Amaç: Bu çalışmanın amacı literatür araştırmasının yapılması ve PRISMA yönteminin kullanılmasıdır. Araştırma, dijital platformların, sensörlerin ve yapay zekanın tarım üzerindeki etkilerine özel bir vurgu yaparak, dijital teknolojilerin küresel gıda güvenliği sorunlarını çözmede oynadığı rolü incelemektedir.
Material ve Yöntem: 30 makalenin analizi araştırmanın temelini oluşturmuştur. Araştırma kriterleri titizlikle uygulandı ve sonuçlar PRISMA kılavuzlarına uygun olarak metodik olarak birleştirildi.
Araştırma Bulguları: Nesnelerin İnterneti (IoT), büyük veri ve yapay zeka gibi dijital teknolojiler, mahsullerin hayatta kalmasını, üretkenliğini ve başarısını artırmasını sağladı. Araştırmaya göre, bu teknolojiler hava durumu, toprak kontrolü ve haşere kontrolü için kullanılabilir. Gelişmiş ülkelerde uygulanmasında eğitim eksikliği ve erişim eksikliği gibi sorunlarla karşılaşılmaktadır. Dijital tarım, uygun politikalarla desteklendiğinde mahsul verimini, kaynak verimliliğini ve karar alma süreçlerini iyileştirmek için büyük bir potansiyele sahiptir. Bu nedenle, veri güvenliği, eğitim ve altyapı politikaları çok önemlidir.
Sonuç: Dijital tarım, kaynak verimliliğini, mahsul verimini ve karar alma süreçlerini iyileştirebilir, ancak bunu başarmak için uluslararası işbirliği ve uygun politika taahhütleri gereklidir.
The author expresses sincere gratitude to everyone who helped with this study, especially to Ege University for their invaluable help.
Objective: The objective of this study was to utilize a literature review and the PRISMA methodology. Analyzing how agriculture can alleviate the world's food problems is crucial. The application of digital platforms, artificial intelligence, and sensors, with a strong emphasis on innovation and digitalization, provides tangible evidence of the impact of digital agriculture.
Materials and Methods: This study comprehensively analyzes existing studies. Specific attention is given to policies encouraging digital technology adoption in agriculture, assessing challenges, studying policies from developed and developing nations to synthesize findings.
Results: By the use of IoT, big data analytics, and AI, digital technology improves sustainability, productivity, and efficiency in agriculture. Benefits for both developed and developing countries are acknowledged, but issues like training and access continue. Legislators must enact laws and take other measures to foster favorable conditions. Digital technology adoption increases productivity and decision-making, but it also creates privacy issues. Infrastructure, education, and data protection should be the main focuses of government policy in order to promote fair and sustainable agricultural development.
Conclusion: Adopting digital technology in agriculture on a large scale and improving global sustainability and efficiency require effective legislation. To advance the industry, recommendations include incorporating technical advancements into Indonesian agriculture laws based on successful worldwide experiences.
We made a truthful literature review and used analysis according to our point of view, strengthened by the results of existing literature
-
Many thanks
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Tarım Politikaları |
Bölüm | Derleme |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 1 Temmuz 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 1 Temmuz 2024 |
Gönderilme Tarihi | 30 Ekim 2023 |
Kabul Tarihi | 23 Nisan 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |