Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Girişimcilik ve Yenilikçiliğin Üniversitelerin Akademik Performansı Üzerindeki Etkisi

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 2 Pt 1, 297 - 308, 01.08.2021

Erol Tekin

https://doi.org/10.2399/yod.20.744643
Cited By: 3

Öz

Çalışmanın amacı girişimcilik ve yenilikçiliğin üniversitelerin performansları üzerindeki etkisinin incelenmesidir. Bu amaçla çalışmada, Girişimci ve Yenilikçi Üniversite Endeks (GYÜE) sıralamasında yer alan üniversitelerin 2012-2017 yıllarına ait panel veri seti kullanılmıştır. Bu kapsamda girişimcilik verileri TÜBİTAK-GYÜE, akademik performans verileri ise URAP raporlarından elde edilmiştir. Elde edilen veriler panel regresyon yönetimi ile analiz edilmiştir. Araştırma sonuçları girişimci ve yenilikçi üniversitelerin akademik başarılarının daha yüksek olduğuna kanıt sağlamaktadır. Bununla birlikte girişimcilik ve yenilikçiliğin bilimsel ve teknolojik araştırma yetkinliği, iş birliği ve etkileşim ile ekonomik katkı ve ticarileşme boyutlarının üniversitelerin akademik performansını olumlu ve anlamlı yönde etkilediği görülmektedir. Fakat girişimcilik ve yenilikçiliğin fikri mülkiyet havuzu boyutunun negatif ve anlamlı bir etkisi tespit edilmiştir. Girişimcilik ve yenilikçilik kültürünün ise üniversitelerin akademik performansı üzerinde etkisi tespit edilememiştir. Çalışma girişimciliğin üniversitelerin akademik performansı üzerindeki etkisini ele alan öncü bir çalışma olarak akademik alanyazına katkı sunmaktadır. Ayrıca üniversitelerin konum tercihlerini yaparken eğitim-öğretim ve araştırmacı kimliklerinin yanına girişimciliği de eklemeleri gerekliliğini ortaya koyması açısından önemli bir çalışmadır.

Anahtar Kelimeler

Girişimcilik ve yenilikçilik TÜBİTAK indeksi Türkiye genel sıralaması URAP üniversite performansı

