Okul İşbirliği Ölçeğinin Geliştirilmesi Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2022, Cilt: 19 Sayı: 2, 462 - 483, 15.08.2022

Numan Saylık , Gökhan Arastaman

https://doi.org/10.33711/yyuefd.1079626

Cited By: 2

Öz

Çalışmanın Bu araştırmanın amacı, okulda paydaşlar arasındaki işbirliğini ölçebilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmektir. Araştırmada ölçeğin yapı geçerliğinin belirlenmesi için yapılan açımlayıcı faktör analizi (AFA) ve doğrulayıcı faktör analizi (DFA) için iki farklı gruptan veri toplanmıştır. Birinci çalışma grubunda 600 öğretmen; ikinci çalışma grubunda ise 960 öğretmen yer almaktadır. Katılımcı öğretmenler, kamu ilkokul, ortaokul ve lise kademelerinde görev yapanlardan basit tesadüfi örnekleme yoluyla seçilmiştir. Araştırmanın kapsam geçerliği uzman görüşleri doğrultusunda sağlanmıştır. Analizler sonucunda ölçek, 38 maddeden oluşan, toplam varyansın %71.78’ini açıklayan ve uyum indekslerinin kabul edilebilir olduğu bir yapı elde edilmiştir. Ölçek, okullarda paydaşlar arasındaki işbirliği düzeyine odaklandığından, boyutlar "okul müdürü-paydaş işbirliği", "öğretmen-meslektaş işbirliği", "aile-öğretmen işbirliği" ve "okul rehberlik hizmeti-paydaş işbirliği" olarak isimlendirilmiştir. Okul İşbirliği Ölçeği’nde bulunan maddelere ait döndürülmüş faktör yük değerleri .61 ve .85 arasında, madde toplam korelasyonları ise .48 ve .86 arasında değişmektedir. Ölçeğin Cronbach’ın Alfa iç tutarlık katsayıları boyut bazında sırasıyla .96, .95, .94, .95 ve ölçek toplamında .97’dir. Ölçeğin güvenirlik analizi için Cronbach’ın Alfa katsayısı .97 olarak hesaplanmıştır. Analizler sonucunda geliştirilen okul işbirliği ölçeğinin bütün okul kademelerinde paydaşlar arasında var olan işbirliği düzeyinin ölçülmesinde kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Okul işbirliği, okul müdürü, öğretmen, veli, rehberlik servisi

Developing the School Collaboration Scale Validity and Reliability Study

Öz

The aim of this research is to develop a valid and reliable measurement tool that can measure the collaboration between stakeholders in schools. In the study, data were collected from two different groups for exploratory factor analysis (EFA) and confirmatory factor analysis (CFA) to determine the construct validity of the scale. There are 600 teachers in the first study group and 960 teachers in the second study group. Participating teachers were selected by simple random sampling from those working at public primary school, secondary school and high school levels. The content validity of the research was provided in line with expert opinions. As a result of the analysis, a structure was obtained where the scale consisted of 38 items, explained 71.78% of the total variance, and the fit indices were at an acceptable level. Since the scale focuses on the level of collaboration between stakeholders in schools, the dimensions are named as "school principal-stakeholder collaboration", "teacher-colleague collaboration", "parent-teacher collaboration" and "school guidance service-stakeholder collaboration". The rotated factor load values of the items in the School Collaboration Scale ranged between .61 and .85. The item-total correlations ranged between .48 and .86. Cronbach's Alpha internal consistency coefficient for the 1st dimension is .96, the 2nd dimension is .95, the 3rd dimension is .94, and the 4th dimension is .95. The total Cronbach's Alpha value of the scale is .97. As a result of the analysis, it was concluded that the school collaboration scale developed is a valid and reliable measurement tool that can be used to measure the level of collaboration at all school levels.

