Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

KAMU DİPLOMASİSİNDE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ ROLÜ

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 2, 1 - 12, 15.10.2021

Öz

Soğuk Savaş sonrasında Kamu diplomasisi, bir devletin geleneksel diplomatik faaliyetlerinin yanında ikincil bir çarpan güç haline geldi. Kamu diplomasisinin yanı sıra sivil toplum kuruluşlarının (STK) da kullanılması bir devletin etkili ve popüler politikalar izlemesine önemli bir araç haline geldi. Sivil toplum kuruluşlarının insani yardım, kültürel, sosyal ve ekonomi alanındaki diyalog potansiyeli ve işlevselliği, devletlerin etkili bir dış politika izlemesine yardımcı olmaktadır. Günümüzde kamu diplomasisi, aynı zamanda uluslararası ilişkilerde ‘yumuşak güç’ rekabetinin de bir yansımasıdır. Kamu diplomasisinin uygulanma biçimi sürekli olarak gelişmekte, devletler ve uluslararası kamuoyu arasında siyasi ilişkiler oluşturmak için yeni araçlar geliştirilmektedir. Ülkeler, yumuşak güç unsurlarını genişletme ve etkili kullanmaya yönelik politikalar geliştirmektedir. Bu faktör, devletlere dış politika yapımında daha geniş bir alan ve nüfuz kurma potansiyeli sağlamaktadır. Bu makale kamu diplomasisinde sivil toplum kuruluşların rolü ile devlet işbirliği konusunu tartışmaktadır. Uluslararası ilişkilerde liberal perspektifle bağlantılı olarak incelendiğinde, STK'ların dünya siyasetinde etkili bir katılımcı olarak görülmektedir. Bu çalışmada sivil toplum kuruluşlarının kamu diplomasisi kapsamında devletlerin dış politikasını nasıl etkilediğini ve uluslararası sistem içerisindeki rolünü analiz etmektedir.