Kaynakça

  • Akdi, Y. (2011). Matematiksel istatistiğe giriş. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Alpkan, L., Ergün, E., Bulut, Ç., & Yılmaz, C. (2005) Şirket girişimciliğinin şirket performansına etkileri. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(2), 175–189.
  • Ambos, T. C., Mäkelä, K., Birkinshaw, J., & d’Este, P. (2008). When does university research get commercialized? Creating ambidexterity in research institutions. Journal of Management Studies, 45(8), 1424–1447.
  • Arayıcı, Y., Coates, P., Koskela, L., & Kagioglou, M. (2011). Knowledge and technology transfer from universities to industries: A case study approach from the built environment field. Yükseköğretim Dergisi, 1(2), 103–110.
  • Asan, H. (2018). Üniversitelerin patent sayıları artıyor. Erişim adresi https://www.turkpatent.gov.tr/TURKPATENT/allNews/newsDetail?newsId=958 (26 Mayıs 2020).
  • Baltagi, B. (2013). Econometric analysis of panel data (5th ed.). West Sussex: John Wiley & Sons.
  • Baltagi, B. H. & P. Wu, X. (1999). Unequally spaced panel data regressions with AR(1) disturbances. Econometric Theory 15(6), 814–823.
  • Bhargava, A., Franzini, L., & Narendranathan, W. (1982). Serial correlation and the fixed effects model. The Review of Economic Studies, 49(4), 533-549.
  • Bulut, Ç., & Aslan, G. (2014). Üniversitelerde gerçekleşen girişimcilik faaliyetlerinin değerlendirilmesi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10(22), 119–129.
  • Cansız, M. (2016). Türkiye’de akademik girişimcilik. Ankara: Kalkınma Bakanlığı Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü.
  • Clark, B. R. (1998). Creating entrepreneurial universities: Organizational pathways of transformation. Oxford: Pergamon.
  • Çalışkan, A., & Akkoç, İ. (2012). Girişimci ve yenilikçi davranışın iş performansına etkisinde çevresel belirsizliğin rolü. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 1–28.
  • Çiçek, V., & Töremen, F. (2013). Girişimci ve yenilikçi üniversite olmanın sırrı: üniversitelerin misyon, vizyon ve değerleri girişimcilik özelliklerini ne kadar tetiklemektedir? Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(9), 16–27.
  • Dedebek, R., & Meriç, M. (2015). Avrupa birliği ülkelerinde savunma harcamalarını belirleyen ekonomik ve sosyal faktörler: Panel veri analizi. Sayıştay Dergisi, 97, 89–104.
  • Er, F., & Yıldız, E. (2018). An investigation of Turkey’s entrepreneurial and innovative university index for 2016 and 2017 via ORESTE and factor analysis. Alphanumeric Journal, 6(2), 293–310.
  • Erdem, A. R. (2013). Bilgi toplumunda üniversitenin değişen rolleri ve görevleri. Yükseköğretim Dergisi, 3(2), 109–120.
  • Erdem, B., Gökdeniz, A., & Met, Ö. (2011). Yenilikçilik ve işletme performansı ilişkisi: Antalya’da etkinlik gösteren 5 yıldızlı otel işletmeleri örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(2), 77–112.
  • Erdös, K., & Varga, (2009). The academic entrepreneur: Myth or reality for ıncreased regional growth in Europe? Erişim adresi http://rierc.ktk.pte.hu/sites/all/files/working-papers/200907.pdf (26 Mayıs 2020).
  • Etzkowitz, H. (2002). MIT and the rise of entrepreneurial science. London: Routledge.
  • Etzkowitz, H. (2003). Research groups as ‘Quasi-Firms’: The invention of the entrepreneurial university. Research Policy, 32(1), 109–121.
  • Greene, W. H. (2003). Econometric analysis (5th ed.). Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.
  • Grimaldi, R., Kenney, M., Siegel, D. S., & Wright, M. (2011). 30 years after Bayh-Dole: Reassessing academic entrepreneurship, Research Policy, 40(8), 1045–1144. Gujarati, D. N. (2009). Basic econometrics. New Delhi: Tata McGraw-Hill Education.
  • Gür, U., Oylumlu, İ. S., & Kunday, Ö. (2017). Critical assessment of entrepreneurial and innovative universities index of Turkey: Future directions. Technological Forecasting and Social Change, 123, 161–168.
  • Güriş, S. (2015). Panel veri ve panel veri modelleri. İstanbul: Der Yayınları.
  • Hofstede, G. (2001). Culture’s consequences: Comparing values, behaviors, institutions and organizations across nations (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Hofstede, G. (2006). What did globe really measure? Researchers’ minds versus respondents’ minds. Journal of International Business Studies, 37(6), 882–896.
  • Hu, C. M. (2009), Developing entrepreneurial universities in Taiwan: The effects of funding sources. Science Technology & Society, 14(1), 35–57.
  • Kiper, M. (2010). Dünyada ve Türkiye’de üniversite-sanayi işbirliği ve bu kapsamda üniversite-sanayi ortak araştırma merkezleri programı. Erişim adresi http://www.ttgv.org.tr/content/docs/usi_kitap.pdf (1 Mayıs 2020).
  • Kirby, D. A. (2006). Creating entrepreneurial universities in the UK: Applying entrepreneurship theory to practice. The Journal of Technology Transfer, 31(5), 599–603.
  • Koyuncuoğlu, Ö., & Tekin, M. (2019). Türkiye’de girişimci ve yenilikçi üniversitelerin gömülü teoriye göre değerlendirmesi ve bir model önerisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 41, 16–31.
  • Lazzeroni, M., & Piccaluga, A. (2003). Towards the entrepreneurial university. Local economy, 18(1), 38-48.
  • Lumpkin, G. T., & Dess, G.G., (2001) Linking two dimensions of entrepreneurial orientation to firm performance: The moderating role of environment and industry life cycle. Journal of Business Venturing, 16(5), 429–451.
  • Manifet, C. (2008). Academic entrepreneurship in France: The promotion of economic returns of public research and its political and scientific challenges. European Journal of Education, 43(3), 281–300.
  • Odabaşı, Y. (2006). Değişimin ve dönüşümün aracı olarak girişimci üniversite. Erişim adresi http://acikerisim.lib.comu.edu.tr:8080/xmlui/bitstream/handle/COMU/974/Yavuz_Odabasi_Makale.pdf?sequence (2 Eylül 2020).
  • Ömürbek, N., & Karataş, T. (2018). Girişimci ve yenilikçi üniversitelerin performanslarının çok kriterli karar verme teknikleri ile değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(24), 176–198.
