Halkla İlişkiler Araştırmalarında Yeni İletişim Teknolojilerinin Kullanımı: Halkla İlişkiler Ajanslarında Çevrimiçi Araştırma Tekniklerinin Kullanımına Yönelik Bir Araştırma

Yıl 2022, Sayı: 13, 1 - 24, 29.12.2022

Atiye Filiz Susar , Esra Yılmaz

https://doi.org/10.55609/yenimedya.1136624

Öz

Öz
Gelişen teknoloji ile birlikte hayatımızın her alanında ilerlemelerin kaydedildiği bilinmektedir. Bu ilerlemelerin kaynağını oluşturan internet sayesinde birçok yeni ortam, araç ve mecra geliştirilmiştir. Bu ortam ve araçlar hayatımızın her alanında başvurduğumuz vazgeçilmez unsurlar haline gelmiştir. Bu alanlardan birisi de her çalışmada yapılması gereken, bilinmeyenlere ışık tutan araştırmalardır. Herhangi bir alanda yapılan araştırmalarda önceden sadece geleneksel teknik ve araçlardan söz edilirken, yeni iletişim teknolojilerinin sunduğu ortam, araç ve tekniklerle çevrimiçi teknik ve araçlardan söz edilmeye başlanmıştır. Bu gelişmelerle araştırmalar dijital boyut kazanmış ve yapısı oldukça değişmiştir. Bu çalışma, gelişen teknolojiyle birlikte ortaya çıkan yeni iletişim teknolojilerinin sunduğu olanakların araştırmalarda kullanımını ve etkilerini incelemenin yanı sıra geleneksel araştırma tekniklerinin de kullanımını ortaya koymak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Türkiye’de yer alan halkla ilişkiler ajansları evreni oluşturmuştur. Türkiye Halkla İlişkiler Derneği’ne (TÜHİD) bağlı ajansların 57 tanesinin İstanbul’da, birinin İzmir’de, diğerinin Gaziantep’te yer alması nedeniyle çalışma evreni İstanbul’daki halkla ilişkiler ajansları olarak belirlenmiştir. Bu ajanslarla mülakat tekniği kullanılarak yüz yüze görüşmeler yapılmış, sonuçlar tablolar halinde yorumlanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Bilimsel Araştırma, Halkla İlişkilerde Araştırma, Geleneksel Teknik ve Araçlar, Çevrimiçi Teknik ve Araçlar, Çevrimiçi Araştırmalar

Kaynakça

• Alikılıç, Ö. A. (2011). Halkla İlişkiler 2.0: Sosyal Medyada Yeni Paydaşlar Yeni Teknikler. Efil Yayınevi.
• Asna, A. (2004). Notlar ve Değinmelerle Bir P,R.’cının Meslek Anıları. MediaCat
• Aydede, C. (2007). Teorik ve Uygulamalı Halkla İlişkiler Kampanyaları (5.bs). MediaCat.
• Aziz, A. (1988). Halkla İlişkiler ve Sözlü Basın. Halkla İlişkiler Sempozyumu. TODAİE.
• Binark, M. (2018). Yeni Medya Çalışmalarında Araştırma Yöntem ve Teknikleri (3.Basım). Ayrıntı Yayınları.
• Broom, G. M. ve Dozier, D. M. (1990). Using Research In Public Relations. Prentice Hall.
• Ege, B. (2013). Rastlantının Bittiği Yer: Big Data. Bilim ve Teknik Dergisi, 2020 (550), 22-26.
• Ehling, W. P. ve Dozier, D. M. (1992). “Public Relations Management and Operations Research” In Grunig J. E. (Ed), Excellence in Public Relations and Communication Management. Lawrence Erlbaum Association.
• Ertekin, Y. (1986). Halkla İlişkiler (Geliştirilmiş 2.bs). Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları.
• Gökçe, B. (1992). Toplumsal Bilimlerde Araştırma (2. bs ). Savaş Yayınları.
• Gökçe, O. ve Çukurçayır, A. (2006). Bilimsel Araştırma Teknikleri Ders Notları. Dizgi Ofset.
• Kadıbeşegil, M. S. (1986). Halkla İlişkilerde Temel İlkeler. Tükelmat A.Ş.
• Kaptan, S. (1973). Bilimsel Araştırma Teknikleri ve İstatistik Yöntemleri. Rehber Yayınevi.
• Karasar, N. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar, İlkeler, Teknikler (31. Bs). Nobel Yayıncılık.
• Kitchin, R., Laurioult, T. P. (2014). Small data in the era of big data. GeoJournal, 80 (4), 463-475. https://orcid.org/10.1007/s10708-014-9601-7
• Küçükkurt, M. (1988). Halkla İlişkilerde Araştırma Yöntemleri ve Değerlendirme. Halkla İlişkiler Sempozyumu. Ü.BYYO ve TODAİE Yayını.
• Lındstrom, M. (2017). Small Data Devasa Trendleri Ortaya Çıkaran Küçük İpuçları, (Ü.Şensoy, Çev). Optimist Yayın Dağıtım. (Orijinal basım tarihi 2016).
• Marston, J. E. (1963). The Nature Of Public Relations, Mc Graw- Hill Book Company Inc.
• Örs, F. (1999). Halkla İlişkilerde Araştırma, Ölçme ve Değerlendirme (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İzmir Ege Üniversitesi
• Özkaya, B. (2013). Halkla İlişkilerde Çevrimiçi Araştırma Tekniklerinin Kullanımı. Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Yeni Düşünceler Hakemli E-Dergisi, 2013 (7), 9–32.
• Ratner, B. (2011). Statistical and Machine-Learning Data Mining Techniques for Better Predictive Modeling and Analysis of Big Data (2.ed.). CRC Press.
• Sabuncuoğlu, Z. (1998). İşletmelerde Halkla İlişkiler (4.bs). Ezgi Kitabevi.
• Sayımer, İ. (2008). Sanal Ortamda Halkla İlişkiler. Beta Basım Yayın.
• Schönberger, V. M. ve Cukier, K. (2013). Büyük Veri Yaşama, Çalışma ve Düşünme Şeklimizi Dönüştürecek Bir Devrim. Paloma Yayınevi.
• Seitel, F. P.(1992). The Practice Of Public Relations (5.ed.). Macmıllan Publıshıng Company.
• Sencer, M. ve Sencer, Y. (1978). Toplumsal Araştırmalarda Yöntembilim. Doğan Basımevi
• Serper, Ö. ve Gürsakal, N. (1989). Araştırma Yöntemleri. Filiz Kitabevi.
• Seyidoğlu, H. (1995). Bilimsel Araştırma ve Yazma El Kitabı (6. bs.). Güzem Yayınları.
• Stephenson, H. (1971). Handbook Of Public Relations (2. Ed.). McGraw-Hıll Book Company.
• Susar, A. F. (2003). İstanbul’da Yer Alan Halkla İlişkiler Şirketlerinin Profili. Selçuk İletişim, 2003 (1), 51-66.
• Tractenberg, R. E.ve Sellers, K.F. (2017). Small Data” In Shintler, L.A. McNeely, C.L. (Eds), Encyclopedia Of Big Data. Springer International Publishing
• TÜHİD Üyelik Koşulları (2020) https://www.tuhid.org/uyelik-kosullari.html adresinden alındı.