Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Opinions of Health Professionals in Maternity Clinics on Perinatal Loss and Lament

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 7, 69 - 79, 30.06.2020
https://doi.org/10.31461/ybpd.701862

Öz

This is a descriptive study. It was carried out to determine the opinions of health professionals about “Perinatal Loss and Lamentation”. The study was conducted with the midwives and nurses working in a maternity and neonatal clinics in a public hospital and a city hospital between September 2019 and November 2019. The sample of the study consisted of 52 health professionals who accepted to participate in the study and filled the data collection form. The data of the study were collected with “Personal Information Form” and “Opinions on Perinatal Loss and Mourning Form”. Mann-Whitney U test and Kruskal-Wallis H test were used to evaluate the data.In the study, it was determined that all of the midwives and nurses were women (100%), almost all of them were married (90.4%) and more than half of them were nurses (69.2%). It was determined that 5.8% of them were high school graduates, 19.2% of them had an associate degree, 71.2% of them had a bachelor degree and 3.8% of them had a graduate diploma. It has been found that the midwives and nurses' highest working year was more than 20 years. When the pregnancy losses before the graduation and the status of receiving education about perinatal mourning were examined, nearly half of the midwives and nurses received the training (46.2%) and the participants stated that the training received was partially sufficient (32.7%). In the study, The statements of “Perinatal loss covers early/late fetal and neonatal deaths”, “After perinatal loss, parents may experience a mourning period”and, “Perinatal loss may negatively affect the physical health of the woman”, “Perinatal loss may negatively affect the psycho-social health of the woman”, “Parents experiencing perinatal loss should be encouraged by healthcare professionals to express their feelings” were most shared ones by the participants. In the study, it was determined that the mean score of the midwives and nurses on the OPLMF was 39.69 ± 5.65 and the scores ranged between 26-51. It was determined that the midwives and nurses had moderate knowledge of perinatal loss and mourning.

Kaynakça

  • Adolfsson, A., (2011). Metaanalysis to obtain a scale of psychological reaction after perinatal loss: focus on miscarriage. Psychol Res Behav Manag. 4,29-39.
  • Aerde, J., (2001). Guidelines for healthcare professionals supporting families experiencing a perinatal loss. Pediatric Child Health, 6 (7), 469-477.
  • Bhat, A., & Byatt, N., (2016). Infertility and perinatal loss: when the bough breaks. Curr Psychiatry Rep, 18(3), 31.
  • Brier, N., (2008). Grief following miscarriage: a comprehensive review of the literature. J Women Health, 17(3), 451–464.
  • Cote-Arsenault, D., (2013). The influence of perinatal loss on anxiety in multigravidas. Journal of Obstetric Gynecologic and Neonatal Nursing, 32, 623- 629.
  • Çam, MO., & Tektaş P., (2015). Gebelik kaybında hemşirelik yaklaşımı. Uluslararası Hakemli Kadın Hastalıkları ve Anne Çocuk Sağlığı Dergisi, 6, 105-122.
  • Jense, S. (2013). Emotional Support Following Early Pregnancy Loss in the Emergency Department: A Guide for Health Care Providers. http://content.lib.utah.edu/utils/getfile/collection/ehsl
  • Karaca Palas, P, Oskay, Ü. (2017). Düşük yapan kadınların bakımında swanson bakım kuramı. HEAD, 14(3), 228-232.
  • Kaydırak, M. (2018). Tıbbi terminasyon kararı alınan gebelere roy adaptasyon modeli doğrultusunda geliştirilen destek programının etkinliği. Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Köneş Özgür, M. (2018). Gebeliğin farklı dönemlerinde yaşanan perinatal kayıplarda kadınların deneyimledikleri keder düzeyi ve etkileyen faktörler. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Küçükkaya, P.G. (2009). Kayıp ve yas süreci. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 6(1),8-13.
  • Maguire M, Light A, Kuppermann M, Dalton VK, Steinauer JE, Kerns JL. (2015). Grief after second-trimester termination for fetal anomaly: a qualitative study. Contraception, 91(3):234–239.
  • Merrigan, JL. (2018). Educating emergency department nurses about miscarriage. MCN Am J Matern Child Nurs, 43(1),26-31.
  • Morales, M.D., Monge, F.J., Puente, P.C., Sánchez DV., Huete, M.E. (2012). Influence of coping strategies on somatic symptoms in pregnant spanish women: differences between women with and without a previous miscarriage. Applied Nursing Research, 25(3),164-70.
  • Mulvihill A., & Walsh T. Pregnancy loss in rural Ireland: an experience of disenfranchised grief. Br J Soc Work. 2013 [Google Scholar]
  • Murphy, F., & Merrell, J. (2009). Negotiating the transition: caring for women through the experience of early miscarriage. Journal of Clinical Nursing, 18(11), 1583-1591.
  • Robinson GM. (2014). Pregnancy loss. Best Pract Res Clin Obstet Gynaecol, 28(1),169-78.
  • Rohers C, Masterson A, Alles R, Wıtt C, Rutt P. (2008). Caring for families coping with perinatal loss. Journal Of Obstetric, Gynecologic,&Neonatal Nursing, 37,631-39.
  • Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması 2018. http://www.hips.hacettepe.edu.tr/tnsa2018/rapor/TNSA2018_ana_Rapor.pdf. Erişim Tarihi: 02.02.2020.
  • Yıldız, H. (2009). Yenidoğan bebeği ölen ebeveynlerin yas sürecine yardim. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, İstanbul
  • Yörük S, Türkmen H, Yalnız H, Nebioğlu M. (2016). Gebelikte yas, kayıp ve ebelik. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(3), 207-212.
  • Williams C, Cairnie J, Fines V, Patey C, Schwarzer K, Aylwar J. (2009). Construction of a parent-derived questionnaire to measure end-of-life care after withdrawal of lifecare after withdrawal of life-sustaining treatment in the neonatal intensive care unit. Pedıatrıcs, 123(1):87-95.