  • Özdem, G., & Sarı, E. (2008). Yükseköğretimde yeni bakış açılarıyla birlikte yeni kurulan üniversitelerden beklenen işlevler: Giresun Üniversitesi örneği. Üniversite ve Toplum, 8(1), 1–15.
  • Özer, E. Y. (2018). Girişimci üniversite ve Türkiye. Standart: Ekonomi ve Teknik Dergi, 666, 20–25.
  • Parellada, F. S., & Bertrán, J. C. (1999). The responses of higher education institutions to global challenge: Innovative universities and human resources development. Higher Education in Europe, 24(1), 67–79.
  • Richard, O. Barnett T., Dwyer, S., & Chadwick K. (2004). Cultural diversity in management, firm performance and the moderating role of entrepreneurial orientation dimensions. Academy of Management Journal, 47(2), 255–266.
  • Robertson, I. (2008). Comment: How universities and graduates can thrive. Erişim adresi https://www.independent.co.uk/student/career-planning/getting-job/comment-how-universities-and-graduates-can-thrive-918572.html (25 Mayıs 2020).
  • Sağlam, G., & Seymen, D. (2016). Türkiye’nin dış ticaretinin talep yönlü analizi: Linder hipotezinin testi (1998–2012). Türkiye Ekonomi Kurumu Beşinci Uluslararası Ekonomi Konferansı: “Kapsayıcı ve Sürdürülebilir Büyüme ve Gelir Dağılımı” (s. 502–533), 20–22 Ekim 2016, Bodrum, Muğla.
  • Sakınç, S., & Bursalıoğlu, A. S. (2012). Yükseköğretimde küresel bir değişim: Girişimci üniversite modeli. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2(2), 92–99. Schulte, P. (2004). The entrepreneurial uuniversity: A strategy for institutional development. Higher Education in Europe, 24(2), 187–191.
  • Tatlıdil, H., & Ortunç, B. (2011). Kredi temerrüt swaplarının fiyatlama yöntemleri ve fiyatlamayı etkileyen finansal göstergelerin regresyon ve panel veri analizleri ile belirlenmesi. Bankacılar Dergisi, 77, 25–43.
  • Tatoğlu, Y. F. (2012). Panel veri ekonometrisi, İstanbul: Beta Yayınevi.
  • Tekin, M., Geçkil, T., Koyuncuoğlu, Ö., & Tekin, E. (2018). Girişimci dostu üniversiteler indeksi ve bir model geliştirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 39, 138–150.
  • TÜBİTAK (2012). Girişimci ve yenilikçi üniversite endeksi 2012 sıralaması. Erişim adresi https://www.tubitak.gov.tr/tubitak_content_files/iletisim/endeks2012/Girisimci_ve_Yenilikci_Universite_Endeksi_2012_Siralamasi.pdf (23 Nisan 2020).
  • TÜBİTAK (2013). Girişimci ve yenilikçi üniversite endeksi 2013 sıralaması. Erişim adresi https://www.tubitak.gov.tr/sites/default/files/2013_gyue.pdf (23 Nisan 2020).
  • TÜBİTAK (2014). Girişimci ve yenilikçi üniversite endeksi 2014 sıralaması. Erişim adresi http://www.ktu.edu.tr/dosyalar/yonetim_d0f26.pdf (23 Nisan 2020).
  • TÜBİTAK (2015). Girişimci ve yenilikçi üniversite endeksi 2015 sıralaması. Erişim adresi http://www.ktu.edu.tr/dosyalar/yonetim_82611.pdf (23 Nisan 2020).
  • TÜBİTAK (2016). Girişimci ve yenilikçi üniversite endeksi 2016 sıralaması. Erişim adresi https://www.tubitak.gov.tr/sites/default/files/2016_gyue_ilk50.pdf (23 Nisan 2020).
  • TÜBİTAK (2017). Girişimci ve yenilikçi üniversite endeksi 2017 sıralaması. Erişim adresi https://www.tubitak.gov.tr/sites/default/files/1095/2017_gyue_siralama.pdf (23 Nisan 2020).
  • TÜBİTAK (2018). 2018 yılı girişimci ve yenilikçi üniversite endeksi sonuçları. Erişim adresi https://www.tubitak.gov.tr/sites/default/files/289/gyue_ilk50.pdf (23 Nisan 2020).
  • URAP (2012). 2012-Tüm üniversitelerin genel puan tablosu. Erişim adresi http://tr.urapcenter.org/2012/2012_t9.php (23 Nisan 2020).
  • URAP (2013). 2013-Tüm üniversitelerin genel puan tablosu. Erişim adresi http://tr.urapcenter.org/2013/2013_t9.php (23 Nisan 2020).
  • URAP (2014). 2014-Tüm üniversitelerin genel puan tablosu. Erişim adresi http://tr.urapcenter.org/2014/2014_t9.php (23 Nisan 2020).
  • URAP (2015). 2015-Tüm üniversitelerin genel puan tablosu. Erişim adresi http://tr.urapcenter.org/2015/2015_t9.php (23 Nisan 2020).
  • URAP (2016). 2016-Tüm üniversitelerin genel puan tablosu. Erişim adresi http://tr.urapcenter.org/2016/2016_t9.php (23 Nisan 2020).
  • URAP (2017). 2017-Tüm üniversitelerin genel puan tablosu. Erişim adresi http://tr.urapcenter.org/2017/2017_t9.php (23 Nisan 2020).
  • Uslu, B., Calıkoğlu, A., Seggie, F. N., & Seggie, S. H. (2019). The entrepreneurial university and academic discourses: The meta-synthesis of higher education articles. Higher Education Quarterly, 73(3), 285–311.
  • Uslu, B. Çalıkoğlu, A., Seggie, F. N., & Seggie, S. H. (2020). TÜBİTAK girişimci ve yenilikçi üniversite endeksi kriterlerinin girişimci üniversitelerde öne çıkan faaliyetler açısından değerlendirilmesi. Yükseköğretim Dergisi, 10(1), 1–11.
  • Uysal, H. T., & Çatı, K. (2016). Yükseköğretim kurumlarındaki yöneticilerin girişimci üniversite algılamalarında iş ve örgüt psikolojisinin etkisi. Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 6(1), 77–93.
  • Wiklund, J., & Shepherd, D. (2005). Entrepreneurial orientation and small business performance: A configurational approach. Journal of Business Venturing, 20(1), 71–91.
  • Wissema, J. G. (2009). Üçüncü kuşak üniversitelere doğru (Devrim, N. & Belge, T., Çev.). İstanbul: Özyeğin Üniversitesi Yayınları.
  • Yamaç, K (2009). Bilgi toplumu ve üniversiteler. Ankara: Eflatun.
  • Yıldız, R. (2016). Üniversitenin misyonu, yeni kurulan üniversiteler ve yerel kalkınma önceliği. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 47, 65–84.
  • Yokoyama, K. (2006). Entrepreneurialism in Japanese and UK universities: Governance, management, leadership, and funding. Higher Education, 52(3), 523–555.
  • YÖK (2016). Üniversitelerde bölgesel kalkınma odaklı misyon farklılaşmasına yönelik YÖK’te değerlendirme toplantısı düzenlendi. Erişim tarihi https://bolgeselkalkinma.yok.gov.tr/Sayfalar/Haberler/universitelerde-bolgesel- kalkinma-odakli-misyon-farklilasmasi-toplantisi.aspx (26 Mayıs 2020).
  • Yüksel, P. (2018). Girişimci ve yenilikçi üniversite modeli. Standart: Ekonomi ve Teknik Dergi, 666, 20–25.

