Türkiye’de yaşlı nüfusun genel nüfus içerisindeki oranı hızla artmaktadır. 2060 yılında, Türkiye’de yaşayan her beş kişiden birinin yaşlı olacağı ön görülmektedir. Günümüzde 20’li yaşlarını deneyimleyen gençler, 2060’lı yıllarda yaşlılığa adım atacaklardır. Türkiye’nin 21. yy.’ın ikinci yarısına ilişkin yaşlılık politikaları, bu dönemde yaşlılığa adım atacak olan Y kuşağının özellikleri ve tutumları göz önünde bulundurularak yapılmalıdır. Türkiye’de Y kuşağı ile ilgili pek çok çalışma yapılmış ancak onların yaşlılık ve yaşlanma ile ilgili tutumlarına yeteri kadar bakılmamıştır. Bu çalışma, Y kuşağına mensup 19-24 yaş grubundaki gençlerin, yaşlılık ve yaşlanmaya ilişkin tutumlarını belirlemeyi amaçlamaktadır. Araştırmanın evrenini, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesinde 2018-2019 Eğitim ve Öğretim Yılı Bahar Dönemine kayıtlı lisans öğrencileri oluşturmaktadır. Çalışmada, araştırmaya katılan gençlerin yaşlılık ve yaşlanmaya ilişkin görece olumsuz bir tutuma sahip oldukları tespit edilmiştir. Katılımcıların yaşlılık ve yaşlanmaya ilişkin tutumlarının cinsiyet, yaşam yeri, aile türü ve büyük ebeveynler ile birlikte yaşama değişkenlerine göre anlamlı bir düzeyde değişmediği görülmüştür. Ancak büyük ebeveynler ile geçirilen sürenin, yaşlılık ve yaşlanmaya ilişkin tutumu olumsuz etkilediği tespit edilmiştir. Çalışmada, yaşlanmaya ilişkin olumlu tutumun, yaşlı bireyler ile ileride çalışma arkadaşı olma isteğine olumlu yansıdığı belirlenmiştir. Ayrıca yaşlı bakımında devlet yerine aileyi önceleyen katılımcılarda, daha olumlu bir yaşlılık ve yaşlanma tutumu tespit edilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Temmuz 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 13 Sayı: 1 |