Kadın Doğum Kliniklerinde Çalışan Sağlık Profesyonellerin Perinatal Kayıp ve Yas ile İlgili Görüşleri

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 7, 69 - 79, 30.06.2020
https://doi.org/10.31461/ybpd.701862

Öz

Araştırma, tanımlayıcı niteliktedir. Sağlık profesyonellerinin “Perinatal Kayıp ve Yas” ile ilgili görüşlerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma, Eylül 2019-Kasım 2019 tarihleri arasında bir devlet hastanesi ve şehir hastanesinde kadın doğum ve yenidoğan kliniklerinde çalışan ebe ve hemşireler ile yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini araştırmaya katılmayı kabul eden ve veri toplama formunu dolduran toplam 52 sağlık profesyoneli oluşturmuştur. Araştırmanın verileri “Kişisel Tanıtıcı Bilgi” ve “Perinatal Kayıp ve Yas İlişkin Görüş Formu” ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde Mann-Whitney U testi ve Kruskal-Wallis H testi kullanılmıştır. Araştırmada, ebe ve hemşirelerin tamamının kadın (%56.7), tamamına yakının evli (%90.4) ve yarısından fazlasının hemşire (%69.2) olduğu belirlenmiştir. Bunlardan %5.8’inin lise, %19.2’sinin ön lisans, %71.2’sinin lisans, %3.8’inin lisansüstü mezunu olduğu saptanmıştır. Ebe ve hemşirelerin en fazla 20 yıl ve üstü çalışma yılına sahip olduğu bulunmuştur. Mezuniyet öncesi gebelik kayıpları ve perinatal yas konusunda eğitim alma durumu incelendiğinde, ebe ve hemşirelerin yarısına yakının eğitim aldığı (%46.2) ve katılımcılar alınan eğitimin kısmen yeterli (%32.7) olduğunu ifade etmişlerdir. Araştırmada katılımcıların en çok “Perinatal kayıp; erken/geç fetal ve yenidoğan ölümlerini kapsar”, “Perinatal kayıp sonrası, ebeveynler yas süreci yaşayabilir” ve “Perinatal kayıp, kadının fiziksel sağlığını olumsuz etkileyebilir”, “Perinatal kayıp, kadının psiko-sosyal sağlığını olumsuz etkileyebilir”, “Perinatal kayıp yaşayan ebeveynler, sağlık çalışanları tarafından duygularını anlatmaları için cesaretlendirilmelidir” ifadelerine katılmışlardır. Araştırmada ebe ve hemşirelerin PKYGF puan ortalamalarının 39.69±5.65 (aralık:26-51) olduğu belirlenmiştir. Ebe ve hemşirelerin perinatal kayıp ve yasa ilişkin bilgilerinin orta düzeyde olduğu saptanmıştır.