The Effect of Entrepreneurship and Innovation on the Academic Performance of Universities

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 2 Pt 1, 297 - 308, 01.08.2021

Erol Tekin

https://doi.org/10.2399/yod.20.744643
Cited By: 3

Öz

The aim of the study is to examine the effect of entrepreneurship and innovation on universities' academic performance. For this purpose, we used panel data obtained from the universities included on the Entrepreneurial and Innovative University Index for the 2012-2017 period. The data were obtained from the TÜBİTAK index and URAP. The data obtained were analyzed using the panel regression method. The results show that entrepreneurial and innovative universities have higher academic success. Also, scientific and technological research competence, cooperation and interaction, and economic contribution and commercialization have a significant positive effect on universities' performance. However, the intellectual property dimension of entrepreneurship and innovation significantly and negatively affect universities' academic performance. The entrepreneurship and innovation culture dimension, on the other hand, has no significant effect on universities' performance. The study aims to contribute to the academic literature as a pioneering study that addresses the effect of entrepreneurship on the academic performance of universities. In addition, it is an important study since it shows that universities should add entrepreneurship to their educational and researcher identities while making their choices in positioning themselves among others.

Anahtar Kelimeler

Entrepreneurship and innovation TÜBİTAK index Turkey general rankings university performance URAP