Anahtar Kelimeler

School collaboration, school principal, teacher, parent, guidance service

Kaynakça

• Ademokoya, A. J. & Iheanachor, C. N. (2008). Home-schoo lpartnerships and Nigerian parents of school children with disabilities. The Journal of the International Association of Special Education, 9(1), 57-67.
• Ainscow, M., Chapman, C. & Hadfield, M. (2020). Changing education systems: A research-based approach. Routledge.
• Ainscow, M., Muijs, D. & West, M. (2006). Using collaboration as a strategy for improving schools in complex and challenging circumstances: What makes the difference? Manchester: National College for School Leadership, University of Manchester.
• Alisinanoğlu, F., Bay, D. N. & Şimşek, Ö. (2014). Okul öncesi eğitimde okul aile işbirliği ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 1-13.
• American School Counselor Association (2012). The ASCA national model: A frame work for school counseling programs (3rd ed.). Alexandria, VA: Author.
• Armstrong, P. (2015). Effective school partneships and collaboration for school improvement: A review of thee vidence. Research Report, Department for Education.
• Armstrong, P. W., Brown, C., & Chapman, C. J. (2021). School‐to‐school collaboration in England: A configurative review of the empirical evidence. Review of Education, 9(1), 319-351. https:// doi. org/ 10. 1002/rev3. 3248.
• Brownell, M. T., Yeager, E., Rennells, M. S., & Riley, T. (1997). Teachers working together: What teacher educators and researchers should know. Teacher Education and Special Education, 20(4), 340–359.
• Brown, T. A. (2006). Confirmatory factor analysis for applied research. New York & London: The Guilford Press.
• Bryant, F. B., & Yarnold, P. R. (1995). Principal-components analysis and exploratory and confirmatory factor analysis. In L. G. Grimm ve P. R. Yarnold (Eds.), Reading and understanding multivariate statistics (p. 99–136). American Psychological Association.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32(32), 470-483.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni spss uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Camadan, F. & Sezgin, F. (2012) İlköğretim okulu müdürlerinin okul rehberlik hizmetlerine ilişkin görüşleri üzerine nitel bir araştırma. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(38), 199-211.
• Can, A. (2014). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi (3. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Cerit, Y. (2009). Öğretmenlerin örgütsel güven düzeyleri ile işbirliği yapma düzeyleri arasındaki ilişki. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi XXII(2), 637-657.
• Çelebi, N.,Vuranok, T. T. & Hasekioğlu Turgut, I. (2016). Zümre öğretmenlerinin işbirliği düzeyini belirleme ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(2), 803-820.
• Clark, D. (2004). http://www.nwlink.com/~donclark/leader/teamsuv.html adresinden 01.11.2021 tarihinde erişim sağlanmıştır.
• Cook, L., & Friend, M. (1991). Collaboration in special education: Coming of age in the 1990s. Preventing School Failure: Alternative Education for Children and Youth, 35(2), 24-27.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Dattalo, P. (2013). Analysis of multiple dependent variables. New York: Oxford University Press.
• DuFour, R., & Eaker, R. (Eds.). (2005). On common ground: The power of professional learning communities. Bloomington, Solution Tree Press.
• Epstein, J. L. (2001). School, family, and community partnerships: Preparing educators and improving schools. Boulder, CO: Westview Press.
• Epstein, J. L. (1986). Parents' reactions to teacher practices of parent involvement. The elementary school journal, 86(3), 277-294.
• Field, A. (2000). Discovering statistics using SPSS for windows. London: Sage Publications.
• Gajda, R. & Koliba, C. (2007). Evaluating the Imperative of Intra organizational Collaboration A School Improvement Perspective. American Journal of Evaluation, 28(1), 26-44.
• Güven, M. (2009). Milli Eğitim Bakanlığı müfettişlerinin okul rehberlik hizmetleri ve denetimiyle ilgili görüşleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(2), 171-179.
• Griffiths, A. J, Alsip. J., Hart, S. R., Round., R. L. & Brady, J. (2021). Together we can do so much: A systematic reviewand conceptual framework of collaboration in schools. Canadian Journal of School Psychology, 36(1), 59-85. https://doi.org/10.1177/0829573520915368.
• Hausman, C. S. & Goldring, E. B. (2001). Sustaining teacher commitment: The role of Professional communities. Peabody Journal of Education, 76(2), 30–51.
• Hayes, G., & Lynch, S. (2013). Local partnerships: Blowing in the wind of national policy changes. British Educational Research Journal, 39(3), 425–446. https:// doi. org/ 10. 1080/ 01411 926. 2011.647680
• Hu, L., & Bentler, P. M. (1999). Cut off criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1-55.
