Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Antisosyal Kişilik Özellikleri Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2023, Cilt: 7 Sayı: 13, 75 - 91, 30.06.2023
https://doi.org/10.31461/ybpd.1243718

Öz

Bu çalışmanın amacı, antisosyal kişilik özelliklerinin değerlendirilmesinde kullanılabilecek güncel bir ölçeğin geliştirilmesi ve geçerlik güvenirlik çalışmalarının yapılmasıdır. Antisosyal Kişilik Özellikleri Ölçeği (AKÖÖ) maddeleri DSM-5 tanı kriterleri ve çeşitli klinik betimlemelerden yararlanarak oluşturulmuştur. Pilot uygulamada 171 kişilik veri setine uygulanan analizler sonucunda madde sayısı 22’ye düşürülmüştür. Asıl uygulamada, 18-73 (27.72±9.61) yaş aralığındaki 555 kadın (%69.9) ve 239 erkek (%30.1) olmak üzere toplam 794 kişilik üniversite öğrencisi ve toplum örnekleminden veri toplanmıştır. 794 kişiden oluşan veri setinden random bir şekilde seçilerek 387 katılımcının verileri ile Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA) ve 407 katılımcının verileri ile Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) yapılmıştır. Yapı geçerliği için yapılan AFA’ya göre 4 boyutlu bir faktör yapısına sahip olan ve varyansın %56.26’sını açıklayan 17 maddelik AKÖÖ’nün DFA’da sadece bir modifikasyonla kabul edilebilir uyum indekslerine sahip olduğu görülmüştür. Tekrar test korelasyonları .72 ila .89 ve madde toplam korelasyonları ise .40 ila .58 arasında bulunmuştur. Ölçeğin Cronbach alfa değerlerinin .67 ila .76 aralığında olduğu görülmüştür. Ayrıca yakınsak geçerlik için yapılan analizler sonucunda AKÖÖ’nün diğer ölçeklerle anlamlı korelasyonlarının olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak Türk kültüründe geliştirilmiş bir ölçek olan AKÖÖ’nün antisosyal kişilik özelliklerini ve antisosyal kişilik bozukluğuna yatkınlığı değerlendirmede kullanılabilecek, güçlü psikometrik özelliklere sahip, geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu tespit edilmiştir.

Destekleyen Kurum

Bu çalışma herhangi bir kurum tarafından desteklenmemiştir.

Proje Numarası

Bu çalışma bir proje kapsamında gerçekleştirilmemiştir.