Kaynakça

  • Akdi, Y. (2011). Matematiksel istatistiğe giriş. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Alpkan, L., Ergün, E., Bulut, Ç., & Yılmaz, C. (2005) Şirket girişimciliğinin şirket performansına etkileri. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(2), 175–189.
  • Ambos, T. C., Mäkelä, K., Birkinshaw, J., & d’Este, P. (2008). When does university research get commercialized? Creating ambidexterity in research institutions. Journal of Management Studies, 45(8), 1424–1447.
  • Arayıcı, Y., Coates, P., Koskela, L., & Kagioglou, M. (2011). Knowledge and technology transfer from universities to industries: A case study approach from the built environment field. Yükseköğretim Dergisi, 1(2), 103–110.
  • Asan, H. (2018). Üniversitelerin patent sayıları artıyor. Erişim adresi https://www.turkpatent.gov.tr/TURKPATENT/allNews/newsDetail?newsId=958 (26 Mayıs 2020).
  • Baltagi, B. (2013). Econometric analysis of panel data (5th ed.). West Sussex: John Wiley & Sons.
  • Baltagi, B. H. & P. Wu, X. (1999). Unequally spaced panel data regressions with AR(1) disturbances. Econometric Theory 15(6), 814–823.
  • Bhargava, A., Franzini, L., & Narendranathan, W. (1982). Serial correlation and the fixed effects model. The Review of Economic Studies, 49(4), 533-549.
  • Bulut, Ç., & Aslan, G. (2014). Üniversitelerde gerçekleşen girişimcilik faaliyetlerinin değerlendirilmesi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10(22), 119–129.
  • Cansız, M. (2016). Türkiye’de akademik girişimcilik. Ankara: Kalkınma Bakanlığı Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü.
  • Clark, B. R. (1998). Creating entrepreneurial universities: Organizational pathways of transformation. Oxford: Pergamon.
  • Çalışkan, A., & Akkoç, İ. (2012). Girişimci ve yenilikçi davranışın iş performansına etkisinde çevresel belirsizliğin rolü. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 1–28.
  • Çiçek, V., & Töremen, F. (2013). Girişimci ve yenilikçi üniversite olmanın sırrı: üniversitelerin misyon, vizyon ve değerleri girişimcilik özelliklerini ne kadar tetiklemektedir? Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(9), 16–27.
  • Dedebek, R., & Meriç, M. (2015). Avrupa birliği ülkelerinde savunma harcamalarını belirleyen ekonomik ve sosyal faktörler: Panel veri analizi. Sayıştay Dergisi, 97, 89–104.
  • Er, F., & Yıldız, E. (2018). An investigation of Turkey’s entrepreneurial and innovative university index for 2016 and 2017 via ORESTE and factor analysis. Alphanumeric Journal, 6(2), 293–310.
  • Erdem, A. R. (2013). Bilgi toplumunda üniversitenin değişen rolleri ve görevleri. Yükseköğretim Dergisi, 3(2), 109–120.
  • Erdem, B., Gökdeniz, A., & Met, Ö. (2011). Yenilikçilik ve işletme performansı ilişkisi: Antalya’da etkinlik gösteren 5 yıldızlı otel işletmeleri örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(2), 77–112.
  • Erdös, K., & Varga, (2009). The academic entrepreneur: Myth or reality for ıncreased regional growth in Europe? Erişim adresi http://rierc.ktk.pte.hu/sites/all/files/working-papers/200907.pdf (26 Mayıs 2020).
  • Etzkowitz, H. (2002). MIT and the rise of entrepreneurial science. London: Routledge.
  • Etzkowitz, H. (2003). Research groups as ‘Quasi-Firms’: The invention of the entrepreneurial university. Research Policy, 32(1), 109–121.
  • Greene, W. H. (2003). Econometric analysis (5th ed.). Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.
  • Grimaldi, R., Kenney, M., Siegel, D. S., & Wright, M. (2011). 30 years after Bayh-Dole: Reassessing academic entrepreneurship, Research Policy, 40(8), 1045–1144. Gujarati, D. N. (2009). Basic econometrics. New Delhi: Tata McGraw-Hill Education.
  • Gür, U., Oylumlu, İ. S., & Kunday, Ö. (2017). Critical assessment of entrepreneurial and innovative universities index of Turkey: Future directions. Technological Forecasting and Social Change, 123, 161–168.
  • Güriş, S. (2015). Panel veri ve panel veri modelleri. İstanbul: Der Yayınları.