• Huck, S. W. (2008). Reading statistics and research (fifth edition). New York: Addison Wesley Longman.
• Karataş, İ. H & Polat, M. (2013). Okul yöneticilerinin rehberlik hizmetlerine bakış açıları üzerine okul rehber öğretmenlerinin görüşleri. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 105-123.
• Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. (3rd edition). New York: Guilford Press.
• Kline, R. B. (2019). Yapısal Eşitlik Modellemesinin İlkeleri ve Uygulaması. (Çev. Gürel. S.) Global Uyum Testi (s. 272) (Çev. Edt. Sedat Şen),. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Limon, İ & Durnalı, M. (2017). İşbirlikçi iklim ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sakarya University Journal of Education, 7(2), 282-294.
• Liu, J. (2018). Constructing resources haring collaboration for quality public education in urban China: Case study of school alliance in Beijing. International Journal of Educational Development, 59(1), 9–19. https:// doi. org/ 10. 1016/j. ijedu dev. 2017. 09. 004.
• Memduhoğlu, H. B. & Saylık, A. (2012). Okullarda informel ilişkiler ölçeğinin geliştirilmesi ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 1-22.
• Morga, G. A., Leech, N. L., Gloeckner, G. N. & Barrett, K. C. (2004). SPSS for introductory statisticsuse and interpretation. London: Lawrence Erlbaum Associates.
• Muijs, D. (2015). Improving schools through collaboration: A mixed methods study of school-to-school partnerships in the primary sector. Oxford Review of Education, 41(5), 563–586. https:// doi.org/ 10. 1080/ 03054 985. 2015. 10478 24
• Muijs, D., Ainscow, M., Chapman, C., & West, M. (2011). Collaboration and networking in education. Springer.
• Özabacı, N., Sakarya, N. & Doğan, M. (2008). Okul yöneticilerinin okuldaki psikolojik danışma ve rehberlik hizmetlerine ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(19), 8-22.
• Saylık, A., & Memduhoglu, H. B. (2021). Informal relationships as a predictor of organizational commitment in schools of turkey as a collectivist society. International Online Journal of Educational Sciences, 13(4), 1218-1234.
• Sawyer, L. B. E., & Rimm-Kaufman, S. E. (2007). Teacher collaboration in the context of the responsive classroom approach. Teachers and Teaching: Theory and Practice, 13(3), 211-245.
• Seçer, İ. (2013). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Schreiber, J. B., Stage, F. K., King, J., Nora, A. & Barlow, E. A. (2006). Reporting structural equation modeling and confirmatory factor analysis re-sults: A review. TheJournal of Educational Research, 99(6), 323-337. doi:10.3200/JOER.99.6.323-338
• Shevlin, M. E., & Lewis, C. A. (1999). The revised social anxiety scale: Exploratory and confirmatory factor analysis. The Journal of Social Psychology,139(2), 250-252.
• Star, E. M., Foy, J. B., Cramer, K. M., & Singh, H. (2006). How are schools doing? Parental perceptions of children with autism spectrum disorder, down syndrome, and learning disabilities: A comparative analysis. Education and Training in Developmental Disabilities, 41(4), 315 - 332.
• Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulama. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-73.
• Şahin, F. Y. (2008). Ortaöğretimdeki öğrenci görüşlerine göre psikolojik danışma ve rehberlik (pdr) hizmetlerinin değerlendirilmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(2), 1-26.
• Şen, S. (2020). Mplus ile yapısal eşitlik modellemesi uygulamaları. Ankara. Nobel Akademi Yayıncılık.
• Şimşek Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: Temel ilkeler ve LISREL uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayınları.
• Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5th ed.). USA: Pearson and Allyn and Bacon.
• Tavşancıl, E. (2010). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Tschannen-Moran, M. (2001). Collaboration and the need for trust. Journal of Educational Administration, 39(4), (308-331). https://doi.org/10.1108/EUM0000000005493
• Vangrieken, K., Dochy, F., Raes, E., & Kyndt, E. (2015). Teacher collaboration: A systematic review. Educational Research Review, 15(1), 17-40.
• West, J. F. (1990). Educational collaboration in restructuring of schools. Journal of Educational and Psychological Consultation, 1(1), 23-40.
• Wang, J. & Wang, X. (2020). Structural equation modeling: Applications using Mplus (2. bs.). New Jersey: Wiley.
• Yavuz, S.(2005), Developing a technology attitude scale for pre-service chemistry teachers, The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4(1), 17-25.
• Yılmaz, K. & Çelik, M. (2020). Öğretmenler arasında mesleki işbirliğine yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(2), 731-740.
• Yu, C.-Y. (2002). Evaluating cut off criteria of model fit indices for latent variable models with binary and continuous outcomes (Doctor of philosophy). University of California, Los Angeles.