Kaynakça

  • Adolfsson, A., (2011). Metaanalysis to obtain a scale of psychological reaction after perinatal loss: focus on miscarriage. Psychol Res Behav Manag. 4,29-39.
  • Aerde, J., (2001). Guidelines for healthcare professionals supporting families experiencing a perinatal loss. Pediatric Child Health, 6 (7), 469-477.
  • Bhat, A., & Byatt, N., (2016). Infertility and perinatal loss: when the bough breaks. Curr Psychiatry Rep, 18(3), 31.
  • Brier, N., (2008). Grief following miscarriage: a comprehensive review of the literature. J Women Health, 17(3), 451–464.
  • Cote-Arsenault, D., (2013). The influence of perinatal loss on anxiety in multigravidas. Journal of Obstetric Gynecologic and Neonatal Nursing, 32, 623- 629.
  • Çam, MO., & Tektaş P., (2015). Gebelik kaybında hemşirelik yaklaşımı. Uluslararası Hakemli Kadın Hastalıkları ve Anne Çocuk Sağlığı Dergisi, 6, 105-122.
  • Jense, S. (2013). Emotional Support Following Early Pregnancy Loss in the Emergency Department: A Guide for Health Care Providers. http://content.lib.utah.edu/utils/getfile/collection/ehsl
  • Karaca Palas, P, Oskay, Ü. (2017). Düşük yapan kadınların bakımında swanson bakım kuramı. HEAD, 14(3), 228-232.
  • Kaydırak, M. (2018). Tıbbi terminasyon kararı alınan gebelere roy adaptasyon modeli doğrultusunda geliştirilen destek programının etkinliği. Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Köneş Özgür, M. (2018). Gebeliğin farklı dönemlerinde yaşanan perinatal kayıplarda kadınların deneyimledikleri keder düzeyi ve etkileyen faktörler. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Küçükkaya, P.G. (2009). Kayıp ve yas süreci. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 6(1),8-13.
  • Maguire M, Light A, Kuppermann M, Dalton VK, Steinauer JE, Kerns JL. (2015). Grief after second-trimester termination for fetal anomaly: a qualitative study. Contraception, 91(3):234–239.
  • Merrigan, JL. (2018). Educating emergency department nurses about miscarriage. MCN Am J Matern Child Nurs, 43(1),26-31.
  • Morales, M.D., Monge, F.J., Puente, P.C., Sánchez DV., Huete, M.E. (2012). Influence of coping strategies on somatic symptoms in pregnant spanish women: differences between women with and without a previous miscarriage. Applied Nursing Research, 25(3),164-70.
  • Mulvihill A., & Walsh T. Pregnancy loss in rural Ireland: an experience of disenfranchised grief. Br J Soc Work. 2013 [Google Scholar]
  • Murphy, F., & Merrell, J. (2009). Negotiating the transition: caring for women through the experience of early miscarriage. Journal of Clinical Nursing, 18(11), 1583-1591.
  • Robinson GM. (2014). Pregnancy loss. Best Pract Res Clin Obstet Gynaecol, 28(1),169-78.
  • Rohers C, Masterson A, Alles R, Wıtt C, Rutt P. (2008). Caring for families coping with perinatal loss. Journal Of Obstetric, Gynecologic,&Neonatal Nursing, 37,631-39.
  • Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması 2018. http://www.hips.hacettepe.edu.tr/tnsa2018/rapor/TNSA2018_ana_Rapor.pdf. Erişim Tarihi: 02.02.2020.
  • Yıldız, H. (2009). Yenidoğan bebeği ölen ebeveynlerin yas sürecine yardim. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, İstanbul
  • Yörük S, Türkmen H, Yalnız H, Nebioğlu M. (2016). Gebelikte yas, kayıp ve ebelik. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(3), 207-212.
  • Williams C, Cairnie J, Fines V, Patey C, Schwarzer K, Aylwar J. (2009). Construction of a parent-derived questionnaire to measure end-of-life care after withdrawal of lifecare after withdrawal of life-sustaining treatment in the neonatal intensive care unit. Pedıatrıcs, 123(1):87-95.
Toplam 22 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sağlık Kurumları Yönetimi
Bölüm Cilt:4, Sayı:7 Haziran
Yazarlar

Pelin Palas 0000-0002-9336-6209

Yeliz Kaya 0000-0003-4277-3960

Sevde Aksu 0000-0001-7749-8474

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 4 Sayı: 7

Kaynak Göster

APA Palas, P., Kaya, Y., & Aksu, S. (2020). Kadın Doğum Kliniklerinde Çalışan Sağlık Profesyonellerin Perinatal Kayıp ve Yas ile İlgili Görüşleri. Yaşam Becerileri Psikoloji Dergisi, 4(7), 69-79. https://doi.org/10.31461/ybpd.701862