Kaynakça

  • Ahmed, S. & David P. 2006. NGOs in International Politics. Kumarian Press Inc.
  • Berenskoetter, F. and Williams, M.J (2007) Power in World Politics. London: Routledge Taylor & Francis Group.
  • Bolay, H. (1997). “Sivil Toplum ve Manası”, Yeni Türkiye Dergisi, Sivil Toplum Özel Sayısı, Sayı 18.
  • Bros, N. (2017). Public Diplomacy and Cooperation with NGOs in the Liberal Perspective of International Relations, Journal Of Education Culture and Society, no:1, pp. 11-23.
  • Cerny, Milton and Michael Durham. 2005. “NGO Response to Tsunami: Now and the Future.” International Journal of Civil Society Law 10: pp.10-19.
  • Cull, N.J (2009). Public Diplomacy: Lessons from the Past, Figueroa Press: Los Angeles
  • Cull, N. J. (2006). “Public Diplomacy” Before Gullion: The Evolution of a Phrase. https://www.uscpublicdiplomacy.org/blog/public-diplomacy-gullion-evolution-phrase Erişim Tarihi: 12.04.2018.
  • Clarke, Gerard. 1998. “Non-Governmental Organizations (NGOs) and Politics in the Developing World.” Political Studies 46: 36- 52.
  • Duffield, Mark. 1997. “NGO Relief in War Zones: Towards an Analysis of the New Aid Paradigm.” Third World Quarterly 18(3): 527-542.
  • - Ekşi, Muharrem (2018), Kamu Diplomasisi ve Ak Parti Dönemi Türk Dış Politikası, Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Fisher, William. (1995). Toward sustainable development?: struggling over India's Narmada River. New York: M.E. Sharpe.
  • Giddens, A. (2004). Modernliğin Sonuçları, Ayrıntı Yayınları: İstanbul.
  • Gündoğdu, S. (2015), “Kültürel Diplomasi ve Yunus Emre Enstitüsü”, Türk Dış Politikası ve Kamu Diplomasisi, Mehmet Şahin, B. Senem Çevik (Ed.), Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Heins, Volker. 2005. “Democratic States, Aid Agencies and World Society: What’s the Name of the Game?” Global Society 19: pp.361-384.
  • İHH,2019 Faaliyet Raporu, https://www.ihh.org.tr/public/publish/0/135/ihh-yillik-rapor-2019---111220.pdf İHH İnsani Yardım Vakfı (2018a). Tarihçe. https://www.ihh.org.tr/tarihce
  • Kalın, İ. (2011). Türk Dış Politikası ve Kamu Diplomasisi, https://www.kamudiplomasisi.org/makaleler/makaleler/100-tuerk-d-politikas-ve-kamu-diplomasisi
  • Karns, Margaret and Karen Mingst. 2010. International Organizations: The Politics and Processes of Global Governance. 2nd Edition. Reinner
  • Koyuncu, S. (2017). Bi̇r İleti̇şi̇m Prati̇ği̇ Olarak Kamu Di̇plomasi̇si̇: T.C. Başbakanlik Basin Yayin Ve Enformasyon Genel Müdürlüğü’nün Türk Kamu Di̇plomasi̇si̇ndeki̇ Yeri̇, Yayinlanmamiş Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi SBE.
  • Krasner, Stephen. 1995. “Power Politics, Institutions, and Transnational Relations.” In Bringing Transnational Relations Back In: Non-State Actors, Domestic Structures and International Institutions, ed. Thomas Risse-Kappen. Cambridge: Cambridge University Press. Pp.257-79.
  • Kurtuluş, B (2014). 21. Yüzyil da Değişen Kamu Diplomasisinin Türk Dış Politikasına Yansıması, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, SBE.
  • Lancaster, Carol. 2007. Foreign Aid: Diplomacy, Development, Domestic Politics. The University of Chicago Press.
  • Nye, Joseph (2013). Hard, Soft, and Smart Power (Editör: Andrew F. Cooper, Jorge Heine, Ramesh Thakur ve Joseph Nye). The Oxford Handbook of Modern Diplomacy. Oxford University Press, 430-441.
  • Özkan, A. (2015). 21. Yüzyılda Staretjik Vizyon Kamu Diplomasisi ve Türkiye’nin Kamu Diplomasisi İmkanları, TASAM, https://tasam.org/tr-TR/Icerik/18519/21_yuzyilin_stratejik_vizyonu_kamu_diplomasisi
  • Pierce, David. (1977). “Relationships - and lack thereof - between economic time series, with special reference to money and interest rates.” Journal of the American Statistical Association, 72, Applications Sections: pp.11-22.
  • Risse-Kappen, Thomas. 1995. “Bringing Transnational Relations Back In: Introduction.” In Bringing Transnational Relations Back In: Non-State Actors, Domestic Structures and International Institutions, ed. Thomas Risse-Kappen. Cambridge: Cambridge University Press. pp.3-34.
  • Schmidt, B.C (2007) ‘Realism and Facets of Power in International Relations’ in Berenskoetter, F. and Williams, M.J. (ed) Power in World Politics. London: Routledge Taylor & Francis Group, pp. 43-63.
  • Smith, Jackie, Ron Pagnucco, George A. Lopez. 1998. “Globalizing Human Rights: The Work of Transnational Human Rights NGOs in the 1990s.” Human Rights Quarterly 20(2): 379-412.
  • Snow, N (2009). Rethingking Public Diplomacy, Nancy Snow & Philip M. Taylor (eds) Handboook of Public Diplomacy, New York: Routledge.
  • Sönmezoğlu, F. (1989). Uluslar arası Politika ve Dış Politika Analizi. İstanbul: Filiz Kitabevi
  • Yaylar, Y. (2020). Karşılaştırmaları Kamu Diplomasisi Analizi: Türkiye-ABD ve Japonya, Yayınlanmamış Doktora Tez, Konya Selçuk Üniversitesi, SBE.
  • Machiavelli, NÇ (2004). Prens (1. Baskı). İstanbul: Bordo Siyah Yayınları.
  • Morgenthau, H.J and Thompson, K.W (1985) Politics Among Nations: The Struggle for Power and Peace. New York: McGraw-Hill.
  • Tembo, Fletcher. 2003. “The Multi-Image Development NGO: An Agent of the New Imperialism?” Development in Practice 13(5): 527-533.
  • Willetts, Peter. 2001. “What is Non-Governmental Organizations.", UNESCO Encyclopaedia of Life Support Systems, Section 1 Institutional and Infrastructure Resource Issues, Article 1.44.3.7.
  • World Bank. 1992. “Terms of Reference for Study on the NGO Sector in Uganda.” Eastern Africa Department, Population and Human Resources Operations Division.

