidrug Resistance

Kaynakça

• Ahmed MO, Baptiste KE. (2018). Vancomycin-resistant enterococci: a review of antimicrobial resistance mechanisms and perspectives of human and animal health. Microbial Drug Resistance, 24(5), 590-606.
• Asgin N, Otlu B. (2020). Antibiotic resistance and molecular epidemiology of vancomycin-resistant enterococci in a Tertiary Care Hospital in Turkey. Infection and Drug Resistance, 13, 191.
• Avcioğlu F, Altinöz Aytar A, Öztürk E, Şahin İ, Çalişkan E. (2016). Düzce Üniversitesi Araştirma ve Uygulama Hastanesinde vankomisine dirençli enterokok kolonizasyonunun değerlendirilmesi. Duzce Medical Journal, 18(1), 8-11.
• Batistão DWDF, Gontijo-Filho PP, Conceição N, Oliveira AGD, Ribas RM. (2012). Risk factors for vancomycin-resistant enterococci colonisation in critically ill patients. Memórias do Instituto Oswaldo Cruz, 107, 57-63.
• Bilgin M, Görgün S, İşler H, Başbulut E. (2021). Evaluation of the distribution and antibiotic resistance profiles of enterococcus species isolated from urine cultures. Turkish Bulletin of Hygiene and Experimental Biology, 78(3), 265-272.
• Binici İ, Karahocagil MK, Sünnetçioğlu M, Parlak M. (2022). Vankomisine dirençli enterokok kolonizasyonu sürveyansı, diğer antimikrobiyallere duyarlılıkları ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi. Van Tıp Dergisi, 29(2), 177-183.
• Bulut A, Şengül H, Kaşıkçı ÖH. (2018). Vankomisine dirençli enterokok sürveyans çalışması: bir devlet hastanesi örneği. Journal of Academic Research in Nursing, 2018; 4(1), 21-27.
• Cetinkaya R, Yenilmez E, Mulazimoglu L. (2020). Antibiotic resistance rates in Enterococcus spp. in Turkey; a meta-analysis research. Annals of Clinical And Analytical Medicine, 1, 7-14.
• Cetinkaya Y, Falk PS, Mayhall CG. (2002). Effect of gastrointestinal bleeding and oral medications on acquisition of vancomycin-resistant Enterococcus faecium in hospitalized patients. Clinical Infectious Diseases, 35(8), 935-942.
• Çalışkan A, Kirişci Ö. (2020). Rektal tarama örnekleri ile klinik örneklerde üreyen vankomisine dirençli enterokokların irdelenmesi: Yedi yıllık sürveyans, retrospektif kesitsel bir çalışma. ANKEM Dergisi, 34(3), 105-111.
• Çomoğlu Ş, Kaya Ş, Ceran N, Aksöz S, Öztürk S, Karagöz G. (2019). Determination of in vitro activity of linezolid in resistance gram-positive bacteria by e-test method. The Medical Journal of Haydarpaşa Numune Training and Research Hospital, 59(1), 25-30.
• Gamze A, Güneşer D, Güner A, Karahasan A. (2021). Hastanede yatan hastalardan alinan rektal sürüntü örneklerinde vankomisine dirençli enterokok taranmasi: stratejik değerlendirme. Ankem Dergisi, 35(3), 70-76.
• Gümüş D, Şelale DS, Nakipoğlu Y, Küçüker M. (2011). Vankomisine dirençli enterokokların izolasyonunda değişik besiyerlerinin araştırılması. Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi, 41(4), 162-167.
• Hasanpour F, Neyestani Z, Arzanlou M, Moradi-Asl E, Sahebkar A, Khademi F. (2021). Vancomycin-resistant enterococci in Iran: A systematic review and meta-analysis of non-clinical studies. Gene Reports, 24, 101265.
• Hendrix CW, Hammond JM, Swoboda SM, Merz WG, Harrington SM, Perl TM et al. Lipsett PA. (2001). Surveillance strategies and impact of vancomycin-resistant enterococcal colonization and infection in critically ill patients. Annals of Surgery, 233(2), 259-265.
• Hertz FB, Nielsen KL, Olsen MH, Ebdrup SR, Nielsen C, Kirkby NS e al. (2022). Vancomycin‐resistant Enterococcus faecium: should we screen on admission? APMIS, 130(11), 657-660.
• Kacar F, Eroğlu E, Tarakçı A, Çölkesen FD, Armağan ŞÖ, Can S. (2022). Evaluation of Vancomycin Resistant Enterecoccal Infections. Türk Yogun Bakim Dergisi, 20(1), 44-50.
• Kilbaş KEP, Kılbaş İ,Çiftci İH. (2022). 2000-2021 yılları arasında izole edilen enterococcus faecium suşlarında direnç ve virülans genlerinin moleküler karakterizasyonu; sistematik derleme. Flora the Journal of Infectious Diseases and Clinical Microbiology, 27(4), 637-647.
• Kilbaş I, Çiftçi IH. (2018). Antimicrobial resistance of Enterococcus isolates in Turkey: A meta-analysis of current studies. Journal of Global Antimicrobial Resistance, 12,26-30.
• O’Driscoll T, Crank CW. (2015). Vancomycin-resistant enterococcal infections: epidemiology, clinical manifestations, and optimal management. Infection and Drug Resistance, 8, 217.
• Şanlı K, Kömürcü SZM, Şahin AS.(2022). Yoğun bakım ünitesindeki erişkin hastaların kan kültüründe üretilen Enterococcus faecalis ve Enterococcus faecium'un prevalansı ve antimikrobiyal duyarlılıkları. Medical Journal of Istanbul Kanuni Sultan Suleyman 14(3), 268-273.
• Taşbakan MI. (2010). Vankomisine dirençli enterokok olguları. ANKEM Dergisi, 24, 82-84.
• Van Tyne D, Gilmore MS. (2014). Friend turned foe: evolution of enterococcal virulence and antibiotic resistance. Annual Review of Microbiology, 68, 337.
• Yiş R, Aslan S, Çıtak Ç, Değirmenci S. (2011). Gaziantep çocuk hastanesinde vankomisine dirençli enterokok kolonizasyonunun değerlendirilmesi. Mikrobiyoloji Bulteni, 45(4), 646-654