İzmir İli Ödemiş İlçesi’nde Patates Yetiştirilen Toprakların Verimlilik Durumlarının Belirlenmesi

Yıl 2016, , 325 - 331, 27.09.2016

Mehmet Parlak

https://doi.org/10.20289/zfdergi.390085

Cited By: 3

Öz

Bu araştırmada
İzmir-Ödemiş’ teki patates yetiştirilen toprakların verimlilik durumlarının
toprak analizleriyle belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla yöreyi temsil edecek
şekilde alınan 39 toprak örneğinde bünye, pH, elektriksel iletkenlik (EC),
kireç, organik madde ve bitki besin maddesi analizleri yapılmış ve analiz
sonuçları sınır değerleriyle karşılaştırılarak değerlendirilmiştir. Toprakların
çok büyük bir kısmının tın bünyeli, %84.62’ sinin az kireçli,  tamamının nötr reaksiyonlu ve tuzluluk
sorununun bulunmadığı saptanmıştır. Toprakların tamamı organik madde bakımından
yetersiz iken tamamına yakın kısmı (%94.87) ise toplam N bakımından yetersiz
bulunmuştur. İncelenen toprakların tamamına yakını alınabilir P ve K bakımından
yeterli, %76.92’ sinin alınabilir Ca, %87.18’ sinin alınabilir Mg bakımından
yeterli olduğu belirlenmiştir. Mikroelement kapsamları bakımından bir
değerlendirme yapıldığında toprakların %76.92’ sinin alınabilir Fe, tamamının
alınabilir Cu, %61.54’ ünün alınabilir Zn ve %43.59’ unun  alınabilir Mn bakımından yeterli olduğu
saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Besin maddesi, patates, toprak verimliliği

Soil Fertility Assessment for Potato Cultivated Lands of Izmir -Odemis

Öz

In this
study,  soil fertility levels of potato cultivated lands in
Izmir-Odemis were assessed through soil analyses. A total of 39 soil samples
were taken as to represent the region and samples were subjected to texture,
pH, electrical conductivity (EC), lime, organic matter and plant nutrient
analyses. Results were assessed through comparisons with threshold values.
Majority of soils had loamy texture, 84.62% had low lime levels, almost all
neutral soil reaction and none of them had a salinity problem. While entire
soils were insufficient in organic matter, almost all (94.87%) were also
insufficient in total N. Soil samples were all found to be sufficient in
available P and K levels, 76.92% was sufficient in available Ca and 87.18% was
found to be sufficient in available Mg. Considering the microelements, 76.92%
of soils were sufficient in available Fe, all were sufficient in available Cu,
61.54% was sufficient in available Zn and 43.59% was found to be sufficient
in  available Mn.

