EMPATHIC TENDENCY SCALE: DEVELOPMENT, VALIDITY AND RELIABILITY STUDY

Yıl 2022, Sayı: 42, 133 - 149, 31.12.2022

Şehide Kılınç , Mehmet Akif Sözer

Öz

In this study, it was aimed to develop a valid, reliable and useful measurement tool in order to determine the empathic tendencies of primary school students. The method of the research is the survey model, which is one of the quantitative research designs, and the study group consisted of 320 4th grade students studying in Adana during the 2018-2019 academic year. For the items in the scale, 4-point Likert type grading, which includes the options "Never, Sometimes, Often, Always" was used. The items in the scale were scored from 1 to 4 in the same order, and there was no reverse item in the scale. SPSS v.22 and AMOS v.25 package programs were used to analyze the data. As a result of the exploratory factor analysis to determine the validity of the scale in the study, it was seen that the empathic tendency scale consisted of 17 items and three factors, 5 of which were cognitive empathy, 7 items were emotional empathy, and 5 items were behavioral empathy. As a result of confirmatory factor analysis, model fit index values were found to be "excellent" high. The total variance explanation rate of the items was found to be 51,848%. The Cronbach Alpha value for the reliability of the scale is 0.88. As a result of factor analysis and Cronbach Alpha reliability coefficients for the overall scale and its three sub-dimensions, a valid and reliable scale consisting of 17 items and 3 sub-dimensions was obtained.

Anahtar Kelimeler

Empathy, empathic tendensy, scale development, primary school level

EMPATİK EĞİLİM ÖLÇEĞİ: GELİŞTİRİLMESİ, GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Öz

Bu araştırmada ilkokul öğrencilerinin empatik eğilimlerini belirlemek amacıyla geçerli, güvenilir ve kullanışlı bir ölçme aracı geliştirmek amaçlanmıştır. Araştırmanın yöntemi nicel araştırma desenlerinden tarama modeli olup çalışma grubunu 2018-2019 eğitim-öğretim yılı Adana İlinde öğrenim gören 320 ilkokul 4.sınf öğrencisi oluşturmuştur. Ölçekteki maddeler için sırasıyla ‘’Hiçbir Zaman, Bazen, Sık Sık, Her Zaman’’ 4’lü likert tipi derecelendirme kullanılmıştır. Ölçekteki maddeler yine aynı sırayla 1’den 4’kadar puanlanmış olup ölçekte ters madde yer almamıştır. Verilerin analizi için SPSS v.22 ve AMOS v.25 paket programlarından yararlanılmıştır. Araştırmada ölçeğin geçerliliğini belirlemeye yönelik yapılan açıklayıcı faktör analizi sonucunda, empatik eğilim ölçeğinin 5 maddesi bilişsel empati, 7 maddesi duygusal empati ve 5 maddesi davranışsal empati olmak üzere toplam 17 madde ve üç faktörden oluştuğu görülmüştür. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda model uyum indeks değerleri “mükemmel” derecede yüksek bulunmuştur. Maddelerin toplam varyansı açıklama oranı %51,848 olarak bulunmuştur. Ölçeğin güvenirliğine ilişkin Cronbach Alpha değeri 0.88’dir. Ölçeğin geneline ve üç alt boyutuna ilişkin faktör analizi ve Cronbach Alpha güvenirlik katsayıları sonucunda, 17 madde ve 3 alt boyuttan oluşan geçerli ve güvenilir bir ölçek elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Empati, Empatik eğilim, ölçek geliştirme, ilkokul düzeyi, Empathy, empathic tendensy, scale development, primary school level

