Investigation of Decısıon-Making Behavıor of Site Engineers

Yıl 2024, , 93 - 106, 26.03.2024

Fatih Çelik , Mehmet Nurettin Uğural

https://doi.org/10.18657/yonveek.1252766

Öz

In this study, the decision-making situations of site engineers who serve as decision makers in the construction industry were investigated. Understanding the decision-making behaviors of site engineers with Natural Decision Making (NDM) processes and explaining the relationship between natural decision-making processes and Decision-Making Styles (DMS) will contribute to the improvement of their decision-making behaviors against the problems they encounter were aimed. The sample group of this study consists of 150 civil engineers working at the construction sites of private companies in Turkey. In the 34-item questionnaire form created as a data collection tool, a 6-item Natural Decision Making (NDM) scale consisting of 4 demographic questions, 5-point Likert-type questions and a 24-item Decision Making Styles (DMS) scale were used. The data collected from the participants were analyzed with the programs "SPSS 26" and "AMOS 23". In the findings; It has been observed that avoidant DMS has a negative correlation with Rational DMS and a positive significant correlation with other DMS and NDM. According to the results of the analysis, it was revealed that the site engineers mostly adopted the Avoidant DMS and Spontaneous DMS. In this case, it was concluded that the civil engineers working on the construction site applied the intuitive, avoidant and spontaneous decision-making style, which has a positive meaningful relationship with the natural decision-making behavior, instead of rational processes.
Key Words: Construction Management, Project Management, Decision Making, Organizational Management.
JEL Classification: D81, D91, L74

Anahtar Kelimeler

Construction Management, Project Management, Decision Making, Civil Engineering, Organizational Management

Şantiye Mühendislerinin Karar Verme Davranışlarının İncelenmesi

Öz

ÖZ
Bu çalışmada, inşaat sektöründe karar verici pozisyonunda görev almakta olan şantiye mühendislerinin karar verme durumları araştırılmıştır. Şantiye mühendislerinin karar verme davranışlarını, anlamak ve doğal karar verme süreçlerinin karar verme stilleri (KVS) ile ilişkisini açıklamayarak, karşılaşmış oldukları problemlere karşı karar verme davranışlarının iyileştirilmesine katkı sağlanması amaçlanmıştır. Çalışmanın örneklem grubunu, Türkiye’deki özel firmaların şantiyelerinde çalışan 150 inşaat mühendisi oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak oluşturulan 34 maddelik anket formunda, 4 adet demografik soru, 5'li likert tipi sorulardan oluşan 6 maddelik Doğal Karar Verme (DKV) ölçeği ve 24 maddelik Karar Verme Stilleri (KVS) ölçeği kullanılmıştır. Katılımcılardan toplanan veriler, ‘’SPSS 26 versiyonu’’ ve ‘’AMOS 23 versiyonu’’ programları ile analiz edilmiştir. Elde edilen bulgularda; kaçıngan karar verme stilinin rasyonel karar verme stili ile negatif, diğer karar verme stilleri ve doğrusal karar verme ile de pozitif anlamlı bir ilişkisi olduğu görülmüştür. Analiz sonuçlarına göre şantiyede görev yapan inşaat mühendislerinin, en çok kaçıngan karar verme stilini ve kendiliğinden karar verme stilini benimsedikleri ortaya çıkmıştır. Bu durumda şantiyede çalışan inşaat mühendislerinin rasyonel süreçler yerine doğal karar verme davranışı ile pozitif anlamlı ilişkisi olan, sezgisel, kaçıngan ve kendiliğinden karar verme stilini uyguladıkları sonucuna ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Yapım Yönetimi, Proje Yönetimi, Karar Verme, Örgütsel Yönetim.
JEL Sınıflandırması: D81, D91, L74

Anahtar Kelimeler

Yapım Yönetimi, Proje Yönetimi, Karar Verme, İnşaat Mühendisliği, Örgütsel Yönetim

Kaynakça

• Baiocco, R., Laghi, F., & D’Alessio, M. (2009). Decision-Making Style Among Adolescents: Relationship with Sensation Seeking and Locus of Control. Journal of Adolescence, 32(4), s. 963-976.
• Cannon-Bowers, J. A., & Salas, E. E. (1998). Making decisions under stress: Implications for individual and team training (pp. xxiii-447). American Psychological Association.
• Certo, S. C. (2003). Modern Management. New Jersey: PrenticeHall.
• Dessler, G. (2004). Management. New Jersey: Pearson Education Ltd.
• Donaldson, P., & Clifford, J. (1980). The Economyand Decision Making. St. Paul: Publishing Company.
• Erikçi, B., & Yaşar, O. (2021). Pilot Karar Verme Davranışı: Rasyonel mi? Doğal mı? İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 10(1), 938-959.
• Harren, V. A. (1979). A Model of Career Decision-Making for College Students. Journal of Vocational Behavior, 14, s. 119–133.
• Hergüner, M. A., & Laptalı Oral, E. (2015, Haziran). Şantiye Şeflerinin Sorumlulukları. Çukurova Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 30(1), 95-104.
• Karasar, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd. Şti.
• Marco, C. D., Hartung, P. J., Nevman, I., & Parr, P. (2003). Validitiy of the Decisional Process İnventory. Journal of Vocational Behavior, 63(19).
• Özer, Ö. (2018). Sağlık Yönetimi Öğrencilerinin Karar Verme Stillerinin İncelenmesi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(1), s. 421-432.
• Patton, M. Q. (2014). Qualitative Research & Evaluation Methods. California: SAGE Publications.
• Sancez, A. C., Calvo, A. L., Bunuel, P. S., & Godoy, S. J. (2009). Decision-Making of Spanish Female Basketball Team. Revista de Psicologia del Deporte, 18, s. 369-373.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., & Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), s. 23-74.
• Scott, S. G., & Bruce, R. A. (1995). Decision-making style: The development and assessment of a new measure. Educational and Psychological Measurement, 55(5), s. 818-831.
• Sundu, M., & Yaşar, O. (2020). Doğal Karar Verme Ölçeği (DKVÖ): Kavramsal Tanım ve Ölçek Geliştirme Çalışması. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 21(1), 101-115.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (6th ed.). Boston: Allyn and Bacon.
• Taşdelen, A. (2001). Öğretmen Adaylarının Bazı Psiko Sosyal Değişkenlere Göre Karar Verme Stilleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi(10), 40-52.
• Tekin, M., Özmutlu, İ., & Erhan, S. E. (2009). Özel Yetenek Sınavlarına Katılan Öğrencilerin Karar Verme ve Düşünme Stillerinin İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(3), s. 42-56.
• Thunholm, P. (2004). Decision-making style: habit, style or both. Personality and Individual Differences, 36(4), s. 931-944.
• Tosun, K. (1992). İşletme Yönetimi: Genel Esaslar. Savaş Yayınları.
• Ünnü, A., & Ayşe, N. (2014). “Rasyonel” Perspektif Işığında Karar Verme Eylemi: Nitel Bir Analiz. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi,(24), 91-116.