Kaynakça

  • Aktepe, E., Kandil S. & Topbaş M. (2005). Çocuk ve ergenlerde intihar davranışı. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 4(2), 88-97.
  • Amerikan Psikiyatri Birliği (2013). Ruhsal bozuklukların tanısal ve sayımsal elkitabı. Beşinci baskı (DSM-5), Tanı ölçütleri başvuru el kitabı (Çev. Ed.: E Köroğlu) Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
  • Atay, S. (2009). Narsistik Kişilik Envanterinin Türkçeye Standardizasyonu, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11, 181-196.
  • Aydemir, Ö, Demet M.M., Danacı, A.E., Deveci, A., Taşkın, E.O., Mızrak, S., ... & İçelli İ. (2006). Borderline Kişilik Envanterinin Türkçe’ye uyarlanması, güvenilirlik ve geçerliliği. Türkiye’de Psikiyatri Dergisi, 8, 6-10.
  • Bağcı, B. & Öztürk-Samur, A. (2016). Çocuk ve Yetişkin Prososyallik Ölçeklerinin geçerlik güvenirlik çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) 17, 59-79.
  • Berg-Nielsen, T.S. & Wichström L. (2012). The mental health of preschoolers in a Norwegian population-based study when their parents have symptoms of borderline, antisocial, and narcissistic personality disorders: at the mercy of unpredictability. Child Adolesce Psychiatry Ment Health, 6, 19-24.
  • Bilge, Y. (2018). DSM-5 kişilik bozuklukları için kısa bir ölçek: Coolidge Eksen II Envanteri Plus Türkçe Kısa Formun geliştirilmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 19, 14-21.
  • Black, D.W. (2015) The Natural History of Antisocial Personality Disorder. Can J Psychiatry, 60, 309-314.
  • Brackett, M.A., Mayer, J.D. & Warner, R.M. (2004). Emotional intelligence and its relation to everyday behavior. Personality and Individual Differences, 36(6), 1387-1402.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32(32), 470-483.
  • Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (10. Basım). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Caprara, G.V., Steca, P., Zelli, A., & Capanna, C. (2005). A new scale for measuring adults' prosocialness. European Journal of Psychological Assessment, 21(2), 77-89.
  • Coşkunol, H., Bağdiken, İ., Sorias, S. & Saygılı, R. (1994). SCID-II (Türkçe versiyonu) görüşmesinin kişilik bozukluklarındaki güvenirliği. Turk Psikoloji Dergisi, 9, 26-29.
  • Ceylan, V., Kose, S., Akin, E. & Turkcapar, M. H. (2017). Normative data and factorial structure of the Turkish version of the Borderline Personality Questionnaire (Turkish BPQ). Psychiatry and Clinical Psychopharmacology, 27(2), 143-151.
  • Cohen, R.J. & Swerdlık, M.E. (2013). Psikolojik test ve değerleme. Testlere ve ölçmeye giriş. E. Tavşancıl (Çev.Ed.) Ankara: Nobel yayıncılık.
  • Dovidio, J. (1984). Helping behavior and altruism: An empirical and conceptualoverview. In L. Berkowitz (Ed.), Advances in Experimental Social Psychology, 17, 361-427.
  • Eisenberg, N. & Fabes, R.A. (1998). Prosocial development. In N. Eisenberg (Ed.), W. Damon (Series Ed.), Handbook of child psychology: Vol. 3. Social, emotional, and personality development (5th ed.). New York: Wiley.
  • Ekşi, F. (2016). The short form of the Five-Factor Narcissism Inventory: Psychometric equivalence of the Turkish version. Educational Sciences-theory & Practice, 16, 1081-1096.
  • Eren, N. (2010). Ağır kişilik bozuklukları ve hemşirelik girişimleri-Bölüm II. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 1(2), 86-95.
  • Erol, N. (1982). Ülkemizdeki psikiyatrik hastalarda MMPI’ın geçerlik çalışması. Psikoloji Dergisi, 14, 15-23.
  • Güleç, C. & Köroğlu E. (2000). Psikiyatri temel kitabı. (1. Basım). Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
  • Güleç, H., Tamam, L., Yazıcı, Güleç M., Turhan, M., Karakuş, G., Zengin, M. & Stanford, M.S. (2008). Psychometric properties of the Turkish version of the Barratt Impulsiveness Scale-11. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, 18, 251-258.
  • Hofmann, V. & Müller, C. (2018). Avoiding antisocial behavior among adolescents: The positive influence of classmates’ prosocial behavior. Journal of Adolescence, 68, 136-145.
  • Kaplan, H.I. & Sadock, B.J. (2000). Comprehensive Textbook of Psychiatry (7. Basım). New York: Lippincott Williams & Wilkins.
  • Kline, R.B. (2005). Principles and practice of Structural Equations Modeling. New York:Guilford Publication Inc.
  • Köroğlu, E. (2014). Psikonozoloji tanımlayıcı klinik psikiyatri. Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
  • Köroğlu, E., & Bayraktar, S. (2010). Kişilik Bozuklukları. (2. Basım). Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
  • Millon, T., Grossman, S., Millon, C., Meagher, S. & Ramnath, R. (2017). Modern Yaşamda Kişilik Bozuklukları. Gezmiş E.O. (Çev.) İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Patton, J.H., Stanford, M.S. & Barrat, E.S. (1995). Factor Structure of the Barrat Impulsiveness Scale. Journal of Clinical Psychology, 51, 768-774.
  • Regier, D.A., Kuhl, E.A. & Kupfer, D.J. (2013). The DSM-5: Classification and criteria changes. World J. Psychiatry, 12, 92-98.
  • Schorr, M.T., Quadors Dos Santos, B.T.M. ve Feiten, J.G., Sordi, A.O., Pessi, C., Von Diemen, L., ... & Hauck, S. (2021). et al. Association between childhood trauma, parental bonding and antisocial personality disorder in adulthood: A machine learning approach. Psychiatry Research, 304, 114082.
  • Schroeder, D.A. & William G.G. (2015). The field of prosocial behavior. In David A.Schroeder and William G. Graziano (Ed.). The Oxford Handbook of Prosocial Behavior. Oxford, UK: Oxford University Press.
  • Sorias, S., Saygılı, R. & Elbi, H. (1990). DSM-III-R Yapılandırılmış Klinik Görüşmesi Türkçe versiyonu: SCID-II Kişilik Bozuklukları Formu. İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
  • Spitzer, R.L., Williams, J.B.W., Gibbon, M. & First, M. (1990). Manual for the Structured Clinical Interview for DSM-III-R Personality Disorders. Washington DC: American Psychiatric Press.
  • Steiger, J.H. (2007). Understanding the limitations of global fit assessment in structural equation modeling. Personality and Individual Differences, 42(5), 893-898.
  • Şeker, H. & Gençdoğan, B. (2014). Psikolojide ve eğitimde ölçme aracı geliştirme (2.Basım). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Türkçapar, M.H., Örsel, S., Uğurlu, M., Sargın, E., Turhan, M., Akkoyunlu, S., Hatıloğlu, U. & Karakaş, G. (2007). Kişilik İnanç Ölçeği Türkçe Formunun geçerlik ve güvenirliği. Klinik Psikiyatri Dergisi, 10, 177-191.
  • Weisburd, D. & Waring, E. (2001). White-collar crime and criminal careers. Cambridge, UK: Cambridge University Press.
  • Zhou, Q., Wan, Y., Wang, J., Yang, L., Shen, F., Ni, Q., ... & Fu, Y. (2022). Antisocial personality disorder and related factors of adolescents in multi-ethnic areas of China: A cross-sectional study. Res Square (In press).

