Fıkhî akıl, İslam’ın doğuşundan itibaren ilmi araştırma
ve çalışmalarda objektif bir metot olma özelliğine sahip olmuştur. Geçmişten
günümüze kadar hakkı araştıran müçtehit fakihler bu yönteme göre hareket
etmişlerdir. Bilimsel araştırma kurallarına uygun bir şekilde yaptığımız
araştırma neticesinde çağdaş fıkhî akıl yöntemini kullanan Muhammed Said
Ramazan el-Bûtî’nin takip ettiği yöntemde objektif olduğu ve bilimsel araştırma
yöntemlerine bağlı kaldığı kanısına vardık. Örneğin Bûtî, hükmünü öğrenmek istediği
bir meseledeicmâınolup olmadığını ilk etapta inceler. Daha sonra şer’î nasları
bir araya getirip onların sıhhatini inceler. Bunun ardından nasları yorumlama
kuralına göre o naslardan hükümler çıkarır. Bir meselenin hükmü hakkında bir
nas bulamadığı zaman bunu naslarda geçen hükümlere kıyas yapar. Görünürde
deliller arasında bir taârûz varsa bunu giderir. İstihsân ve örf gibi
yöntemlere de başvurur. Araştırdığı bir meselenin hükmüyle ilgili bir delil bulunmadığı zaman istishâba başvurur.
Fıkhî akıl, araştırma yapma ve hükümleri istinbât etmede
ilmi bir yöntemdir. Bûtî’nin araştırma, tartışma ve hükümleri istinbât etme
alanlarında kaleme aldığı eserlerini inceleyerek fıkhî aklın ilmi bir metot
olduğunu deliler ve örneklerle ortaya koymaya çalıştık.
Birincil Dil | Arapça |
---|---|
Bölüm | Tam Sayı |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2018 |
Gönderilme Tarihi | 20 Ekim 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 42 |
Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.