  • Hofstede, G. (2001). Culture’s consequences: Comparing values, behaviors, institutions and organizations across nations (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Hofstede, G. (2006). What did globe really measure? Researchers’ minds versus respondents’ minds. Journal of International Business Studies, 37(6), 882–896.
  • Hu, C. M. (2009), Developing entrepreneurial universities in Taiwan: The effects of funding sources. Science Technology & Society, 14(1), 35–57.
  • Kiper, M. (2010). Dünyada ve Türkiye’de üniversite-sanayi işbirliği ve bu kapsamda üniversite-sanayi ortak araştırma merkezleri programı. Erişim adresi http://www.ttgv.org.tr/content/docs/usi_kitap.pdf (1 Mayıs 2020).
  • Kirby, D. A. (2006). Creating entrepreneurial universities in the UK: Applying entrepreneurship theory to practice. The Journal of Technology Transfer, 31(5), 599–603.
  • Koyuncuoğlu, Ö., & Tekin, M. (2019). Türkiye’de girişimci ve yenilikçi üniversitelerin gömülü teoriye göre değerlendirmesi ve bir model önerisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 41, 16–31.
  • Lazzeroni, M., & Piccaluga, A. (2003). Towards the entrepreneurial university. Local economy, 18(1), 38-48.
  • Lumpkin, G. T., & Dess, G.G., (2001) Linking two dimensions of entrepreneurial orientation to firm performance: The moderating role of environment and industry life cycle. Journal of Business Venturing, 16(5), 429–451.
  • Manifet, C. (2008). Academic entrepreneurship in France: The promotion of economic returns of public research and its political and scientific challenges. European Journal of Education, 43(3), 281–300.
  • Odabaşı, Y. (2006). Değişimin ve dönüşümün aracı olarak girişimci üniversite. Erişim adresi http://acikerisim.lib.comu.edu.tr:8080/xmlui/bitstream/handle/COMU/974/Yavuz_Odabasi_Makale.pdf?sequence (2 Eylül 2020).
  • Ömürbek, N., & Karataş, T. (2018). Girişimci ve yenilikçi üniversitelerin performanslarının çok kriterli karar verme teknikleri ile değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(24), 176–198.
  • Özdem, G., & Sarı, E. (2008). Yükseköğretimde yeni bakış açılarıyla birlikte yeni kurulan üniversitelerden beklenen işlevler: Giresun Üniversitesi örneği. Üniversite ve Toplum, 8(1), 1–15.
  • Özer, E. Y. (2018). Girişimci üniversite ve Türkiye. Standart: Ekonomi ve Teknik Dergi, 666, 20–25.
  • Parellada, F. S., & Bertrán, J. C. (1999). The responses of higher education institutions to global challenge: Innovative universities and human resources development. Higher Education in Europe, 24(1), 67–79.
  • Richard, O. Barnett T., Dwyer, S., & Chadwick K. (2004). Cultural diversity in management, firm performance and the moderating role of entrepreneurial orientation dimensions. Academy of Management Journal, 47(2), 255–266.
  • Robertson, I. (2008). Comment: How universities and graduates can thrive. Erişim adresi https://www.independent.co.uk/student/career-planning/getting-job/comment-how-universities-and-graduates-can-thrive-918572.html (25 Mayıs 2020).
  • Sağlam, G., & Seymen, D. (2016). Türkiye’nin dış ticaretinin talep yönlü analizi: Linder hipotezinin testi (1998–2012). Türkiye Ekonomi Kurumu Beşinci Uluslararası Ekonomi Konferansı: “Kapsayıcı ve Sürdürülebilir Büyüme ve Gelir Dağılımı” (s. 502–533), 20–22 Ekim 2016, Bodrum, Muğla.
  • Sakınç, S., & Bursalıoğlu, A. S. (2012). Yükseköğretimde küresel bir değişim: Girişimci üniversite modeli. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2(2), 92–99. Schulte, P. (2004). The entrepreneurial uuniversity: A strategy for institutional development. Higher Education in Europe, 24(2), 187–191.
  • Tatlıdil, H., & Ortunç, B. (2011). Kredi temerrüt swaplarının fiyatlama yöntemleri ve fiyatlamayı etkileyen finansal göstergelerin regresyon ve panel veri analizleri ile belirlenmesi. Bankacılar Dergisi, 77, 25–43.
  • Tatoğlu, Y. F. (2012). Panel veri ekonometrisi, İstanbul: Beta Yayınevi.
  • Tekin, M., Geçkil, T., Koyuncuoğlu, Ö., & Tekin, E. (2018). Girişimci dostu üniversiteler indeksi ve bir model geliştirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 39, 138–150.