Development of The Antisocial Personality Characteristics Scale: Validity and Reliability Study

Yıl 2023, Cilt: 7 Sayı: 13, 75 - 91, 30.06.2023
https://doi.org/10.31461/ybpd.1243718

Öz

This study aims to develop an up-to-date scale that can be used in the assessment of antisocial personality traits and to conduct validity and reliability studies. The Antisocial Personality Characterisitics Scale (APCS) items were developed by benefiting DSM-5 diagnostic criteria and various clinical descriptions. In the pilot application, the number of items was reduced to 22 as a result of the analysis applied to a data set of 171 individuals. In the main application, data were collected from a total of 794 university students and a community sample consisting of 555 females (69.9%) and 239 males (30.1%) aged 18-73 (27.72±9.61). Exploratory Factor Analysis (EFA) was conducted with the data of 387 participants, and Confirmatory Factor Analysis (CFA) was conducted with the data of 407 participants. According to the EFA conducted for construct validity, it was seen that the 17-item APCS, which had a 4-dimensional factor structure and explained 56.26% of the variance, had acceptable fit indices with only one modification in the CFA. Test-retest correlations were found between .72 and .89 and item-total correlations between .40 and .58. Cronbach's alpha values of the scale were between .67 and .76. In addition, as a result of the analyses conducted for convergent validity, the APCS had significant correlations with other scales. In conclusion, it was determined that the APCS, a scale developed in Turkish culture, is a valid and reliable scale with strong psychometric properties that can be used to assess antisocial personality traits and susceptibility to antisocial personality disorder.

Proje Numarası

Bu çalışma bir proje kapsamında gerçekleştirilmemiştir.