THE ROLE OF THE NON GOVERNMENTAL ORGANİZATİONS IN PUBLIC DIPLOMACY

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 2, 1 - 12, 15.10.2021

Öz

After the Cold War, Public diplomacy became a secondary multiplier alongside the traditional diplomatic activities of the state. The use of non-governmental organizations as well as public diplomacy has become an important tool for a state to pursue effective and popular policies. The potential dialogue and functionality of non-governmental organizations in humanitarian aid, cultural, social and economic fields help states to pursue an effective foreign policy. Today, public diplomacy is also a reflection of "soft power" competition in international relations. The implementation of public diplomacy is continuously developing and to create political relations between states and international communities, new have tools been created. Countries develop policies to expand and use soft power elements effectively. This factor provides states with the potential to establish a wider scope and influence in foreign policy making. This article discusses the role of non-governmental organizations and state cooperation in public diplomacy. When examined with the liberal perspective in international relations, NGOs are seen as effective participant in world politics. This study analyzes how non-governmental organizations affect the foreign policy of states. Within the scope of public diplomacy and their role in the international system.

Kaynakça

  • Ahmed, S. & David P. 2006. NGOs in International Politics. Kumarian Press Inc.
  • Berenskoetter, F. and Williams, M.J (2007) Power in World Politics. London: Routledge Taylor & Francis Group.
  • Bolay, H. (1997). “Sivil Toplum ve Manası”, Yeni Türkiye Dergisi, Sivil Toplum Özel Sayısı, Sayı 18.
  • Bros, N. (2017). Public Diplomacy and Cooperation with NGOs in the Liberal Perspective of International Relations, Journal Of Education Culture and Society, no:1, pp. 11-23.
  • Cerny, Milton and Michael Durham. 2005. “NGO Response to Tsunami: Now and the Future.” International Journal of Civil Society Law 10: pp.10-19.
  • Cull, N.J (2009). Public Diplomacy: Lessons from the Past, Figueroa Press: Los Angeles
  • Cull, N. J. (2006). “Public Diplomacy” Before Gullion: The Evolution of a Phrase. https://www.uscpublicdiplomacy.org/blog/public-diplomacy-gullion-evolution-phrase Erişim Tarihi: 12.04.2018.
  • Clarke, Gerard. 1998. “Non-Governmental Organizations (NGOs) and Politics in the Developing World.” Political Studies 46: 36- 52.
  • Duffield, Mark. 1997. “NGO Relief in War Zones: Towards an Analysis of the New Aid Paradigm.” Third World Quarterly 18(3): 527-542.
  • - Ekşi, Muharrem (2018), Kamu Diplomasisi ve Ak Parti Dönemi Türk Dış Politikası, Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Fisher, William. (1995). Toward sustainable development?: struggling over India's Narmada River. New York: M.E. Sharpe.
  • Giddens, A. (2004). Modernliğin Sonuçları, Ayrıntı Yayınları: İstanbul.
  • Gündoğdu, S. (2015), “Kültürel Diplomasi ve Yunus Emre Enstitüsü”, Türk Dış Politikası ve Kamu Diplomasisi, Mehmet Şahin, B. Senem Çevik (Ed.), Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Heins, Volker. 2005. “Democratic States, Aid Agencies and World Society: What’s the Name of the Game?” Global Society 19: pp.361-384.
  • İHH,2019 Faaliyet Raporu, https://www.ihh.org.tr/public/publish/0/135/ihh-yillik-rapor-2019---111220.pdf İHH İnsani Yardım Vakfı (2018a). Tarihçe. https://www.ihh.org.tr/tarihce
  • Kalın, İ. (2011). Türk Dış Politikası ve Kamu Diplomasisi, https://www.kamudiplomasisi.org/makaleler/makaleler/100-tuerk-d-politikas-ve-kamu-diplomasisi
  • Karns, Margaret and Karen Mingst. 2010. International Organizations: The Politics and Processes of Global Governance. 2nd Edition. Reinner
  • Koyuncu, S. (2017). Bi̇r İleti̇şi̇m Prati̇ği̇ Olarak Kamu Di̇plomasi̇si̇: T.C. Başbakanlik Basin Yayin Ve Enformasyon Genel Müdürlüğü’nün Türk Kamu Di̇plomasi̇si̇ndeki̇ Yeri̇, Yayinlanmamiş Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi SBE.
  • Krasner, Stephen. 1995. “Power Politics, Institutions, and Transnational Relations.” In Bringing Transnational Relations Back In: Non-State Actors, Domestic Structures and International Institutions, ed. Thomas Risse-Kappen. Cambridge: Cambridge University Press. Pp.257-79.
  • Kurtuluş, B (2014). 21. Yüzyil da Değişen Kamu Diplomasisinin Türk Dış Politikasına Yansıması, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, SBE.
  • Lancaster, Carol. 2007. Foreign Aid: Diplomacy, Development, Domestic Politics. The University of Chicago Press.
  • Nye, Joseph (2013). Hard, Soft, and Smart Power (Editör: Andrew F. Cooper, Jorge Heine, Ramesh Thakur ve Joseph Nye). The Oxford Handbook of Modern Diplomacy. Oxford University Press, 430-441.
  • Özkan, A. (2015). 21. Yüzyılda Staretjik Vizyon Kamu Diplomasisi ve Türkiye’nin Kamu Diplomasisi İmkanları, TASAM, https://tasam.org/tr-TR/Icerik/18519/21_yuzyilin_stratejik_vizyonu_kamu_diplomasisi
  • Pierce, David. (1977). “Relationships - and lack thereof - between economic time series, with special reference to money and interest rates.” Journal of the American Statistical Association, 72, Applications Sections: pp.11-22.
  • Risse-Kappen, Thomas. 1995. “Bringing Transnational Relations Back In: Introduction.” In Bringing Transnational Relations Back In: Non-State Actors, Domestic Structures and International Institutions, ed. Thomas Risse-Kappen. Cambridge: Cambridge University Press. pp.3-34.
  • Schmidt, B.C (2007) ‘Realism and Facets of Power in International Relations’ in Berenskoetter, F. and Williams, M.J. (ed) Power in World Politics. London: Routledge Taylor & Francis Group, pp. 43-63.
  • Smith, Jackie, Ron Pagnucco, George A. Lopez. 1998. “Globalizing Human Rights: The Work of Transnational Human Rights NGOs in the 1990s.” Human Rights Quarterly 20(2): 379-412.
  • Snow, N (2009). Rethingking Public Diplomacy, Nancy Snow & Philip M. Taylor (eds) Handboook of Public Diplomacy, New York: Routledge.
  • Sönmezoğlu, F. (1989). Uluslar arası Politika ve Dış Politika Analizi. İstanbul: Filiz Kitabevi
  • Yaylar, Y. (2020). Karşılaştırmaları Kamu Diplomasisi Analizi: Türkiye-ABD ve Japonya, Yayınlanmamış Doktora Tez, Konya Selçuk Üniversitesi, SBE.
  • Machiavelli, NÇ (2004). Prens (1. Baskı). İstanbul: Bordo Siyah Yayınları.
  • Morgenthau, H.J and Thompson, K.W (1985) Politics Among Nations: The Struggle for Power and Peace. New York: McGraw-Hill.
  • Tembo, Fletcher. 2003. “The Multi-Image Development NGO: An Agent of the New Imperialism?” Development in Practice 13(5): 527-533.
  • Willetts, Peter. 2001. “What is Non-Governmental Organizations.", UNESCO Encyclopaedia of Life Support Systems, Section 1 Institutional and Infrastructure Resource Issues, Article 1.44.3.7.
  • World Bank. 1992. “Terms of Reference for Study on the NGO Sector in Uganda.” Eastern Africa Department, Population and Human Resources Operations Division.
Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Fatih Tuna 0000-0001-9549-9972

