Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Relatıonshıp Reserve Optıon Mechanısm and Credıt

Yıl 2019, Cilt: 26 Sayı: 3, 867 - 877, 25.12.2019
https://doi.org/10.18657/yonveek.570273

Öz

Expansionary
monetary policies, which were preferably implemented by developed countries
after the global crisis, together with increases in risk appetite, caused
sudden changes in fund activities in financial markets. As a result of this,
central banks whose primary objective is to ensure price stability began to
seek new policies. In this regard, the reserve options mechanism is one of the
non-traditional monetary policy instruments developed and conducted by the
Central Bank of the Republic of Turkey (CBRT). This study aims to analyse and
illustrate the relationship between the use of reserve options mechanism in
Turkey and working capital and consumer loans from September 2011 to February
2019. In the light of the nonlinear asymmetric smooth transition error
correction model developed by Hepsag (2019), the results indicate that there is
a long-run cointegration relationship between the variables.

Key Words: Reserve Option Mechanism, Consumer Loans,
Working Capital Loans.





            JEL Classification: E4, E5

Kaynakça

  • Alper, K., Kara, H. ve Yörükoğlu, M. (2012), “Sermaye Akımlarının Etkilerini Yumuşatmaya Yönelik Yeni Bir Para Politikası Aracı: Rezerv Opsiyonu Mekanizması”, İktisat ve Toplum Dergisi, Sayı 25, s. 9 – 19.
  • Böcüoğlu M. E. (2015), Rezerv Opsiyon Mekanizmasının Banka Davranışlarına Etkisi, Uzmanlık Yeterlilik Tezi, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Ankara.
  • Büyüksaraç, D. ve Özel, Ö. (2012), Rezerv Opsiyonu Mekanizması ve Optimal Rezerv Opsiyonu Katsayılarının Hesaplanması, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Çalışma Tebliği, Ankara: Sayı 12/32.
  • Dickey, D. A. ve Fuller, W. A. (1979), “Distribution of the Estimators for Autoregressive Time Series with a Unit Root, Journal of the American Statistical Association”, 74 (366), s. 427 - 431.
  • Engle, R. F. ve Granger, C. W. J. (1987), “Cointegration and Error Correction: Representation, Estimation, and Testing”. Econometrica, 55 (2), s. 251 – 276.
  • Gürkan Yay, G. (2015), Para ve Finans Teori Politika, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Hepsag, A. (2019), Testing for Cointegration in Nonlinear Asymmetric Smooth Transition Error Correction Models, Communications in Statistics, Simulation and Computation. https://doi.org/10.1080/03610918.2018.1559927, (Erişim Tarihi: 23.03.2018).
  • Kapetanios, G., Shin, Y. ve Snell, A. (2006), “Testing for Cointegration in Nonlinear Smooth Transition Error Correction Models”. Econometric Theory, 22 (2), s. 279–303.
  • Oduncu, A., Ermişoğlu, E. ve Akçelik, Y. (2013), “Merkez Bankasının Yeni Enstrümanı Rezerv Opsiyonu Mekanizması ve Kur Oynaklığı”, Bankacılar Dergisi, Sayı: 86, s. 43 – 53.
  • Schwert, G. W. (1989), “Tests for Unit Roots: A Monte Carlo Investigation”, Journal of Business & Economic Statistics, 7 (2), s. 147 – 159.
  • Serin, V. (1987), Para Politikası, İstanbul: Marmara Üniversitesi Yayınları, Yayın No: 440.
  • TCMB (2012), Aylık Bülten, Sayı: 28.
  • Tuna, A., Öner, S. ve Öner, H. (2015), “Rezerv Opsiyonu Mekanizmasının Optimal Kullanımı ve Türk Bankacılık Sektörü Açısından Maliyet Analizi”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 29 (2), s. 219 – 232.
  • Vural, U. (2013), Geleneksel Olmayan Para Politikalarının Yükselişi, Uzmanlık Yeterlilik Tezi, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Ankara.