Kaynakça

  • Aktepe, E., Kandil S. & Topbaş M. (2005). Çocuk ve ergenlerde intihar davranışı. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 4(2), 88-97.
  • Amerikan Psikiyatri Birliği (2013). Ruhsal bozuklukların tanısal ve sayımsal elkitabı. Beşinci baskı (DSM-5), Tanı ölçütleri başvuru el kitabı (Çev. Ed.: E Köroğlu) Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
  • Atay, S. (2009). Narsistik Kişilik Envanterinin Türkçeye Standardizasyonu, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11, 181-196.
  • Aydemir, Ö, Demet M.M., Danacı, A.E., Deveci, A., Taşkın, E.O., Mızrak, S., ... & İçelli İ. (2006). Borderline Kişilik Envanterinin Türkçe’ye uyarlanması, güvenilirlik ve geçerliliği. Türkiye’de Psikiyatri Dergisi, 8, 6-10.
  • Bağcı, B. & Öztürk-Samur, A. (2016). Çocuk ve Yetişkin Prososyallik Ölçeklerinin geçerlik güvenirlik çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) 17, 59-79.
  • Berg-Nielsen, T.S. & Wichström L. (2012). The mental health of preschoolers in a Norwegian population-based study when their parents have symptoms of borderline, antisocial, and narcissistic personality disorders: at the mercy of unpredictability. Child Adolesce Psychiatry Ment Health, 6, 19-24.
  • Bilge, Y. (2018). DSM-5 kişilik bozuklukları için kısa bir ölçek: Coolidge Eksen II Envanteri Plus Türkçe Kısa Formun geliştirilmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 19, 14-21.
  • Black, D.W. (2015) The Natural History of Antisocial Personality Disorder. Can J Psychiatry, 60, 309-314.
  • Brackett, M.A., Mayer, J.D. & Warner, R.M. (2004). Emotional intelligence and its relation to everyday behavior. Personality and Individual Differences, 36(6), 1387-1402.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32(32), 470-483.
  • Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (10. Basım). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Caprara, G.V., Steca, P., Zelli, A., & Capanna, C. (2005). A new scale for measuring adults' prosocialness. European Journal of Psychological Assessment, 21(2), 77-89.
  • Coşkunol, H., Bağdiken, İ., Sorias, S. & Saygılı, R. (1994). SCID-II (Türkçe versiyonu) görüşmesinin kişilik bozukluklarındaki güvenirliği. Turk Psikoloji Dergisi, 9, 26-29.
  • Ceylan, V., Kose, S., Akin, E. & Turkcapar, M. H. (2017). Normative data and factorial structure of the Turkish version of the Borderline Personality Questionnaire (Turkish BPQ). Psychiatry and Clinical Psychopharmacology, 27(2), 143-151.
  • Cohen, R.J. & Swerdlık, M.E. (2013). Psikolojik test ve değerleme. Testlere ve ölçmeye giriş. E. Tavşancıl (Çev.Ed.) Ankara: Nobel yayıncılık.
  • Dovidio, J. (1984). Helping behavior and altruism: An empirical and conceptualoverview. In L. Berkowitz (Ed.), Advances in Experimental Social Psychology, 17, 361-427.
  • Eisenberg, N. & Fabes, R.A. (1998). Prosocial development. In N. Eisenberg (Ed.), W. Damon (Series Ed.), Handbook of child psychology: Vol. 3. Social, emotional, and personality development (5th ed.). New York: Wiley.
  • Ekşi, F. (2016). The short form of the Five-Factor Narcissism Inventory: Psychometric equivalence of the Turkish version. Educational Sciences-theory & Practice, 16, 1081-1096.
  • Eren, N. (2010). Ağır kişilik bozuklukları ve hemşirelik girişimleri-Bölüm II. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 1(2), 86-95.
  • Erol, N. (1982). Ülkemizdeki psikiyatrik hastalarda MMPI’ın geçerlik çalışması. Psikoloji Dergisi, 14, 15-23.
  • Güleç, C. & Köroğlu E. (2000). Psikiyatri temel kitabı. (1. Basım). Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