Kaynakça

• Albiero, P., Matricardi, G., Speltri, D., & Toso, D. (2009). The assessment of empathy in adolescence: A contribution to the Italian validation of the “Basic Empathy Scale.” Journal of Adolescence, 32(2), 393–408.
• Azurmendi, A., Pascual, E., Braza, F., Munoz, J. M., & Ramon-Sanchez-Martin, J. (2009). Empathy, estradiol and androgen levels in 9-year-old children. In Conference Abstract: 41st European Brain and Behaviour Society Meeting. doi: 10.3389/conf. neuro (Vol. 8, No. 09.088).
• Barnett, M. A. (1990). Empathy and related responses in children. N, Eisenberg & J. Strayer (Eds.). Empathy and its development.içinde (s.146-163). Cambridge: Cambridge University Press
• Bensalah, L., Stefaniak, N., Carre, A., & Besche-Richard, C. (2016). The Basic Empathy Scale adapted to French middle childhood: Structure and development of empathy. Behavior Research Methods, 48(4), 1410-1420.
• Bernadett-Shapiro, S., Ehrensaft, D., & Shapiro, J. L. (1996). Father participation in childcare and the development of empathy in sons: An empirical study. Family Therapy, 23(2), 77–93.
• Blair, R. J. R. (2005). Responding to the emotions of others: Dissociating forms of empathy through the study of typical and psychiatric populations. Consciousness and Cognition, 14, 698–718. doi:10.1016/j. concog.2005.06.004
• Brewer G., & Kerslake J. (2015). Cyberbullying, self-esteem, empathy and loneliness. Comput Human Behav, 48, 255-260.
• Bryant, B. K. (1982). An index of empathy for children and adolescents. Child development, 413-425.
• Büyüköztürk, Ş. (2019). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi
• Cohen D., & Strayer J. (1996). Empathy in conduct-disordered and comparison youth. Dev Psychol, 2, 988-998
• Conway F. (2015). Current research and future directions in psychodynamic treatment of ADHD: is empathy the missing link? J Infant Child Adolesc Psychother, 14, 280-287.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve Lisrel uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
• D’Ambrosio, F., Olivier, M., Didon, D., & Besche, C. (2009). The basic empathy scale: A French validation of a measure of empathy in youth. Personality and Individual Differences, 46(2), 160-165.
• Davis M.H. (1994). Empathy: A social psychological approach: Westview Press.
• De Wied, M., Branje, S. J., & Meeus, W. H. (2007). Empathy and conflict resolution in friendship relations among adolescents. Aggressive Behavior: Official Journal of the International Society for Research on Aggression, 33(1), 48-55.
• de Wied, M., Gispen-De Wied, C., & van Boxtel, A. (2010). Empathy dysfunction in children and adolescents with disruptive behavior disorders. European Journal of Pharmacology, 626, 97–103. doi:10.1016/j. ejphar.2009.10.016
• Decety, J., & Lamm, C. (2006). Human empathy through the lens of social neuroscience. Sci. World J. 6, 1146–1163. doi: 10.1100/tsw.2006.221
• Decety, J., & Meyer, M. (2008). From emotion resonance to empathic understanding: a social developmental neuroscience account. Dev. Psychopathol. 20, 1053–1080. doi: 10.1017/S0954579408000503
• Decety, J., & Moriguchi, Y. (2007). The empathic brain and its dysfunction in psychiatric populations: implications for intervention across different clinical conditions. Biopsychosoc. Med. 1, 22–65. doi: 10.1186/1751-0759-1-22
• Dökmen Ü. (2016). İletişim çatışmaları ve empati (31. basım). İstanbul: Sistem Yayınevi.
• Dökmen, Ü. (1988). Empatinin yeni bir modele dayanılarak ölçülmesi ve psikodrama ile geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 21(1), 155-190.
• Eisenberg, N. & Fabes, R. A. (1990). Empathy: Conceptualisation, measurement, and relation to prosocial behavior. Motivation and Emotion, 21(2), 65–86.
• Engeler, A., & Yargıç, L. İ. (2007). Kişilerarası tepkisellik indeksi: Empatinin çok boyutlu ölçümü. New Symposium Journal, 45(3), 119-127.
• Haigh, M. (2009). Fostering cross-cultural empathy with non-Western curricular structures. Journal of Studies in International Education, 13(2), 271-284.
• Hoffman, M. L. (2000). Empathy and moral development: Implications for caring and justice. Cambridge: Cambridge University Press.
• Jolliffe, D., & Farrington, D. P. (2006). Development and validation of the Basic Empathy Scale. Journal of adolescence, 29(4), 589-611.
• Kaya, A., & Siyez, D. M. (2010). KA-Sİ çocuk ve ergenler için empatik eğilim ölçeği: Geliştirilmesi geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 35(156).
• Kayış A. (2014). Güvenilirlik Analizi. Ş. Kalaycı (Ed.). Güvenirlik SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri içinde (s. 403-419). Ankara: Asil Yayınevi.
• Lawrence, E. J., Shaw, P., Baker, D., Baron-Cohen, S., & David, A. S. (2004). Measuring empathy: reliability and validity of the Empathy Quotient. Psychological medicine, 34(5), 911-920.
• Lovett B., J., & Sheffield R., A. (2007). Affective empathy deficits in aggressive children and adolescents: a critical review. Clin Psychol Rev, 27, 1-13.
• Morse, J. M., Anderson, G., Bottorff, J. L., Yonge, O., O'Brien, B., Solberg, S. M., & McIlveen, K. H. (1992). Exploring empathy: a conceptual fit for nursing practice?. Image: The journal of nursing scholarship, 24(4), 273-280.
• Pett, M. A., Lackey, N. R., & Sullivan, J. J. (2003). Designing and testing the instrument. Making sense of factor analysis: The use of factor analysis for instrument development in health care research. Thousand Oaks: SAGE Publications.
• Raine, A., Chen, F. R., & Waller, R. (2022). The cognitive, affective and somatic empathy scales for adults. Personality and Individual Differences, 185, 111238.
• Rehber E, & Atıcı M. (2009). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin empatik eğilim düzeylerine göre çatışma çözme davranışlarının incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18, 323-342
• Ridley, C. R., & Lingle, D. W. (1996). Cultural empathy in multicultural counseling: A multidimensional process model. P. B. Pedersen, J. G. Draguns, W. J. Lonner, & J. E. Trimble (Eds.), Counseling across cultures içinde (s. 21–46). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Schwenck, C., Göhle, B., Hauf, J., Warnke, A., Freitag, C. M., & Schneider, W. (2014). Cognitive and emotional empathy in typically developing children: The influence of age, gender, and intelligence. European Journal of Developmental Psychology, 11(1), 63-76.
• Şeker, H., & Gençdoğan, B. (2014). Psikolojide ve eğitimde ölçme aracı geliştirme. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Tavşancıl, E. (2014). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi, (5. Baskı), Ankara: Nobel Yayıncılık
• Tezbaşaran, A. A. (1997). Likert tipi ölçek geliştirme klavuzu. Türk Psikologlar Derneği.
• Wang, Y. W., Davidson, M. M., Yakushko, O. F., Savoy, H. B., Tan, J. A., & Bleier, J. K. (2003). The scale of ethnocultural empathy: Development, validation, and reliability. Journal of counseling psychology, 50(2), 221.
• Wiseman, T. (1996). A concept analysis of empathy. Journal of advanced nursing, 23(6), 1162-1167.
• Xavier J, Tilmont E., & Bonnot O. (2013). Children’s synchrony and rhythmicity in imitation of peers: toward a developmental model of empathy. Journal of Physiology, 107, 291–297.
• Yılmaz-Yüksel, A. (2003). Empati eğitim programının ilköğretim öğrencilerinin empatik becerilerine etkisi. Doktora Tezi, Ankara Universitesi, Ankara.
• Yurdugül, H. (2005). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 1, 771-774.