A Research on Economic Problem Focused Social Help Networks in Turkey

Yıl 2023, Cilt: 30 Sayı: 1, 167 - 178, 09.03.2023

Şefika Eda Çiçek

https://doi.org/10.18657/yonveek.1203689

Cited By: 1

Öz

In this research, it has been evaluated how the economic-oriented social assistance networks are shaped in Turkey and which social assistance networks are preferred.. A total of 440 participants participated in the study via online forms and expressed their opinions. While the participants stated that they consider economic cooperation as a conscientious responsibility (87%), they stated that they were under the influence of the family while determining the helping behavior (30%). Participants stated that they would first turn to their families when they need financial support (66%), and similarly, they would help their families first (78%). In the study, the rate of participants (0.9%) who stated that they would provide economic assistance to religious institutions and groups and that they would receive assistance from these communities (7.7%) was quite low.
This study is important in terms of showing that the economic aid networks in Turkish society are family-centered and religious groups or institutions are not preferred in the context of economic aid networks. Recommendations and limitations for future studies are discussed.
Key Words: Economic Aid, Aid Networks, Family, Helping
JEL Classification: I31, I32, I38

Anahtar Kelimeler

Economic Aid, Aid Networks, Family, Helping

Türkiye’de Ekonomik Sorun Odaklı Sosyal Yardım Ağları Üzerine Bir Araştırma

Öz

Bu araştırmada, Türkiye'de ekonomik odaklı sosyal yardım ağlarının nasıl şekillendiği ve hangi sosyal yardım ağlarının tercih edildiği değerlendirilmiştir. Çalışmaya toplamda 440 katılımcı çevrimiçi formlar aracılığıyla katılmış ve görüşlerini bildirmiştir. Katılımcılar ekonomik yardımlaşmayı vicdani bir sorumluluk olarak gördüklerini belirtirken (%87), yardım davranışında bulunurken ailenin etkisinde kaldıklarını aktarmıştır (%30). Katılımcılar paraya ihtiyaçları olduğunda ilk önce ailelerine başvuracaklarını belirtmiş (%66), benzer şekilde ilk önce ailesine yardım edeceğini aktarmıştır (%78). Çalışmada dini kurum ve gruplara ekonomik yardım yapacağını (%7,7) ve bu topluluklardan yardım alacağını belirten katılımcı oranı (%0.9) oldukça düşüktür.
Bu çalışma, Türkiye toplumunda ekonomik yardım ağlarının aile merkezli şekillendiğini ve dini kurumların ekonomik yardım ağları bağlamında tercih edilmediğini göstermesi açısından önemlidir. Gelecek çalışmalar için öneriler ve sınırlılıklar tartışılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Ekonomik Yardım, Yardım Ağları, Aile, Yardım Etme
JEL Sınıflandırması: I31, I32, I38

Anahtar Kelimeler

ekonomik yardım, yardım ağları, aile, yardım etme.

Kaynakça

• Abay Alyüz S. B. (2019). Sosyal çalışmada sosyal ağların gücünü keşfetmek: sosyal sermaye ve sosyal destek, Turkish Studies, 14(3), 953-975.
• Aydemir, M. A. & Tecim, E. (2012). Türk toplumunda aile ve dinin sosyal sermaye potansiyeli, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (28), 43-59.
• Deckers W. (2006). Civil Society, in Encyclopedia Of World Poverty s. 209-211, Odekon M. (Ed.), Volume 1: A-G, Sage Publications, California, ABD.
• Dedeoğlu, S. (2009). Eşitlik mi ayrımcılık mı? Türkiye’de sosyal devlet, cinsiyet eşitliği politikaları ve kadın istihdamı, Çalışma ve Toplum, 22(21), 41-54.
• Dedeoğlu, S. (2011). Gendering industrial subcontracting work: a qualitative study of garment ateliers in Istanbul, Asian Women, 27(3), 27–53.
• Furstenberg, F. F. & Kaplan, S. (2012). Sosyal sermaye ve aile. Muhafazakar Düşünce Dergisi, 31(8), S. 53-74.
• Güdücü, B. & Taşkaya S. (2021). Yoksulluk ve din ilişkisine dair sosyolojik bir araştırma, Aydın İnsan ve Toplum Dergisi, 7(2), 121 - 135
• Jütte, R. (2011). Erken modern Avrupa’da yoksulluk ve sapkınlık, (Çeviren: Bengü Kurtege-Sefer), Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
• Karagül, M. & Masca, M. (2005). Sosyal sermaye üzerine bir inceleme, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1, 37-52
• Keleş, N. (2012). Sosyal sermaye, Eğitim Yayınevi.
• Macit, M. (2014). Yoksulluk, insan onuru ve din, Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 41, 101-117.
• Metin, O. (2011). Sosyal politika açısından Akp dönemi: Sosyal yardım alanında yaşananlar, Çalışma ve Toplum, 1(28), 179-200.
• Odekon M. (2006), Encyclopedia Of World Poverty, Volume 1: A-G, Sage Publications, California, ABD.
• Özmete, E. (2010). Sosyal kapitali yapılandırmak: Sosyal iletişim ağı ve yardımseverlik-gönüllülük. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 21(21), 83-104.
• Soytemel, E. (2015). Güçsüzlerin gücü: Yoksul kadınların mahalle merkezli yardımlaşma ağları”, 2000’ler Türkiye’sinde Sosyal Politika ve Toplumsal Cinsiyet, Der: Dedeoğlu, S. Elveren, A. Y. (Der.), İmge Kitapevi, 263-299.
• Suğur, N., Suğur, S., Gönç Şavran, T., Beklan Çetin, O. (2010). Hizmet sektöründe çalışan yoksulların geçim stratejileri ve sosyal ilişki ağları: Eskişehir örneği, İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 12(1).
• Şener, Ü. (2012). Kadın yoksulluğu, Mülkiye Dergisi, 36(4), 51-67. T.C İçişleri Bakanlığı. Derneklerin Faaliyet Alanlarına Göre Dağılımı 2022. Şuradan alınmıştır: https://www.siviltoplum.gov.tr/derneklerin-faaliyet-alanlarina-gore-dagilimi# Erişim Tarihi: 04.11.2022
• Watts, T. (2006). Charity, in Encyclopedia Of World Poverty (s. 143-145) Odekon M. (Ed.). Volume 1: A-G, Sage Publications, California, ABD.
• Yarcı, S. (2011). Pierre Bourdieu’da sosyal sermaye kavramı, Akademik İncelemeler Dergisi,6(1).
• Yetim, N. (2005). Ekonomi ve sosyolojinin yeni bir kavşakta buluşması: Sosyal sermaye, İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 3(11), 91-106.