  • Güleç, H., Tamam, L., Yazıcı, Güleç M., Turhan, M., Karakuş, G., Zengin, M. & Stanford, M.S. (2008). Psychometric properties of the Turkish version of the Barratt Impulsiveness Scale-11. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, 18, 251-258.
  • Hofmann, V. & Müller, C. (2018). Avoiding antisocial behavior among adolescents: The positive influence of classmates’ prosocial behavior. Journal of Adolescence, 68, 136-145.
  • Kaplan, H.I. & Sadock, B.J. (2000). Comprehensive Textbook of Psychiatry (7. Basım). New York: Lippincott Williams & Wilkins.
  • Kline, R.B. (2005). Principles and practice of Structural Equations Modeling. New York:Guilford Publication Inc.
  • Köroğlu, E. (2014). Psikonozoloji tanımlayıcı klinik psikiyatri. Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
  • Köroğlu, E., & Bayraktar, S. (2010). Kişilik Bozuklukları. (2. Basım). Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
  • Millon, T., Grossman, S., Millon, C., Meagher, S. & Ramnath, R. (2017). Modern Yaşamda Kişilik Bozuklukları. Gezmiş E.O. (Çev.) İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Patton, J.H., Stanford, M.S. & Barrat, E.S. (1995). Factor Structure of the Barrat Impulsiveness Scale. Journal of Clinical Psychology, 51, 768-774.
  • Regier, D.A., Kuhl, E.A. & Kupfer, D.J. (2013). The DSM-5: Classification and criteria changes. World J. Psychiatry, 12, 92-98.
  • Schorr, M.T., Quadors Dos Santos, B.T.M. ve Feiten, J.G., Sordi, A.O., Pessi, C., Von Diemen, L., ... & Hauck, S. (2021). et al. Association between childhood trauma, parental bonding and antisocial personality disorder in adulthood: A machine learning approach. Psychiatry Research, 304, 114082.
  • Schroeder, D.A. & William G.G. (2015). The field of prosocial behavior. In David A.Schroeder and William G. Graziano (Ed.). The Oxford Handbook of Prosocial Behavior. Oxford, UK: Oxford University Press.
  • Sorias, S., Saygılı, R. & Elbi, H. (1990). DSM-III-R Yapılandırılmış Klinik Görüşmesi Türkçe versiyonu: SCID-II Kişilik Bozuklukları Formu. İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
  • Spitzer, R.L., Williams, J.B.W., Gibbon, M. & First, M. (1990). Manual for the Structured Clinical Interview for DSM-III-R Personality Disorders. Washington DC: American Psychiatric Press.
  • Steiger, J.H. (2007). Understanding the limitations of global fit assessment in structural equation modeling. Personality and Individual Differences, 42(5), 893-898.
  • Şeker, H. & Gençdoğan, B. (2014). Psikolojide ve eğitimde ölçme aracı geliştirme (2.Basım). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Türkçapar, M.H., Örsel, S., Uğurlu, M., Sargın, E., Turhan, M., Akkoyunlu, S., Hatıloğlu, U. & Karakaş, G. (2007). Kişilik İnanç Ölçeği Türkçe Formunun geçerlik ve güvenirliği. Klinik Psikiyatri Dergisi, 10, 177-191.
  • Weisburd, D. & Waring, E. (2001). White-collar crime and criminal careers. Cambridge, UK: Cambridge University Press.
  • Zhou, Q., Wan, Y., Wang, J., Yang, L., Shen, F., Ni, Q., ... & Fu, Y. (2022). Antisocial personality disorder and related factors of adolescents in multi-ethnic areas of China: A cross-sectional study. Res Square (In press).
Toplam 39 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Psikoloji, Klinik Psikoloji
Bölüm Cilt:7, Sayı:13 Haziran
Yazarlar

Yıldız Bilge 0000-0003-2315-0055

Birgül Sena Mayda Bu kişi benim 0000-0002-4218-6793

Proje Numarası Bu çalışma bir proje kapsamında gerçekleştirilmemiştir.
Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 7 Sayı: 13

Kaynak Göster

APA Bilge, Y., & Mayda, B. S. (2023). Antisosyal Kişilik Özellikleri Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Yaşam Becerileri Psikoloji Dergisi, 7(13), 75-91. https://doi.org/10.31461/ybpd.1243718