Akademisyen Görüşlerine Göre Akademide Kin Tutma

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 3, 290 - 302, 01.12.2019

Bilgen Kıral , Funda Nayır

Öz

Bireyler, zaman zaman yaşadıkları olumsuzluklardan dolayı karşısındaki kişiye karşı olumsuz duygular hissetmekte ve bu duygu zaman içerisinde kin tutma davranışına kadar gidebilmektedir. Üniversiteler gibi özgür, bilimsel ve tarafsız olunması gereken kurumlarda bile görülebilen kin tutma davranışı, hem kin tutan hem de kin tutulan bireyin hayatını olumsuz etkilemekte ve telafisi mümkün olmayan sonuçlar doğurabilmektedir. Bu çalışmanın amacı akademide yaşanan kin tutmaya ilişkin akademisyenlerin görüşlerini ortaya çıkarmaktır. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden fenomenolojik desen kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018 eğitim-öğretim yılında bir devlet üniversitesinde çalışan 13 gönüllü akademisyen oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri görüşme yöntemi ile toplanmış, toplanan veriler içerik analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma bulgularına göre araştırmaya katılan akademisyenlerin çoğunluğu kin tutmaktadır. Kin tutma sadece bireysel ilişkiler arasında kalmamakta mesleki süreci de etkilemektedir. Kin tutmak bireyi psikolojik olarak olumsuz etkilemekte ve kişiler arası ilişkide sorunlar yaşanmasına neden olmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Akademisyen, kin tutma, nitel araştırma, üniversite

Grudge-Holding Behaviour in Academia According to Academics' Opinions

Öz

Individuals sometimes have negative feelings towards others as a result of the events they experience, which, over time, may turn into grudge-holding behaviours. Many people exhibit such grudge-holding behavior even in universities which are supposed to be free, scientific and impartial organizations. It negatively affects both the life of the grudge-holding individual and the person this grudge is directed at, and it may result in irreparable harm. This study aimed to reveal academics' opinions on grudge-holding behavior by using the phenomenological qualitative methodology. The research was conducted with 13 volunteering academics from a state university in the 2017-2018 academic year. The data were collected through the interview method. According to the research findings, most of the academics who participated in the research hold a grudge. Holding grudge affects not only the inter-personal relationships of an individual but also his/her professional actions. Holding grudge negatively affects an individual's psychology and causes inter-personal problems.