  • TÜBİTAK (2012). Girişimci ve yenilikçi üniversite endeksi 2012 sıralaması. Erişim adresi https://www.tubitak.gov.tr/tubitak_content_files/iletisim/endeks2012/Girisimci_ve_Yenilikci_Universite_Endeksi_2012_Siralamasi.pdf (23 Nisan 2020).
  • TÜBİTAK (2013). Girişimci ve yenilikçi üniversite endeksi 2013 sıralaması. Erişim adresi https://www.tubitak.gov.tr/sites/default/files/2013_gyue.pdf (23 Nisan 2020).
  • TÜBİTAK (2014). Girişimci ve yenilikçi üniversite endeksi 2014 sıralaması. Erişim adresi http://www.ktu.edu.tr/dosyalar/yonetim_d0f26.pdf (23 Nisan 2020).
  • TÜBİTAK (2015). Girişimci ve yenilikçi üniversite endeksi 2015 sıralaması. Erişim adresi http://www.ktu.edu.tr/dosyalar/yonetim_82611.pdf (23 Nisan 2020).
  • TÜBİTAK (2016). Girişimci ve yenilikçi üniversite endeksi 2016 sıralaması. Erişim adresi https://www.tubitak.gov.tr/sites/default/files/2016_gyue_ilk50.pdf (23 Nisan 2020).
  • TÜBİTAK (2017). Girişimci ve yenilikçi üniversite endeksi 2017 sıralaması. Erişim adresi https://www.tubitak.gov.tr/sites/default/files/1095/2017_gyue_siralama.pdf (23 Nisan 2020).
  • TÜBİTAK (2018). 2018 yılı girişimci ve yenilikçi üniversite endeksi sonuçları. Erişim adresi https://www.tubitak.gov.tr/sites/default/files/289/gyue_ilk50.pdf (23 Nisan 2020).
  • URAP (2012). 2012-Tüm üniversitelerin genel puan tablosu. Erişim adresi http://tr.urapcenter.org/2012/2012_t9.php (23 Nisan 2020).
  • URAP (2013). 2013-Tüm üniversitelerin genel puan tablosu. Erişim adresi http://tr.urapcenter.org/2013/2013_t9.php (23 Nisan 2020).
  • URAP (2014). 2014-Tüm üniversitelerin genel puan tablosu. Erişim adresi http://tr.urapcenter.org/2014/2014_t9.php (23 Nisan 2020).
  • URAP (2015). 2015-Tüm üniversitelerin genel puan tablosu. Erişim adresi http://tr.urapcenter.org/2015/2015_t9.php (23 Nisan 2020).
  • URAP (2016). 2016-Tüm üniversitelerin genel puan tablosu. Erişim adresi http://tr.urapcenter.org/2016/2016_t9.php (23 Nisan 2020).
  • URAP (2017). 2017-Tüm üniversitelerin genel puan tablosu. Erişim adresi http://tr.urapcenter.org/2017/2017_t9.php (23 Nisan 2020).
  • Uslu, B., Calıkoğlu, A., Seggie, F. N., & Seggie, S. H. (2019). The entrepreneurial university and academic discourses: The meta-synthesis of higher education articles. Higher Education Quarterly, 73(3), 285–311.
  • Uslu, B. Çalıkoğlu, A., Seggie, F. N., & Seggie, S. H. (2020). TÜBİTAK girişimci ve yenilikçi üniversite endeksi kriterlerinin girişimci üniversitelerde öne çıkan faaliyetler açısından değerlendirilmesi. Yükseköğretim Dergisi, 10(1), 1–11.
  • Uysal, H. T., & Çatı, K. (2016). Yükseköğretim kurumlarındaki yöneticilerin girişimci üniversite algılamalarında iş ve örgüt psikolojisinin etkisi. Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 6(1), 77–93.
  • Wiklund, J., & Shepherd, D. (2005). Entrepreneurial orientation and small business performance: A configurational approach. Journal of Business Venturing, 20(1), 71–91.
  • Wissema, J. G. (2009). Üçüncü kuşak üniversitelere doğru (Devrim, N. & Belge, T., Çev.). İstanbul: Özyeğin Üniversitesi Yayınları.
  • Yamaç, K (2009). Bilgi toplumu ve üniversiteler. Ankara: Eflatun.
  • Yıldız, R. (2016). Üniversitenin misyonu, yeni kurulan üniversiteler ve yerel kalkınma önceliği. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 47, 65–84.
  • Yokoyama, K. (2006). Entrepreneurialism in Japanese and UK universities: Governance, management, leadership, and funding. Higher Education, 52(3), 523–555.
  • YÖK (2016). Üniversitelerde bölgesel kalkınma odaklı misyon farklılaşmasına yönelik YÖK’te değerlendirme toplantısı düzenlendi. Erişim tarihi https://bolgeselkalkinma.yok.gov.tr/Sayfalar/Haberler/universitelerde-bolgesel- kalkinma-odakli-misyon-farklilasmasi-toplantisi.aspx (26 Mayıs 2020).
  • Yüksel, P. (2018). Girişimci ve yenilikçi üniversite modeli. Standart: Ekonomi ve Teknik Dergi, 666, 20–25.
Toplam 68 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Ampirik Araştırma
Yazarlar