Rezerv Opsiyonu Mekanizması ve Kredi İlişkisi

Yıl 2019, Cilt: 26 Sayı: 3, 867 - 877, 25.12.2019
https://doi.org/10.18657/yonveek.570273

Öz

Küresel kriz
sonrası gelişmiş ülkelerce tercih edilen genişletici para politikası
uygulamaları, risk iştahının yükselmesiyle birlikte finansal piyasalarda ani
fon hareketlerinin yaşanmasına neden olmuştur. Bu gelişmeler, fiyat istikrarını
sağlama temel hedefi ile hareket eden merkez bankalarını yeni politika
arayışlarına yönlendirmiştir. Geleneksel olmayan para politikası araçları
çerçevesinde Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası tarafından geliştirilen
araçlardan biri de rezerv opsiyonu mekanizmasıdır. Bu çalışmada 2011: 09 –
2019: 02 dönemine ilişkin Türkiye’de rezerv opsiyonu mekanizması kullanımı ile
işletme ve tüketici kredileri arasındaki ilişki analiz edilmiştir. Hepsağ
(2019)’ın geliştirdiği doğrusal olmayan asimetrik yumuşak geçişli hata düzeltme
modeline göre değişkenler arasında uzun dönemli eşbütünleşik ilişkiye
ulaşılmıştır. 

Anahtar Kelimeler: Rezerv Opsiyonu Mekanizması, Tüketici
Kredileri, İşletme Kredileri





JEL Sınıflandırması: E4, E5

Kaynakça

  • Alper, K., Kara, H. ve Yörükoğlu, M. (2012), “Sermaye Akımlarının Etkilerini Yumuşatmaya Yönelik Yeni Bir Para Politikası Aracı: Rezerv Opsiyonu Mekanizması”, İktisat ve Toplum Dergisi, Sayı 25, s. 9 – 19.
  • Böcüoğlu M. E. (2015), Rezerv Opsiyon Mekanizmasının Banka Davranışlarına Etkisi, Uzmanlık Yeterlilik Tezi, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Ankara.
  • Büyüksaraç, D. ve Özel, Ö. (2012), Rezerv Opsiyonu Mekanizması ve Optimal Rezerv Opsiyonu Katsayılarının Hesaplanması, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Çalışma Tebliği, Ankara: Sayı 12/32.
  • Dickey, D. A. ve Fuller, W. A. (1979), “Distribution of the Estimators for Autoregressive Time Series with a Unit Root, Journal of the American Statistical Association”, 74 (366), s. 427 - 431.
  • Engle, R. F. ve Granger, C. W. J. (1987), “Cointegration and Error Correction: Representation, Estimation, and Testing”. Econometrica, 55 (2), s. 251 – 276.
  • Gürkan Yay, G. (2015), Para ve Finans Teori Politika, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Hepsag, A. (2019), Testing for Cointegration in Nonlinear Asymmetric Smooth Transition Error Correction Models, Communications in Statistics, Simulation and Computation. https://doi.org/10.1080/03610918.2018.1559927, (Erişim Tarihi: 23.03.2018).
  • Kapetanios, G., Shin, Y. ve Snell, A. (2006), “Testing for Cointegration in Nonlinear Smooth Transition Error Correction Models”. Econometric Theory, 22 (2), s. 279–303.
  • Oduncu, A., Ermişoğlu, E. ve Akçelik, Y. (2013), “Merkez Bankasının Yeni Enstrümanı Rezerv Opsiyonu Mekanizması ve Kur Oynaklığı”, Bankacılar Dergisi, Sayı: 86, s. 43 – 53.
  • Schwert, G. W. (1989), “Tests for Unit Roots: A Monte Carlo Investigation”, Journal of Business & Economic Statistics, 7 (2), s. 147 – 159.
  • Serin, V. (1987), Para Politikası, İstanbul: Marmara Üniversitesi Yayınları, Yayın No: 440.
  • TCMB (2012), Aylık Bülten, Sayı: 28.
  • Tuna, A., Öner, S. ve Öner, H. (2015), “Rezerv Opsiyonu Mekanizmasının Optimal Kullanımı ve Türk Bankacılık Sektörü Açısından Maliyet Analizi”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 29 (2), s. 219 – 232.
  • Vural, U. (2013), Geleneksel Olmayan Para Politikalarının Yükselişi, Uzmanlık Yeterlilik Tezi, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Ankara.
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mehmet Altuntaş 0000-0003-2040-3168

Yayımlanma Tarihi 25 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 26 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Altuntaş, M. (2019). Rezerv Opsiyonu Mekanizması ve Kredi İlişkisi. Yönetim Ve Ekonomi Dergisi, 26(3), 867-877. https://doi.org/10.18657/yonveek.570273