Dijitalleşen Sanatta Duygunun Peşinde Kırılgan Dönüşüm: Matt Schu ile Duyguları Görmek

Yıl 2024, Sayı: Sanatta Dijitalizm [Özel Sayı], 143 - 156

Özlem Derin Sağlam

https://doi.org/10.17484/yedi.1501887

Öz

Bu makale, dijitalleşen sanatın duygusal dönüşümler üzerindeki etkilerini ve bu dönüşümlerin kırılgan yapısını incelemektedir. Felsefe, sanat felsefesi ve dijital sanat disiplinleri çerçevesinde, Matt Schu'nun sanatsal çalışmaları üzerinden yapılan analizlerle dijital sanatın insana sunduğu yeni ifade biçimleri ve bu biçimlerin duygusal anlamda nasıl dönüştürücü bir rol oynadığı ele alınmaktadır. Sterne’nin duyguların görselleştirilmesine dair görüşlerinden hareketle sanatın sadece kelimelerle değil, imgelerle de güçlü bir ifade aracı olduğu vurgulanmaktadır. Makale, dijital sanatın tarihsel gelişimi ve bu süreçte yaşanan önemli dönüşümleri detaylı bir şekilde ele almaktadır. Antik Yunan'dan Orta çağ’a, Rönesans'tan modern döneme kadar sanatın nasıl evrildiği ve dijital teknolojilerle nasıl yeni bir boyut kazandığı incelenmektedir. Tekhne kavramı ve onun sanat üzerindeki etkileri tartışılmış, özellikle sanatın işlevsel ve zanaat yönlerinin sanatsal özgürlüğe nasıl evrildiği üzerinde durulmuştur. Dijital sanatın sanatçılara sunduğu sınırsız yaratıcılık alanı ve teknik imkânlar sayesinde yeni bir sanatsal dil geliştirdiği belirtilmiştir. Makale, dijital sanatın izleyici üzerindeki etkileri ve bu etkileşimin duygusal dönüşüm üzerindeki rolüne dair özgün katkılar sunmaktadır. Dijital sanatın izleyicinin duygusal tepkileri üzerinde yarattığı farklar ve yeni deneyimlerin, süjenin kendi deneyimleri üzerinden kendine dair yeni anlamlar bulabileceğini göstermektedir. Felsefi ve sanatsal yorumlamalar üzerinden tasarlanan arkaplanda özellikle imge, düşünce ve duygulanım arasında bağlantı kurarak süjenin bunlarla olan ilişkisi tahayyül edilmeye çalışılmıştır. Yöntem olarak çıkarımsal yorumlama ve imgesel inceleme kullanılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Dijital sanat, kırılgan dönüşüm, tekhne, duygu, kendi

Fragile Transformation in the Pursuit of Emotions in Digitalized Art: Seeing Emotions with Matt Schu

Öz

This article examines the impact of digitalized art on emotional transformations and the fragile nature of these transformations. Through analyses of Matt Schu's artistic works within the frameworks of philosophy, art philosophy, and digital art disciplines, the article discusses the new forms of expression that digital art offers to humans and how these forms play a transformative role emotionally. Drawing from Sterne's views on the visualization of emotions, it emphasizes that art is a powerful means of expression not only through words but also through images. The article explores in detail the historical development of digital art and the significant transformations that have occurred in theprocess. It examines how art has evolved from Ancient Greece to the Middle Ages, from the Renaissance to the modern era, and how it has acquired a new dimension through digital technologies. The concept of ‘tekhne’ and its effects on art are discussed, with particular emphasis on how the functional and craft aspects of art have evolved into artistic freedom. It is noted that digital art through the limitless creative space and technical possibilities, it offers to artists, has developed a new artistic language. The article offers original contributions regarding the effects of digital art on the audience and the role of this interaction in emotional transformation. It demonstrates how digital art creates differences in the emotional responses of the audience and how new experiences allow the subject to discover new meanings about themselves based on their own experiences. In the background designed through philosophical and artistic interpretations,an attempt has been made to envision the subject’s relationship with images, thoughts, and emotions by establishing a connection between them. The methods used are inferential interpretation and imaginal analysis.

