This
study was carried out with the purpose of determining the general statuses and
current production infrastructures of farmers in the province of Van in Turkey
who deal with agriculture and animal husbandry and providing recommendations by
finding out about the problems that lead to reduction in production. For this
purpose, survey forms that were held with trainees who attended training
programs at DAP (Eastern Anatolian Project) Farmer Training Center at Van
Yuzuncu Yil University were utilized. The vast majority (89.51%) of the
participants of these training programs consisted of low-income individuals,
and a significant part among these individuals (37.90%) owned agricultural land
with areas in the range of 5-20 da. The ratios of those who acquired the coarse
feeds and concentrate feeds that were used at their establishment from outside
were found respectively as 21.55% and 43.56%. Most participants stated that
they grazed their animals in forage land (90.87%) and did not use silage
(81.60%). 60.37% of the participants took part in cattle breeding, 28.11% took
part in sheep breeding, 53.54% were not involved in any agricultural
association, and 58.18% did not receive agriculture-related assistance. The
main problem in the establishments was determined as feeds and feeding the
animals (25.75%), which were followed by health problems (21.89%).
Enterprise Structure Feed and Nutrition Problems Mechanization Health
Bu çalışma, Van ilinde tarım
ve hayvancılıkla uğraşan çiftçilerin genel durumlarını ve mevcut üretim
altyapılarını belirlemek, üretimin azalmasına neden olan sorunların saptanarak
çözüm önerilerinde bulunmak amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla, Van Yüzüncü Yıl
Üniversitesi DAP (Doğu Anadolu Projesi) Çiftçi Eğitim Merkezi’nde eğitimlere
katılan kursiyerlerle yapılan anketler kullanılmıştır. Eğitimlere katılanların
büyük çoğunluğu düşük gelirli (%89.51) bireylerden oluşmakta ve önemli bir
bölümünün 5-20 da (%37.90) tarım arazisine sahip oldukları belirlenmiştir. İşletmede
kullanılan kaba ve kesif yemleri, dışarıdan temin edenlerin oranı sırasıyla
%21.55 ve %43.56 olarak bulunmuştur. Ankete katılanların çoğunluğunun
hayvanlarını merada (%90.87) otlattıkları ve silaj kullanmadıkları (%81.60)
belirlenmiştir. Ankete katılanların %60.37’sinin sığırcılıkla, %28.11’inin
koyunculukla uğraştıkları, herhangi bir tarımsal örgütlenmede yer almayanların
oranı %53.54 ve tarımsal desteklerden faydalanmayanların oranı ise %58.18
olarak tespit edilmiştir. İşletmelerde yem ve hayvan besleme sorunu (%25.75)
temel sorun olarak belirlenmiş, bunu sağlık sorunları (%21.89) izlemiştir.
İşletme Yapısı Yem ve Beslenme Sorunları Mekanizasyon Sağlık
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Veteriner Cerrahi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 22 Kasım 2019 |
Gönderilme Tarihi | 11 Şubat 2019 |
Kabul Tarihi | 1 Ekim 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 30 Sayı: 3 |
Kabul edilen makaleler Creative Commons Atıf-Ticari Olmayan Lisansla Paylaş 4.0 uluslararası lisansı ile lisanslanmıştır.