Anahtar Kelimeler

Academics, grudge-holding, qualitative research, university

Kaynakça

• Aquino, K., & Bradfield, M. (1999). The effects of blame attributions and offender likableness on forgiveness and revenge in the workplace. Journal of Management, 25(5), 607–631.
• Atkinson, R. L., Atkinson, R. C., Smith, E. E., Bem, D. J., & Nolen-Hoeksema, S. (1996). Hilgard’s introduction to psychology. New York, NY: Harcourt Brace Company.
• Ayverdi, İ. (2006). Asırlar boyu tarihi seyri içinde misalli büyük Türkçe Sözlük. İstanbul: Kubbealtı Neşriyat.
• Baumeister, R. F., Exline, J. J., & Sommer, K. L. (1998). The victim role, grudge theory, and two dimensions of forgiveness. In E. L. Worthington, Jr. (Ed.), Dimensions of forgiveness: Psychological research and theological perspectives (pp. 79–104). Philadelphia, PA: Templeton Foundation Press.
• Bies, R. J., & Tripp, T. M. (2001). A passion for justice: The rationality and morality of revenge. In R. Cropanzano (Ed.), Justice in the workplace: From theory to practice. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates Inc.
• Bies, R. J., Tripp, T. M., & Kramer, R. M. (1997). At the breaking point: Cognitive and social dynamics of revenge in organizations. In R. A. Giacalone, & J. Greenberg (Eds.), Antisocial behavior in organizations. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Bunker, M., & Ball, A. D. (2009). Consequences of customer powerlessness: Secondary control. Journal of Consumer Behavior, 8, 268–283.
• Buss A. H. (1961). The psychology of aggression. New York, NY: John Wiley & Sons.
• Carlock, D. H. (2013). Beyond bullying: A holistic exploration of the organizationa toxicity phenomenon. Doctoral dissertation, Pepperdine University, Malibu, CA, USA.
• Creswell, J. W. (2013). Qualitative inquiry & research design: Choosing among five approaches (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Creswell, J. W. (2016). Nitel araştırma yöntemleri. Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni (M. Bütün, & S. B. Demir, Çev. Ed.). Ankara: Siyasal.
• Deffenbacher, J. L., Oetting, E. R., Thwaites, G. A., Lynch, R. S., Baker, D. A., Stark, R. S. ... Eiswerth-Cox, L. (1996). State-trait anger theory and the utility of the Trait Anger Scale. Journal of Counseling Psychology, 43,131–148.
• Demir, E., Göloğlu Demir, C., & Özdemir, M. Ç. (2017). Akademik yükseltme ve atama sürecine yönelik öğretim üyesi görüşleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 7(1), 12–23.
• Demircioğlu, M. Y. (2013). Doçentlik sınavında idari süreç. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 109, 141–176.
• Dey, I. (1993). Qualitative data analysis. London: Routledge Taylor & Francis Group.
• Eddles-Hirsch, K. (2015). Phenomenology and educational research. International Journal of Advanced Research, 3(8), 251–260.
• Eraslan Çapan, Y., & Arıcıoğlu, Y. (2014). Psikolojik sağlamlığın yordayıcısı olarak affedicilik. e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(4), 70–82.
• Erkek, N., Özgür, G., & Babacan Gümüş, A. (2006). Hipertansiyon hastalarının sürekli öfke ve öfke ifade tarzları. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 10(2), 9–18.
• Ersoy, A. (2016). Fenomenoloji. In A. Saban, & A. Ersoy (Eds.), Eğitimde nitel araştırma desenleri (s. 81–137). Ankara: Anı.
• Exline, J. J., & Baumeister, R. F. (2000). Expressing forgiveness and repentance: Benefits and barriers. In M. E. McCullough, K. E. Pargament, & C. E. Thoresen (Eds.), Forgiveness: Theory, research, and practice (pp. 133–155). New York, NY: Guilford Press.
• Etimoloji (2018). 12 Mart 2018 tarihinde <https://www.etimolojiturkce. com> adresinden erişildi.
• Farrington, E. L. (2010). Bullying on campus: How to identify, prevent, resolve it. Women in Higher Education, 19(3), 8–9.
• Guba, E. G. (1981). Criteria for assessing the trustworthiness of naturalistic inquiries. Educational Technology Research and Development, 29(2), 75–91.
• Hollinger, R. C. (1986). Acts against the workplace: Social bonding and employee deviance. Deviant Behavior, 7(1), 53–75.
• Hollinger, R. C., & Clark, J. P. (1983). Theft by employees. Lexington, MA: Lexington Books.
• Karatuna, I., & Gök, S. (2012). Yükseköğretimde psikolojik taciz konulu araştırmalar üzerine bir inceleme. Uluslararası İşyerinde Psikolojik Taciz Kongresi Bildiri Kitabı (s. 41–60). İzmir: Bilinder Yayınları.
• Karaman Kepenekci, Y. (2015). Örgütsel affedicilik kavramına genel bir bakış. In K. Karakütük (Ed.), Prof. Dr. Mahmut Adem’e 80. yaş armağanı (s. 169–184). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayın No: 214.
• Kareen, K. (2014). The effects of power and assurance of no future transgressıons on post-transgression response. Doctoral dissertation, York University, Toronto, Canada.
• Kasalak, G., & Aksu, M. B. (2016). Örgütler nasıl zehirlenir? Öğretim elemanlarının örgütsel toksisite algıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(4), 676–694.
• Keashly, L., & Neuman, J. H. (2010). Faculty experiences with bullying in higher education, causes, consequences and management. Administrative Theory and Praxis, 32(1), 48–70.
• Kıral, E. (2018). Kıskançlık ölçeğinin Türkiye örnekleminde psikometrik özellikleri: Öğretmenlerde bir uygulama. 9. Uluslararası Eğitim Yönetimi Forumu (EYFOR-9), 1–4 Kasım 2018, Antalya.
• Kıral, E., & Başaran, R. (2018). Kıskançlık ve güven arasındaki ilişki. II. Uluslararası Eğitim Araştırmaları ve Öğretmen Eğitimi Kongresi (II. ERTE Congress, 13–15 Eylül 2018) Bildiri Özetleri Kitabı (s. 397–400). 2 Aralık 2018 tarihinde <http://www.ertecongress.org/wp-content/uploads/ 2018/10/OZET.pdf> adresinden erişildi.