Anahtar Kelimeler

Mineral nutrients, potato, soil fertility

Kaynakça

• Aksoy, T. 1977. Nevşehir bölgesinde yetiştirilen patateslerin beslenme sorunları. TÜBİTAK 6. Bilim Kongresi TOAG (17-21 Ekim 1977, Ankara) Tebliğleri. s. 297-308.
• Anonim, 2013. İzmir ili 2013 yılı tarla ürünleri ekiliş, verim ve üretimi verileri (yayınlanmamış).
• Blanco–Canqui, H, C.A. Shapiro, C.S. Wortmann, R.A. Drijber, M. Mamo, T.M. Shaver, R.B. Ferguson. 2013. Soil organic carbon: the value to soil properties. Journal of Soil Water Conservation, 68 (5): 129–134.
• Bouyoucos, G.J. 1951. A recalibration of hydrometer for making mechanical analysis of soils. Agronomy Journal, 43: 434-438.
• Bremner, J.M. 1996. Nitrogen - Total. In: Methods of Soil Analysis. Part 3, Chemical Methods (Ed.: Sparks, D.L.). SSSA Book Series No: 5. Madison, Wisconsin, USA, pp. 1085-1122.
• Cangir, C. 1991. Toprak Bilgisi. Trakya Üniversitesi Tekirdağ Ziraat Fakültesi Yayın No:116 Ders Kitabı No:5, 178 s.
• Çetin, E. ve F. Eraslan. 2015. Afyonkarahisar İli Dinar İlçesi patates ekim alanlarında toprakların verimliliği ve bitkilerin beslenme durumlarının belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 10 (2): 135-145.
• Dizikısa, T. and N. Yıldız. 2014. Estimation of nutritional status of potato (Solanum tuberosum L.) plant by soil and leaf analysis grown in the different regions of Erzurum (Centre, Pasinler and Oltu Town) Turkey. 9 th International Soil Congress on the Soul of Soil and Civilization (14-16 October 2014, Antalya), pp. 728-732.
• Er, C. ve S. Uranbey. 1998. Nişasta Şeker Bitkileri. A.Ü. Ziraat Fak. Yay. Yayın No:1504, Ders Kitabı: 458, Ankara.
• Erman Kara, E, U. Pırlak and H.G. Özdilek. 2004. Evaluation of heavy metals (Cd, Cu, Ni, Pb and Zn) distribution in sowing regions of potato fields in the Province of Niğde, Turkey. Water, Air, and Soil Pollution, 153: 173-186.
• FAO, 1990. Micronutrients Assessment at the Country Level. An International Study (Ed.: M. Sillanpaa) FAO Soil Bulletin 63. Published by FAO. Roma, Italy. 128 pp.
• FAO, 2013. FAOSTAT. Agricultural data. Agricultural production. http://apps.fao.org. Erişim: 01 Eylül 2014.
• Günel, E, M.E. Çalışkan, N. Kuşman, M.T. Koç, A.Yılmaz, T. Ağırnaslıgil, H. Onaran. 2010. Nişasta ve şeker bitkileri üretimi. Türkiye Ziraat Mühendisliği 7. Teknik Kongresi (11-15 Haziran 2010, Ankara) Bildirileri, s. 377-396.
• İzmir İli Arazi Varlığı, 2001. T.C. Başbakanlık Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara.
• Jackson, M.L. 1969. Soil Chemical Analysis: Advanced Course (2nd edition). Published by the author. Department of Soil Science, Wisconsin, University of Madison, WI.
• Laboski, C.A.M. and K.A. Kelling. 2007. Influence of fertilizer management and soil fertility on tuber specific gravity: a review. American Journal of Potato Research, 84: 283-290.
• Lindsay, W.L. and W.A. Norvell. 1978. Development of a DTPA soil test for zinc, iron, manganese and copper. Soil Science Society of American Journal, 42: 421-428.
• McLean, E.O. 1982. Soil pH and lime requirement. In:Methods of Soil Analysis, Part 2. Chemical and Microbial Properties (Eds: A.L. Page, R.H. Miller, D.R. Keeney). Agronomy Monograph 9. ASA and SSSA, Madison, Wisconsin, USA, pp. 199-224.
• Nelson, R.E. 1982. Carbonate and gypsum. In: Methods of Soil Analysis, Part 2. Chemical and Microbial Properties (Eds: A.L. Page, R.H. Miller, D.R. Keeney). Agronomy Monograph 9. ASA and SSSA, Madison, Wisconsin, USA, pp. 181–197.
• Nelson, R.E. and Sommers, L.E. 1982. Total carbon, organic carbon and organic matter. In: Methods of Soil Analysis, Part 2. Chemical and Microbial Properties (Eds: A.L. Page, R.H. Miller, D.R. Keeney). Agronomy Monograph 9. ASA and SSSA, Madison, Wisconsin, USA, pp. 539-580.
• Olsen, S.R. and Sommers, L.E. 1982. Phosphorus. In: Methods of Soil Analysis, Part 2. Chemical and Microbial Properties (Eds: A.L. Page, R.H. Miller, D.R. Keeney). Agronomy Monograph 9. ASA and SSSA, Madison, Wisconsin, USA, pp. 403-430.
• Rhoades, J.D. 1982. Soluble salts. In: Methods of Soil Analysis, Part 2. Chemical and Microbial Properties (Eds: A.L. Page, R.H. Miller, D.R. Keeney). Agronomy Monograph 9. ASA and SSSA, Madison, Wisconsin, USA, pp.167-179.
• Richards, L.A. 1954. Diagnosis and Improvement Saline and Alkaline Soils. U.S. Department of Agriculture, Handbook No: 60. 160 pp.
• Roberts, T. R. 2014. Cadmium and phosphorous fertilizers: the issues and the science. Procedia Engineering, 83: 52 – 59.
• Saltalı, K, H. Sarı, D. Mendil, S. Altın. 2004. Cadmium and phosphorus accumulates in soil under intensive cultivation in Turkey. Acta Agriculturae Scandinavica, Section B, Soil and Plant Science, 54(4): 267-272.
• Sumner, M.E. and W.P. Miller. 1996. Cation exchange capacity and exchange cations. In: Methods of Soil Analysis. Part 3, Chemical Methods (Ed.: Sparks, D.L.). SSSA Book Series No: 5. Madison, Wisconsin,USA, pp.1201-1229.
• Torun, B, S. Toz, F. Özkutlu, A. Yazıcı, H. Erdem, S. Eker, A.Torun. 2008. Misli Ovası ve Çukurova Bölgelerinde patates üretim alanlarının mineral beslenme düzeyinin yumru ve toprak analizleriyle belirlenmesi. 4. Ulusal Bitki Besleme ve Gübre Kongresi Bildiriler (8-10 Ekim 2008, Konya) Kitabı, s.1046-1056.
• TUİK, 2013. Türkiye İstatistik Kurumu. Tarımsal veriler. http:// www.tuik.gov.tr. Erişim: 28 Eylül 2014.
• Ülgen, N. ve N. Yurtsever. 1988. Türkiye Gübre ve Gübreleme Rehberi (3. Baskı). T.C. Tarım Orman Köyişleri Bakanlığı, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Toprak ve Gübre Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları, Genel Yayın No: 151, Teknik Yayınlar No: T-59, Ankara. 182 s.
• Zengin, M. ve A. Özbahçe. 2011. Bitkilerin İklim ve Toprak İstekleri. Atlas Akademi Yayın No:4, Konya, 167 s.