Erol Tekin 0000-0003-1166-7671

Yayımlanma Tarihi 1 Ağustos 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 11 Sayı: 2 Pt 1

Kaynak Göster

APA Tekin, E. (2021). Girişimcilik ve Yenilikçiliğin Üniversitelerin Akademik Performansı Üzerindeki Etkisi. Yükseköğretim Dergisi, 11(2 Pt 1), 297-308. https://doi.org/10.2399/yod.20.744643

Cited By

Yükseköğretim Kurumlarında Mantar Yönetim Anlayışının Bireysel Yenilikçiliğe Etkisi Üzerine Bir Araştırma
Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
https://doi.org/10.31592/aeusbed.1348436
Üniversite Özelliklerinin Girişimci ve Yenilikçi Üniversite Endeksi Üzerindeki Etkilerinin Sistematik Analiz Yoluyla Değerlendirilmesi
Ekonomi İşletme ve Maliye Araştırmaları Dergisi
https://doi.org/10.38009/ekimad.1295237
YÜKSEKÖĞRETİM KURUMLARINDA KONUMLANDIRMA, PAZARLAMA KARMASI ve PERFORMANS ETKİLEŞİMİ
Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi
https://doi.org/10.17755/esosder.1126742

Yükseköğretim Dergisi, bünyesinde yayınlanan yazıların fikirlerine resmen katılmaz, basılı ve çevrimiçi sürümlerinde yayınladığı hiçbir ürün veya servis reklamı için güvence vermez. Yayınlanan yazıların bilimsel ve yasal sorumlulukları yazarlarına aittir. Yazılarla birlikte gönderilen resim, şekil, tablo vb. unsurların özgün olması ya da daha önce yayınlanmış iseler derginin hem basılı hem de elektronik sürümünde yayınlanabilmesi için telif hakkı sahibinin yazılı onayının bulunması gerekir. Yazarlar yazılarının bütün yayın haklarını derginin yayıncısı Türkiye Bilimler Akademisi'ne (TÜBA) devrettiklerini kabul ederler. Yayınlanan içeriğin (yazı ve görsel unsurlar) telif hakları dergiye ait olur. Dergide yayınlanması uygun görülen yazılar için telif ya da başka adlar altında hiçbir ücret ödenmez ve baskı masrafı alınmaz; ancak ayrı baskı talepleri ücret karşılığı yerine getirilir.

TÜBA, yazarlardan devraldığı ve derginin çevrimiçi (online) sürümünde yayımladığı içerikle ilgili telif haklarından, bilimsel içeriğe evrensel açık erişimin (open access) desteklenmesi ve geliştirilmesine katkıda bulunmak amacıyla, bilinen standartlarda kaynak olarak gösterilmesi koşuluyla, ticari kullanım amacı ve içerik değişikliği dışında kalan tüm kullanım (çevrimiçi bağlantı verme, kopyalama, baskı alma, herhangi bir fiziksel ortamda çoğaltma ve dağıtma vb.) haklarını (ilgili içerikte tersi belirtilmediği sürece) Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 Unported (CC BY-NC-ND4.0) Lisansı aracılığıyla bedelsiz kullanıma sunmaktadır. İçeriğin ticari amaçlı kullanımı için TÜBA'dan yazılı izin alınması gereklidir.