• Kiefer, T., & Barclay, L. J. (2012). Understanding the mediating role of toxic emotional experiences in the relationship between negative emotions and adverse outcomes. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 8(4), 600–625.
• Lincoln, Y. S., & Guba, E. G. (1986). But is it rigorous? Trustworthiness and authenticity in naturalistic evaluation. New Directions for Evaluation, 30, 73–84.
• Lopez, K. A., & Willis, D. G. (2004). Descriptive versus interpretive phenomenology: Their contributions to nursing knowledge. Qualitative Health Research, 14(5), 726–735.
• Lubit, R. H. (2003). Coping with toxic managers, subordinates... and other difficult people: Using emotional intelligence to survive and prosper. Hoboken, NJ: Financial Times Prentice Hall.
• McCullough, M. E., Pargament, K. I., & Thorsesen, C. E. (2000). Forgiveness: Theory, research, and practice. New York, NY: Guilford.
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber (S. Turan, Çev.). Ankara: Nobel.
• Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Neuman, J. H., & Baron, R. A. (1997) Aggression in the workplace. In R. A. Giacalone, & J. Greenberg (Eds.), Antisocial behavior in organizations (pp. 33–67). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Nayır, F. (2014). Eğitim örgütlerinde yönetici ve öğretmen gözüyle öç alma. 9. Uluslararası Balkan Eğitimi Kongresi, 16–18 Eylül 2014, Trakya Üniversitesi, Edirne.
• Nayır, F. (2016). Örgütsel öç alma ölçeğinin geliştirilmesi ve öğretmenlerin örgütsel öç alma davranışına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. International Online Journal of Educational Sciences, 8(3), 128–142.
• Nayır, F., & Karaman Kepenekci, Y. (2016). Öğretmenlerin örgütsel affediciliğe ilişkin görüşlerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Journal of Human Science, 13(3), 4168–4180.
• Özdevecioğlu, M. (2008). Organizasyonlarda intikam niyeti (revenge intention) ve adalet algılamasının rolünü belirlemeye yönelik bir araştırma. 16. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 16-18 Mayıs 2008, İstanbul.
• Özdoğan, Ö. (2009). Mutluluğu seçiyorum. Ankara: Özdenöze Yayınları.
• Özer, K. (1994). Sürekli öfke ve öfke ifade tarzı ölçekleri ön çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 31, 26–35.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (M. Bütün, & S. B. Demir, Çev. Ed.). Ankara: PegemAkademi.
• Polkinghorne, D. (1989). Phenomenological research methods. In R. Valle, & S. Halling (Eds.), Existential phenomenological perspectives in psychology: Exploring the breadth of human experience (pp. 41–60). New York, NY: Plenum.
• Rapske, D. L., Boon, S. D., Alibhai, A. M., & Kheong, M. J. (2010). Not forgiven, not forgotten: An investigation of unforgiven interpersonal offenses. Journal of Social and Clinical Psychology, 29, 1100–1130.
• Robinson, S. L., & Bennett, R. J. (1995). A typology of deviant workplace behaviors: A multidimensional scaling study. Academy of Management Journal, 38(2), 555–572.
• Silverman, D. (2014). Interpreting qualitative data. London: Sage.
• Skarlicki, D. P., & Folger, R. (1997). Retaliation in the workplace: The roles of distributive, procedural, and interactional justice. Journal of Applied Psychology, 82, 434–443.
• Soykan, Ç. (2003). Öfke ve öfke yönetimi. Kriz Dergisi, 11(2), 19–27.
• Spector, P. E. (2011). The relationship of personality to counterproductive work behavior (CWB): An integration of perspectives. Human Resource Management Review, 21(4), 342–352.
• Spector, P. E., & Fox, S. (2005). The stressor-emotion model of counterproductive work behavior. In S. Fox, & P. E. Spector (Eds.), Counterproductive work behavior: Investigations of actors and targets (pp. 151–174). Washington, DC: American Psychological Association.
• Spector, P. E., Fox, S., & Domagalski, T. (2006). Emotions, violence, and counterproductive work behaviors. In E. K. Kelloway, J. Barling, & J. J. Hurrle (Eds.), Handbook of workplace violance (pp. 29–46). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
• Spielberger, C. D., Jacobs, G. A., Russell, S. F., & Crane, R. J. (1983). Assessment of anger: The state-trait anger. In J. N. Butcher, & C. D. Spielberger (Eds.), Advances in personality assessment scale (pp. 159–187). Hillsdale, NJ: Erlbaum.
• Stuckless, N., & R. Goranson (1992). The vengeance scale: Development of a measure of attitudes toward revenge. Journal of Social Behavior and Personality, 7, 25–42.
• Şener, E., & Erdem, R. (2014). Akademik örgütlerde intikamın şekil ve belirleyicilerine ilişkin nitel bir çalışma. 22. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 22–24 Mayıs 2014, Konya,
• Worthington, E. L., & Scherer M. (2004). Forgiveness is an emotion-focused coping strategy that can reduce health risks and promote health resilience: Theory, review, and hypotheses. Psychology & Health, 19, 385–405.
• Tatarlar, C., & Güneri-Çangarlı, B. (2014). Madalyonun iki yüzü: Örgütsel intikam davranışlarında yöneten ve yönetilen. 22. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 22–24 Mayıs 2014, Konya
• TDK (2018). Kin. 12 Mart 2018 tarihinde <www.tdk.gov.tr> adresinden erişildi.
• TenHouten, W. D. (2007) A general theory of emotions and social life. New York, NY: Taylor&Francis.
• Üniversitelerarası Kurul (2018). Doçentlik jürisi. 16 Mart 2018 <www.uak. gov.tr> adresinden tarihinde erişildi.
• Witvliet, C. V., Ludwig, T. E., & Vander Laan, K. L. (2001). Granting forgiveness or harboring grudges: Implications for emotion, physiology, and health. Psychological Science, 12, 117–123.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
• Yükseköğretim Kanunu (2018). 7100 Sayılı Yükseköğretim Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun. Resmi Gazete, 06.03.2018, Sayı: 30352.