Kırsal Yerleşim Alanlarındaki Mahalle Muhtarlığı Seçimlerinde Görülen Nüfus Değişiminin Etik Bağlamında İrdelenmesi: Akçadağ Örneği
Yıl 2020,
Sayı: 49, 285 - 312, 30.09.2020
Vedat Yılmaz
,
Ferit İzci
Yıldız Atmaca
Öz
Mahalle halkının talep ve isteklerini dile getirdiği ilk merci muhtarlık makamıdır. Muhtarlık 2015 yılına kadar yoğun talep görmeyen bir makam iken 2015 yılından sonra oldukça cazip hale gelmiştir. Bu cazip duruma, muhtarların sosyal ve ekonomik haklarında yapılan iyileştirmeler ile Cumhurbaşkanı tarafından aralıklar halinde yapılan toplantılara katılma ve kabul görme durumları sebep olarak gösterilebilir. 2015 yılı sonrasında mahalle muhtarlığının daha cazip hale getirilmiş olması sonrası muhtar adaylarının teşviki ile halk yaşadıkları mahalleden ikamet adreslerini doğdukları mahallelere taşımaya başlamıştır. Çalışmadaki amaç, kırsal kesimde yer alan mahallelerin muhtar seçimi noktasında seçmenlerin etik davranış göstermeyip yaşamlarını sürdürdükleri mahallede değil de kendi doğdukları mahallelere kendi istediği adayın muhtar seçilmesi amacıyla ikamet adreslerini değiştirmeleri sorununu gündeme taşımaktır. Bu doğrultuda örneklem olarak Malatya ilinin Akçadağ ilçesi ve mahalleleri alınmış olup, 31 Mart 2019 muhtarlık seçimleri öncesi 2017 ve 2018 yılları arası ile sonrası 2019 yılında Akçadağ ilçesindeki mahallelerin nüfus değişim hareketleri incelenmiştir. Yapılan inceleme sonrasında 2017 ile 2018 yıllarında ilçe mahallelerinde önemli düzeyde nüfus değişimlerinin yaşandığı, Akçadağ ilçesinin kırsal kesimindeki mahallelerin çoğunun 2017 yılına göre 2 kattan daha fazla nüfus artışının gerçekleştiği ve 2019 yılında ise genel olarak yeniden nüfusun azalmış olduğu bulgularına ulaşılmıştır.
Kaynakça
- Arıkboğa, E. (1999). Yerel Yönetim Açısından Mahalle Muhtarlığına Bir Bakış. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 8 (3), 103-125.
- Aydın, A.ve Belli, A. (2019). Türkiye’deki Köy ve Mahalle Muhtarlıklarının Güncel Durumu ve Yerel Demokrasi Açısından Yeniden Yorumlanması, 17.Uluslararası Kamu Yönetimi Forumu KAYFOR 17, (Ed. Ercan Oktay, Şerife Pekküçükşen ve Ali Yıldırım), Tam Metini içinde, (s.909-915).
- Bulut, Y. (2001). Mahalle Muhtarlığı Üzerine Bir Araştırma. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 10(3), 32-51.
- Bulut, Y. ve Kara, M. (2011). Mahalle Muhtarlarının Kent ve Mahalle Güvenliğine İlişkin Yaklaşımları: Antakya Örneği. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 1-27.
- Eryılmaz, B. ve Şen, M. L. (1994). 2000’li Yıllara Doğru Türkiye’de Yerel Yönetimler, Sorunlar Çözümler. MÜSİAD Araştırma Raporları 5.
- Göküş, M., Bayrakçı, E. ve Alptürker, H. (2013). Mahalle Yönetimi ve Mahalle Muhtarlarının Vatandaşlar Tarafından Değerlendirilmesi, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(2), 31-45.
- Gözler, K. (2007). İdare Hukuku Dersleri. Bursa: Ekin Yayınevi.
- Gözübüyük, Ş. (2004). Türkiye’nin Yönetim Yapısı. Ankara: 8. Baskı, Turhan Kitapevi,
- Oğuz, M. (1985). Başlangıcından Osmanlıların Fethine Kadar Malatya Tarihi M.Ö. 5500-M.S. 1516. İstanbul: Güllük Ticaret Gazetesi Tesisleri.
- Ortaylı, İ. (1979). Türk İdare Tarihi, Ankara: TODAİE yayınları,
- Uysal, Y. ve Mecek, M. (2015). Köylere Sunulan Kamu Hizmetlerinin Nitelik ve Niceliği: Kütahya İli Örneği, 13.Uluslararası Kamu Yönetimi Forumu KAYFOR 13 (Ed. M.Akif Çukurçayır, Hacer Tuğba Eroğlu, Hayriye Sağır ve Mücahit Navruz), Tam metin içinde (s. 1169-1183).Yel, A. M. ve Küçükaşcı, M. S. (2003). Mahalle. Diyanet İşleriAnsiklopedisi. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
- Yılmaz, M. (2016). Malazgirt İlçesi’nin (Muş) Nüfus Coğrafyası. Turkish Studies 11(2), 1361-1388.
- Yılmaz, V. ve Sayın, A. K. (2018). 6360 Sayılı Yasa Sonrası İlçe Büyükşehir Belediyelerindeki Nüfus Değişimi Üzerine Bir Araştırma: Malatya Büyükşehir Belediyesi. Atlas International Refereed Journal on Social Sciences, 4(15), 1615-1627.
- Yılmaz, V. ve Mecek, M. (2019). Türkiye’de Mahalle Yönetimlerinin Tarihsel Gelişimi ve Hukuki Statüsü. İdeal Kent Dergisi, 10(27), 769-799.