Tafsir (Qur’an exegesis) is the name of the Islamic Ummah’s efforts
to understand the Qur’an. The recording and introduction of this
effort is the subject of Tafsir History. Although there are many
in number, it is not possible to say that the works related to the history of Tafsir have comprehensively discussed the knowledge
and culture of the past fourteen centuries. The development of
many different styles in tafsir over time necessitated to categorize
the studies of tafsir. When we look at the works written in the field
of tafsir, it will be seen that the classifications, which are not very
different from each other, are made and these classifications are
united in a common denominator.
The first period tafsirs were examined under the main headings such
as Narration (Rivayah) and Dirayah (Reason) Tafsirs” and later they
were categorized as “Fıqhi (Judicial), Lugawi (Linguistic), Madhabi
(Denominational), and Ishari (Symbolic) Tafsirs”. Considering the
nomenclature differences in the contemporary tafsir classifications
and the classification of the tafsir in the first period, it is seen that
the studies of tafsir in the first period were in the shadow of the
social turbulences and political divisions, but in the contemporary
period, the classifications are subject-centered.
In our article, it will be emphasized that the history of tafsir
should be written in the face of new developments. Also it will
be underlined that the developments in the field of tafsir should
be included in the historical works which will be written at the
present time.
Tefsir, İslam ümmetinin Kur’an’ı anlama çabasının adıdır. Bu çabanın
kayda geçirilmesi ve tanıtılması Tefsir Tarihinin konusudur.
Sayıca fazla olmalarına rağmen Tefsir tarihi ile ilgili eserlerin, on
dört asırlık tefsir birikim ve kültürünü kapsamlı bir şekilde ele aldığını
söylemek mümkün görünmemektedir. Zaman içerisinde tefsirde
pek çok farklı tarzın gelişmesi, tefsir çalışmalarını kategorize
etmeyi gerektirmiştir. Tefsir Tarihi alanında yazılmış eserlere bakıldığında
birbirinden çok da farklı olmayan tasniflerin yapıldığı, bu
tasniflerin ortak bir paydada birleştiği görülecektir.
İlk dönem tefsirleri “Rivayet ve Dirayet” gibi ana başlıklar altında
incelenirlerken daha sonraları ise “Fıkhi, Lugavi, Mezhebi, İşari”
gibi isimlerle kategorize edilmişlerdir. Son dönem tefsir tasnifleri
ile ilk dönem tefsir tasniflerindeki isimlendirme farklıklarına dikkat
edildiğinde ilk dönem tefsir çalışmalarının sosyal çalkantıların
ve siyasi ayrışmaların gölgesinde kaldığı, sön dönem tasniflerin ise
konu ağırlıklı oldukları görülecektir.
Makalemizde yeni gelişmeler karşısında tefsir tarihi yazımının
nasıl olması gerektiği üzerinde durulacak ve tefsir alanındaki gelişmelerin
yeni yazılacak tefsir tarihi eserlerine alınması gerektiği
vurgulanacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2019 |
Gönderilme Tarihi | 1 Şubat 2019 |
Kabul Tarihi | 21 Nisan 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 5 Sayı: 1 |
Yakın Doğu Üniversitesi İslam Tetkikleri Merkezi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.