Bu çalışmada, Eski Ankara’nın kuzey sınırını oluşturan ve cumhuriyet dönemiyle birlikte çeşitli şekillerde kullanıma açılmış bir bölgesi olarak Bentderesi’nin mekânsal dönüşümü çözümlenmektedir. Buna göre, tarihsel perspektif içerisinde Bentderesi’nde yaşanan mekânsal ve işlevsel dönüşüm sürecinin kentsel sistemin öğeleri açısından neler ifade ettiğini ortaya koymak amaçlanmaktadır. Son 100 yıllık süreç içinde Bentderesi’nin üç farklı kullanıma sahip olduğu görülmektedir; bir kentsel mekân olarak mesire yeri olması, barınma gereksinimi doğrultusunda gecekondu alanı olarak kullanımı ve konut ile ticaret kullanımının birleştirilmesi ile bir rant alanı haline dönüştürülmesi. Her üç dönemin birbirinden farklı mekânsal kullanımlara yönelik olması, kentsel siyasetin mekân üzerindeki etkisini açıklamak açısından Bentderesi’ni iyi bir örnek yapmaktadır. Modern küçük burjuvazinin sahip olduğu yeni ideoloji, Cumhuriyet döneminin ilk yıllarında (1924-1940) kentlerde ortak kullanım amacıyla yeni mekânlar üretmek ve bu mekânlar aracılığıyla kendisini topluma yaymak amacı gütmüştür. Bentderesi de bu düşünce çerçevesinde –geleneksel mesire alanı olgusunun özelliklerini kısmen taşımakla birlikte– modern bir kamusal mekân şeklinde kullanılmıştır. Bentderesi’nde mekânın işlevsel kullanımı açısından ikinci dönemi ise plansız bir kentleşme dönemidir (1940-2000). Hızlı gecekondulaşmanın yaşandığı bölge kent içerisinde merkeze yakın ucuz barınma gereksinimini karşılama işlevi üstlenmiştir. 2000 sonrasında ise Bentderesi’nin mekânsal kullanımı değerlenen arsa fiyatları sebebiyle kentsel rant bölgesine dönüşmesine yol açmıştır. Gerçekleştirilen kentsel dönüşüm projeleri ile mekânın ilk tasarlandığı halinden çok uzak bir amaçla konut ve ticaret alanlarının iç içe yer aldığı bir alan yaratılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kentsel Politika |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Haziran 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 2 Sayı: 1 |