Öncelikle kültürel mirasımızın önemli bir grubunu oluşturan resimler; arkeolojik alanlardan müzelere, özel koleksiyonlardan mimari yapılara kadar panel, kanvas, duvar ve çeşitli diğer taşıyıcı malzemeler üzerinde yer almaktadır. Bunların korunması için niteliklerine ve ortaya koydukları korunma durumlarına göre çeşitli yöntemler uygulanır. Koruma uygulamalarında en çok tartışılan konuların başında resimlerin artistik değerini ve ikonografik okunurluğunu arttırmak için yapılan tamamlamaya dönük müdahaleler gelir. Ancak bunlar resimlerin korunması için hayati bir ihtiyaç değildir. Daha çok kozmetik müdahale niteliği taşıyan bu tür uygulamalar, izleyici için eserin sunumu ile ilgili problemlere odaklanan estetik gereklilik olarak ortaya çıkmaktadır. Bu gereklilik 19. yüzyılın sonlarından itibaren farklı teknik, yöntem ve malzemelerin tartışılarak uygulandığı çalışmaları beraberinde getirmiş; farklı yaklaşımlar geliştirilmiştir.
Çalışmada; renk teorisinin gelişimi ile birlikte, koruma yaklaşımlarının gerekliliği olarak renksel (resimsel) tamamlama ilkelerinin gelişiminin araştırılması ve bu doğrultuda bazı örnek uygulamaların yapılması amaçlanmıştır. Böylece Türkiye’de genellikle göz ardı edilen konunun irdelenerek, örnek uygulamalarla da desteklenerek koruma çalışmalarına katkıda bulunulması hedeflenmektedir.
Koruma Onarım Tamamlama Renksel Tamamlama Resimsel Tamamlama Renk Karışımı
The paintings which have a significant place in our cultural heritage can be seen on panels, canvases, murals and various other carrier materials situated in different locations, from archaeological sites to museums and from private collections to architectural structures. Various methods are practiced for the conservation of the paintings depending on their material features and the quality of their conservation. One of the most controversial issues related to the conservation practices is interventions with reintegration purposes, which are carried out to enhance the artistic value and iconographic legibility of the paintings. However, these are not a vital for painting conservation. Such practices, which can rather be seen as cosmetic treatments, emerge as an aesthetic necessity, focusing on the problems associated with the artwork's presentation for the beholder. Since the late 19th century, that requirement has brought about the works in which various techniques, methods and materials have been discussed and distinctive approaches have been developed.
By including the development of color theory, the study and the development of color theory aim to investigate the development of the principles of color (pictorial) reintegration as a necessity of conservation approaches and make some sample practices in that direction. As a result, our study aims to contribute to conservation efforts by examining the issue that is often ignored in Turkey and supporting it with sample applications.
Conservation, restoration, reintegration, color integration, pictorial reintegration, color mixing.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 18 Ocak 2021 |
Gönderilme Tarihi | 19 Temmuz 2020 |
Kabul Tarihi | 13 Aralık 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 25 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.