Anahtar Kelimeler

Digital art, fragile metamorphosis, tekhne, -emotions, self

Kaynakça

• Bataille, G. (2001). The unfinished system of nonknowledge (M. Kendall & S. Kendall, Çev.). University of Minnesota Press.
• Batur, R. (2020). Diyalektik bağlamda mekamorfi ve anatomi. (Tez No: 645028) [Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Universitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Baudrillard, J. (2011). Sanat komplosu (E. Gen & I. Ergüden, Çev.). İletişim Yayınları.
• Benjamin, W. (2012). Tekniğin olanaklarıyla yeniden üretilebildiği çağda sanat yapıtı. Pasajlar (A. Cemal, Çev.). Yapı Kredi Yayınları.
• Bozkurt, N. (1995). Sanat ve estetik kuramları. Sarmal Yayınevi.
• De Wands, B. (2006). Dijital çağın sanatı (O. Akınhay, Çev.). Akbank Yayınevi.
• Cevizci, A. (2017). Say büyük felsefe sözlüğü. Say Yayınları.
• Çakır, F. (2013). Dijital sanat: Teknolojinin sanat alanındaki yansımaları. Sanat ve Dil Dergisi, Sayı 17, 1-10.
• Daniken, V. H.-P., and Ruf, B. (1997). Marina Abramovic in conversation. New Moment, 7, Special Issue: La Biennale di Venecia, 3-4.
• Denis, C. (Director). (2005). Vers Mathilde [Motion Picture]. France.
• Frank, A. (2013). The wounded storyteller: Body, illness, and ethics. University of Chicago Press.
• Geray, H. (2003). İletişim ve teknoloji uluslararası birikim düzeninde yeni medya politikaları. Ütopya.
• Güçlü, A., Uzun, E., Uzun, S. ve Yolsal, Ü. H. (2003). Felsefe sözlüğü. Bilim ve Sanat Yayınları.
• Han, B.C. (2022). Palyatif toplum günümüzde acı (H. Barışcan, Çev.). Metis Yayıncılık.
• Leppert, R. (2009). Sanatta anlamın görüntüsü. İmgelerin toplumsal işlevi (İ. Türkmen, Çev.). Ayrıntı Yayınları.
• Mitchell, A. J. ve Winfree, J. K. (Eds.). (2009). The obsessions of Georges Bataille: Community and communication. SUNY Press.
• Nussbaum, M. C. (2001). Upheavals of thought: The intelligence of emotions. Cambridge University Press.
• Paul, C. (2016). A companion to digital art. John Wiley & Sons Publishing.
• Philostratus. (1931). Imagines (A. Fairbanks, Trans.). Heinemann.
• Plato. (2008). Sokrates’in savunması (A. Cevizci, Çev.). Sentez Yayınları.
• Popper, F. (1997). Art of the electronic age. Thames & Hudson.
• Robins, K. (1999). İmaj görmenin kültür ve politikası (N. Türkoğlu, Çev.). Ayrıntı.
• Sağ, M. (2023). Sanat terapisinin psikolojik boyutları ve alımlamalar. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 62, 162-171.
• Seigworth, G. J., & Gregg, M. (2010). An inventory of shimmers. In M. Gregg & G. J. Seigworth (Eds.), The affect theory reader. Duke University Press Books.
• Spinoza, B. D. (2006). Geometrik düzene göre kanıtlanmış ve beş bölüme ayrılmış olan etika (H. Z. Ülken, Çev.). Dost Kitabevi Yayınları.
• Spinoza, B. D. (2016). Ethica geometrik yöntemle kanıtlanmış ve beş bölüme ayrılmış ahlak (Ç. Dürüşken, Çev.). Kabalcı Yayınları.
• Sterne, L. (1999). Duygu yolculuğu (N. Yeğinobalı, Çev.). Ayrıntı.
• Von Daniken, H.-P. ve Ruf, B. (1997). Marina Abromovic in conversation. New Moment, 7, Special Issue: La Biennale di Venecia, 3-4.
• Wilson, S. (2003). Information arts: Intersections of art, science, and technology. Leonardo Book Series. MIT Press.