Yayımlanma Tarihi 15 Ekim 2021
Gönderilme Tarihi 20 Ağustos 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 11 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Tuna, F. (2021). KAMU DİPLOMASİSİNDE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ ROLÜ. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 1-12. https://doi.org/10.17828/yalovasosbil.985550
AMA Tuna F. KAMU DİPLOMASİSİNDE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ ROLÜ. YSBD. Ekim 2021;11(2):1-12. doi:10.17828/yalovasosbil.985550
Chicago Tuna, Fatih. “KAMU DİPLOMASİSİNDE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ ROLÜ”. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi 11, sy. 2 (Ekim 2021): 1-12. https://doi.org/10.17828/yalovasosbil.985550.
EndNote Tuna F (01 Ekim 2021) KAMU DİPLOMASİSİNDE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ ROLÜ. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi 11 2 1–12.
IEEE F. Tuna, “KAMU DİPLOMASİSİNDE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ ROLÜ”, YSBD, c. 11, sy. 2, ss. 1–12, 2021, doi: 10.17828/yalovasosbil.985550.
ISNAD Tuna, Fatih. “KAMU DİPLOMASİSİNDE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ ROLÜ”. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi 11/2 (Ekim 2021), 1-12. https://doi.org/10.17828/yalovasosbil.985550.
JAMA Tuna F. KAMU DİPLOMASİSİNDE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ ROLÜ. YSBD. 2021;11:1–12.
MLA Tuna, Fatih. “KAMU DİPLOMASİSİNDE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ ROLÜ”. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, c. 11, sy. 2, 2021, ss. 1-12, doi:10.17828/yalovasosbil.985550.
Vancouver Tuna F. KAMU DİPLOMASİSİNDE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ ROLÜ. YSBD. 2021;11(2):1-12.

-